| Narodziny |
6 stycznia 1950 r Pirmasens (bez RFA) |
|---|---|
| Podstawowa działalność | Kompozytor, aranżer, muzyk |
| Etykiety | Niebieska etykieta |
| Oficjalna strona | www.safy-boutella.com |
Safy Boutella to algierski kompozytor, aranżer, muzyk i reżyser , absolwent Berklee College of Music w Bostonie . Zawdzięczamy mu w szczególności album Kutché z Chebem Khaledem , którego współproducentami są Safy Boutella i Martin Meissonnier , album jazzowy Mejnoun (w) , ponad siedemdziesiąt ścieżek filmowych i realizację 5 fresków muzycznych.
Skąpana w tradycyjnej algierskiej muzyce Safy Boutella eksplorowała wiele dróg, aby stworzyć swój własny wszechświat. Już w 1981 roku, po powrocie ze Stanów Zjednoczonych, dał kilka koncertów „undergound” w Algierii, rozwijając muzykę opartą na skomponowanych rytmach i fuzji brzmień północnoafrykańskich, wschodnich i zachodnich, dawnych i współczesnych.
W 1986 roku wydał album Kutché z Chebem Khaledem, którego był współproducentem z Martinem Meissonnierem i na który również podpisał aranżacje. Kutché będzie prekursorem raï z 1990 roku ustanowiła zasady: opierając się na tradycyjnych standardów (szczególnie 1950 ) dodając dźwięki z jazzu, zachodniej i orkiestrowych konotacje. Album zostanie w rankingu wśród 100 najlepszych albumów tego wieku ( 44 th miejsce) przez Le Monde i Fnac .
W 1992 roku ukazanie się jego albumu Mejnoun (en) zostało okrzyknięte przez krytyków jednym z dziesięciu najlepszych albumów roku. Ten album zainspirował i zainicjował wielu muzyków i zabrał go do Algierii, Francji, Stanów Zjednoczonych i Kanady podczas trasy koncertowej w latach 1992-1996.
W Lipiec 2007, świętuje swoje trzydzieści lat swojej muzyki na koncercie ZARBOT, nazwanym na cześć bączek, którymi nadal rzucają dzieci z kasby w Algierze , tak jak on w przeszłości . Z ponad czterdziestoma muzykami na scenie, w tym dwudziestoma strunami, prestiżowymi gośćmi świadczącymi o jego współpracy jako aranżer Cheba Khaleda , Djamela Allama , Abdy'ego lub piosenkarza Fadela Chebab ... podpalił niebo w Théâtre de Verdure z Algieru ...
W 2010 r. Skontaktował się z nim „ Festiwal Mawazine ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) W celu ponownego odwiedzenia repertuaru mitycznej marokańskiej grupy lat 70. Nass El Ghiwane . Zanurza się w potężnym i gęstym wszechświecie ghiwanów, gawędziarzy życia codziennego i zła ludów. Po raz kolejny wściekły i jedwabisty dźwięk artysty rozbrzmiewa na scenie latem 2011 roku na niezapomniany koncert, na którym wykrzykuje on wyjątkowość Maghrebu.
W 2012 roku został zaproszony przez [Doha Tribeca Film Festival w Katarze, by wystąpić ze swoimi muzykami podczas ceremonii wręczenia nagród filmom konkursowym.
Rok 2017 to rok Pluriela, pomysł, który zainicjował, zlecając kilkunastu młodym algierskim artystom wykonanie aranżowanego przez siebie „sumienia”. Ta wspólna przygoda daje początek internetowemu filmowi drogi w odpowiednich algierskich regionach artystów (Meziane Amiche, Kawthar Meziti, Brahim Akhamouk, Taous Arhab, Hayet Zerrouk, Nazim Merabet, Cheb Houssem, Jaristes, Samira Brahmia, Amel Zen ).
Tymczasem od 1980 roku jest autorem ponad siedemdziesięciu muzyki filmowej, współpracując z kinem algierskim, francuskim, angielskim, włoskim ... Zawdzięczamy mu ścieżkę dźwiękową Jesień, październik w Algierze , o zamieszkach z 1988 roku. Film Malika Lakdhar-Haminy nadal nie został wydany w Algierii. Współpracował także z Rachidem Boucharebem przy muzyce do filmów Mały Senegal , Poussières de vie , Cheb czy z Merzakiem Allouache do Salut Cousin . Muzyka do filmu Christophe'a Ruggii Le Gone du Chaâba jest nadal jednym z wielu jego wkładów. Był także głównym aktorem w kilku filmach fabularnych, w tym „Layla, mój rozum” Taïeb Louhichi czy La Nuit du crime marokańskiego reżysera Nabyla Lahlou .
Safy Boutella zaprojektował również, skomponował i wystawił wspaniałe spektakle (niektóre z nich są wynikiem długiej pracy z Tuaregami ): Rêve Bleu w 1988 r., La Source w 2001 r. Przed publicznością liczącą 90 000 widzów na Stadionie Olimpijskim w5 lipcaw Algierze czy nawet Watani w 2002 roku na tym samym stadionie zaprezentowano również historyczny fresk transmitowany na żywo przez telewizję algierską z okazji czterdziestej rocznicy odzyskania przez Algierię niepodległości.
Jest synem pułkownika Mohameda Rabaha Boutelli. Safy Boutella jest także ojcem tancerki i aktorki Sofii Boutella . Nietypowa tancerka hip-hopowa i muza Nike od 2005 roku , tańczyła zwłaszcza dla Madonny podczas Confession Tour w 2006 i Sticky & Sweet Tour w 2008 oraz dla Michaela Jacksona w 2009 . Wystąpiła w kilku filmach międzynarodowych, takich jak Kingsman: Secret Service (2015), Star Trek: Without Limits (2016) czy Mumia (2017). Jest także ojcem Azada Boutelli, aktora teatralnego i filmowego, zwłaszcza w Young Blood (2016), Au nom du père (2017), The State (2017), Informer (2018).
albumy
ustalenia i osiągnięcia dla:
Koncepcja filmu dokumentalnego
Ponad siedemdziesiąt ścieżek filmowych