Senechaussee z Carcassonne
We Francji , przed rewolucją francuską , senechaussee Carcassonne był okręgiem administracyjnym , finansowym i sądowym. Przewodniczył jej mianowany przez króla seneszal , na ogół wybierany ze sfery arystokratycznej, orzekający w pierwszej instancji sprawy karne z udziałem szlachty , a w apelacji wyroki sądów niższych.
Historyczny
W luty 1224, Amaury de Montfort VI nie może zawierać bunt i Reconquest kierowany przez Raymonda VII Tuluzy oddał wszystkie swoje prawa na Langwedocji do króla Francji Ludwika VIII . Po opuszczeniu przez Amaury de Montfort królowi swojej posiadłości, Raimond II Trencavel powrócił w posiadanie Carcassonne. Raymond VII i Amaury de Montfort poddają się władzy Kościoła i obiecują ścigać heretyków.
16 czerwca 1226, konsulowie i społeczność mieszkańców miasta Carcassonne pisali do króla obiecując mu przekazanie mu zamku, miasta i całego miasta Carcassonne. W 1227 r. Raimond Trencavel został ekskomunikowany na soborze w Narbonne . W 1240 roku Raimond Trencavel pojawił się ponownie w Langwedocji, zdobył kilka zamków, ale nie udało mu się zdobyć Carcassonne. Oblężony w Montrealu musi skapitulować i schronić się w Katalonii. 1 st wrzesień 1246, złożył swoje poddanie się królowi przed seneszalem Carcassonne.
Lista seneszalów Carcassonne i Béziers
- Philippe Goloin, w 1226
- Pierre Sanglier, ok. 1228
- Eudes Le Queux, między 1228 a 1235
- Jean de Fricamps, między 1236 a 1239
- Guillaume d'Ormois lub des Ormeaux lub de l'Orme, między 1239 a 1243
- Hugues d'Arcis, między 1243 a 1246. Dowodził podczas oblężenia Montségur w 1244. Został seneszalem Tuluzy przez Alfonsa de Poitiers
- Jean d'Escrennes (Jean de Cranis), między 1246 a 1248 rokiem. Król pozwala seneszalowi Carcassonne przypomnieć sobie mieszkańców miasta, którzy poparli partię wicehrabiego Trencavel, który właśnie się poddał.
- Guillaume de Pian lub du Plan, między 1248 a 1254
- Pierre de Voisins w 1255
- Thomas de Montliard, między 1264 a 1265
- Arnoul de Courfraud w 1265
- Guillaume de Cohardon, między 1266 a 1272
- Jean de La Couture, w 1273
- Guillaume de Cohardon, po raz drugi, między 1274 a 1276
- Philippe de Monts, w latach 1278-1284 brał udział w krucjacie Aragonii, gdzie był przez pewien czas seneszalem Katalonii
- Gui de Nanteuil, w 1285
- Jean de Burlas, w 1287 r. Zwolniono go z urzędu, by zostać mianowanym mistrzem kuszników
- Guérin d'Amplepuis, w latach 1287-1288
- Simon Brisetête, między 1289 a 1294
- Jean Arrablay (lub Arreblay) I st . Stary w 1295 r. Wcześniej był seneszalem Perigordu . Jest bratem kardynała Pierre d'Arrablay
- Gui Chevier, w 1296
- Henri d'Élise, między 1296 a 1299
- Gui Cabrier, między 1301 a 1304
- Jean d'Aunet (Alnet), w 1305
- Guillaume de Cohardon, jego uprawnienia jako seneszal Carcassonne zostały cofnięte w dniu 15 maja 1307. Filip Piękny poprosił go o sprzedaż mienia żydowskiego zajętego w 1306 roku.
