Senat współczesnej Grecji ( Γερουσία / Geruzja ) była kilkakrotnie wyższa izba w parlamencie o współczesnej Grecji , kiedy to dwuizbowy . Od 1935 roku zniesiono izbę wyższą, a jednoizbowy charakter parlamentu potwierdził grecki konstytucja z 1975 roku - jedna izba nosiła nazwę ουλή των Ελλήνων / Voulí ton Ellínon , „Rada Greków. "
Na początku greckiej wojny o niepodległość , przed utworzeniem scentralizowanej administracji na terytorium Grecji, sporządza się szereg lokalnych statutów (w) , które zapewniają lokalne zgromadzenia obradujące, często nazywane „senatem” ( γερουσία ). Są to jednak zgromadzenia jednoizbowe: Senat zachodniej Grecji kontynentalnej (w) , Areopag Grecji kontynentalnej ze wschodu (w) , czasami nazywany „senatem”, oraz Senat Peloponezu (w) .
Konstytucja przegłosowana w 1822 roku przez Zgromadzenie Narodowe Epidauros stworzyła Bouleutikó (Senat Ustawodawczy), który siedział przez cały konflikt, zanim został zastąpiony na początku 1828 roku przez Panellínion utworzony przez Ioánnisa Kapodístriasa .
Panellínion składa się z dwudziestu siedmiu członków, z których dwudziestu jeden jest wybieranych przez głowę państwa Kapodistriasa z listy sześćdziesięciu trzech kandydatów sporządzonej przez Zgromadzenie Narodowe Trézène . Pozostałych sześciu senatorów mianuje bezpośrednio gubernator. Spiridon Trikoupis zostaje mianowany prezesem Panellínion.
W 1829 roku Zgromadzenie Narodowe Argos utworzyło ciało doradcze - Senat, zastępując utworzony rok wcześniej Panellínion. Po zamordowaniu Kapodistriasa w 1831 r. Senat powołał szereg rad rządowych do kierowania państwem. Piąte grecki Zgromadzenie Narodowe , które odbyło się w Nafplion w 1832 roku zniósł Senatu. On odmawia uznania tej decyzji, a więc przetrwa aż do przybycia króla Ottona I st wLuty 1833.
Grecka konstytucja z 1844 r . Ustanawia nowy Senat, tym razem pełniący rolę izby wyższej . Składa się z dwudziestu siedmiu członków powołanych dożywotnio przez króla Grecji . Izba niższa, Vouli , może ponadto upoważnić króla do powoływania większej liczby senatorów, dopóki Senat nie będzie reprezentował połowy liczby posłów.
Senat, uważany za reakcyjny organ pod rozkazami króla, został zniesiony grecką konstytucją z 1864 roku .
Plik 2 stycznia 1924specjalnie zwołane Zgromadzenie Narodowe podejmuje decyzję o pozbawieniu tronu domu Oldenburga i zniesieniu monarchii. 1924 referendum ratyfikuje tę decyzję polityczną, a także umożliwia utworzenie Drugiej Republiki Greckiej .
Podczas gdy Zgromadzenie Narodowe pracowało nad nową konstytucją, zamach stanu, kierowany przez generała Theodorosa Pangalosa , ustanowił dyktaturę na część 1926 r. Po upadku dyktatury wybrano nowy parlament, który opracowuje i przyjmuje grecką konstytucję. z 1927 r .
Konstytucja ta stanowi, że władzę ustawodawczą sprawuje Izba Deputowanych i Senat. Senat składa się ze 120 członków wybieranych na dziewięcioletnią kadencję, odnawianą o trzech co trzy lata. Prawie dziewięć dwunastych senatorów wybieranych jest przez ludność, jedną dwunastą na wspólnych posiedzeniach Izby Deputowanych i Senatu na początku każdej kadencji, a pozostałe dwie dwunaste na zasadzie reprezentacji zawodowej.
Gdy projekt ustawy nie osiągnie porozumienia obu izb, konstytucja zapewnia pierwszeństwo opinii izby niższej. Konstytucja w oczywisty sposób wpisuje się w logikę parlamentarną, co jest tym bardziej widoczne, że jest to pierwsza konstytucja grecka, która wyraźnie stanowi, że rząd musi mieć „zaufanie” parlamentu.
Druga Republika trwała do 1935 roku. W odpowiedzi na nieudany zamach stanu Eleftheriosa Venizelosa w marcu, elementy Wenizelistów zostały oczyszczone z armii, a rojaliści pod wodzą Geórgiosa Kondýlisa przeprowadzili 10 października nowy zamach stanu , obalając konstytucję. z 1927 r. i ponownie zastosuj grecką konstytucję z 1911 r. (fr) . Referendum , uruchomiony wkrótce potem doprowadził do powrotu monarchii i króla Jerzego II .
Chociaż nie należała do Królestwa Grecji , istniała również izba wyższa zwana Senatem Jońskim w Republice Siedmiu Wysp (1800–1815), a następnie w Republice Wysp Jońskich (1815–1864). Pod brytyjskim protektoratem znajduje się w Pałacu Świętego Michała i Świętego Jerzego na Korfu i ma sześciu członków: