Sabanilla (Kolumbia)

Sabanilla
Herb Sabanilli
Herb

Flaga
Administracja
Kraj Kolumbia
Departament  Atlantico
Geografia
Informacje kontaktowe 11 ° 01 ′ 54 ″ północ, 74 ° 55 ′ 21 ″ zachód
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Kolumbia
Zobacz na mapie topograficznej Kolumbii Lokalizator miasta 14.svg Sabanilla

Sabanilla jest corregimiento znajduje się w dziale z Atlántico , Kolumbia . To było ważnym portem handlowym w XIX -tego  wieku.

Historia

W okresie kolonialnym główną działalnością handlową Barranquilla był przemyt, nielegalny, ale lukratywny. To przyciąga wielu ludzi z pobliskich encomiendas , tubylców Malambo , rolników, farmerów, rzemieślników, urzędników królewskich i wszelkiego rodzaju kupców. Sabanilla staje się portem wejścia do Barranquilla, ale Korona Hiszpańska nie uznaje go za oficjalny port; Anglicy wykorzystali to, aby wprowadzić artykuły przemytu na terytorium Kolumbii, próbując rozwinąć swój handel w tym kraju. Jednak dzięki posterunkowi w Sabanilla i mobilnemu patrolowi w Barranquilla, rosnąca aktywność kontrabandy jest częściowo kontrolowana.

Ponieważ 17 stycznia 1811rząd stanu Cartagena de Indias udziela franczyzy na eksport do portu Sabanilla i zakłada tam kolonię ze specjalnymi korzyściami dla mieszkańców. Ponieważ port Cartagena de Indias był nadal pod kontrolą Hiszpanów w 1820 roku, Simón Bolívar doradził w tym roku, aby użyć Sabanilli do transportu krajowych produkcji. Prawo4 czerwca 1833, podpisany przez prezydenta stanu Francisco de Paulę Santander , potwierdza status portu eksportowego dla Sabanilli, z pewnymi ograniczeniami, ale odmawia mu statusu portu importowego. Ponieważ główny port kraju, Santa Marta, traci prymat, liderzy biznesowi w Barranquilla oraz zagraniczne grupy zajmujące się handlem i transportem chcą, aby port Sabanilla uzyskał zezwolenie na import. Prawo1 st lipca 1842udziela takiego upoważnienia i nakazuje budowę budynku celnego niezbędnego dla tego rodzaju handlu - zamku Salgar . Rozwój stacji celnej rozpoczął się pod koniec 1847 roku na ruinach fortu Santa Barbara zbudowany w XVIII -tego  wieku przez Hiszpanów. Prace są finansowane ze środków krajowych, którymi zarządzał ówczesny prezydent, generał Tomás Cipriano de Mosquera , przez bankiera Estebana Márqueza z pożyczki udzielonej przez Banco Márquez, którego jest właścicielem, oraz z różnych darowizn od handlarzy Barranquilla.

Aby zrekompensować powolność transportu towarów z morza przez kanał La Piña do ich wejścia na río Magdalena , francuski geograf Élisée Reclus wysunął w 1855 roku pomysł budowy linii kolejowej między Sabanillą i Barranquilla . Prawo4 maja 1865Konwencji Założycielskiej Suwerennego Państwa Bolívar , podpisanej przez jego prezydenta, Amadora Fierro  (es) , upoważnia każdą osobę i przedsiębiorstwo krajowe lub zagraniczne do budowy „linii kolejowej obsługiwanej przez lokomotywy parowe w celu połączenia Barranquilla z port Sabanilla. Prace przy budowie linii kolejowej prowadzono w 1869 roku między tymi dwoma miejscowościami i zakończyły się one w roku1 st styczeń 1871. Niemniej jednak port przybrzeżny również boryka się z trwałymi problemami klinowania , trudnymi do cumowania statkami, silną sedymentacją i naturalną ewolucją otaczającego środowiska. Dlatego firma Barranquilla Railways postanawia zbadać możliwość budowy innego bezpieczniejszego portu dla handlu międzynarodowego w innym miejscu niż Sabanilla. Nowa lokalizacja została znaleziona w Cupino Bay. Ruszają prace przy budowie portu31 grudnia 1888i inauguracja molo Puerto Colombia odbywa się na15 czerwca 1896.

Demografia

Według spisu z 1777 roku Sabanilla liczy 43 mieszkańców na 5 domów.

Uwagi i odniesienia

  1. Minski i Stevenson Itinerario Histórico de Barranquilla (2009) , str.  66-67
  2. Minski i Stevenson, Itinerario histórico de Barranquilla (2009) , s.  70
  3. (ES) Francisco Alvarez Yguarán , "  El Castillo de Salgar  " , El Tiempo ,26 lutego 1996( czytaj online )
  4. (ES) Adelaida Sourdis Nájera , "  Barranquilla: Ciudad emblemática de República  " , Revista Credencial Historia , N O  232kwiecień 2009( czytaj online )
  5. (es) Helkin Alberto Núñez Cabarcas i Adelaida Sourdis Nájera , „  Historia gráfica de Barranquilla: La aduana de Sabanilla - un castillo con historia  ” , Latitud , El Heraldo ,31 sierpnia 2013( czytaj online )
  6. Minski i Stevenson, Itinerario histórico de Barranquilla (2009) , s.  124
  7. (es) Jimena Montaña Cuéllar, „  Estación Montoya  ” [ archiwum z16 października 2013] , Luis Ángel Arango Library (dostęp 7 października 2013 )
  8. (es) Helkin Alberto Núñez Cabarcas , „  Historia gráfica de Barranquilla: El ferrocarril de Bolívar  ” , Latitud , El Heraldo ,16 marca 2013 r( czytaj online )
  9. Minski i Stevenson, Itinerario histórico de Barranquilla (2009) , s.  109
  10. Minski i Stevenson, Itinerario histórico de Barranquilla (2009) , s.  156-158
  11. Villalón Donoso i Vega Lugo 2011 , s.  149

Załączniki

Bibliografia

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.

Powiązane artykuły