- Jean d'Aunet (Alnet), do 1309
- Alfonse de Rouvrai, w 1310 i 1311
- Aymeri de Cros, został mianowany seneszalem Carcassonne w grudzień 1311, do początku 1321. Był panem Montrealu w 1310 i sędzią zwyczajnym Carcassonne
- Hugues Guéraud (Gérard), Pan Hélier, od 1321 do 1325
- Hugues de Caylus, w 1329
- Berenger de Grave, w 1332
- Pierre de La Palu (de la Palme), Pan Varembon, w 1338
- Hugues de la Roque, w 1340
- Hugues de Guéraud (Gérard), w 1341, po raz drugi second
- Girard de Roussillon, w 1345
- Pierre de Beaumont, w 1350
- Thibaud de Barbesan, w 1355
- Pierre de Villars, w 1371
- Arnaud z Hiszpanii, lord Monterspan, w 1372 r. aż do śmierci w Sierpień 1383
- Roger z Hiszpanii, lord Montespan i Bordères, po tym jak był seneszalem z Périgord i Quercy, zastąpił swojego ojca do 1390 r.
- Pierre de Mornay, w 1391
- Robert de Chalus, w 1393, który dowodził podczas oblężenia zamku Lourdes, w 1406
- Pierre de Mornay, po raz drugi, w 1414
- Arnaud de Caramging, 1417
- Charles de Clermont, 19 maja 1418
- Guillaume d'Arlende, Pan Coucalier, 23 marca 1420
- Raymond Aymeri, Pan Basilhac, w latach 1430-1434
- Antoine de Chabannes, między 1452 a 1461
- Arnaud de Miglos, baron i władca Dalon, w 1462
- Jan IV de Lévis, markiz de Mirepoix, w 1465 r
- Étienne de Talauresse, między 1469 a 1474
- Odet d'Aydie , hrabia Comminges , w 1484, obalony przez króla23 marca 1486
- Jan V de Lévis (-1533), w 1486, dziedziczny marszałek Wiary
- Pierre de Clermont, w 1533
- Jacques de Clermont , między 1536 a 1539, biskup Saint-Pons w 1539
- Guy, baron Castelnau i Clermont-Lodève, in maj 1539 do 1544, ale jego brat Jacques de Clermont działał jako tymczasowy do 1541,
- Filip III de Lévis (-1571), dziedziczny marszałek wiary, w 1544 r
- Jan VI de Lévis (-1598), dziedziczny marszałek wiary, w 1581 r
- Jean z Lévis (-1603)
- Antoine Guillaume de Lévis (-1627), w 1605 r
- Alexandre de Lévis (-1637), w 1633
- Gaston Jean-Baptiste de Lévis i Lomagne (-1687), w 1680 r
- Gabriel Guillaume de Siran, 1 st markiz de Cavanac, Seneszal Carcassonne, Beziers Limoux w 1720 i gubernator zamku Giroussens
- André Hercule de Rosset de Rocozels de Fleury (1715-1788), w 1734, ostatni seneszal Carcassonne, zmarł w 1788.
Uwagi i referencje
- Louis d Alauzier, Dziedzictwo Trencavels w Annales du Midi , 1950, tom 62, n o 10 s. 181-186 ( czytaj online )
- Vaissète, Historia ogólna Langwedocji , tom 6 , s. 66
- Navelle André, Szlachetna i znacząca rodzina Midi Toulousain w XV i XVI wieku , Publikacje RHM, 1995, tom X, s. 305.
- Vaissète, Historia ogólna Langwedocji , tom 6 , s. 139, 173, 184
- Vaissète, Historia ogólna Langwedocji , tom 6 , s. 202, 207
- Vaissète, Historia ogólna Langwedocji , tom 6 , s. 237, 253, 259
- Vaissète, Historia ogólna Langwedocji , tom 6 , s. 272
- Vaissète, Historia ogólna Langwedocji , tom 7 , s. 70
- Vaissète, Historia ogólna Langwedocji , tom 8 , s. 84
- Vaissète, Historia ogólna Langwedocji , tom 8 , s. 3, 5
- Vaissète, Historia ogólna Langwedocji , tom 8 , s. 15
- Vaissète, Historia ogólna Langwedocji , tom 8 , s. 44, 57
- Vaissète, Historia ogólna Langwedocji , tom 8 , s. 125
- Vaissète, Historia ogólna Langwedocji , tom 8 , s. 171
- Vaissète, Historia ogólna Langwedocji , tom 8 , s. 191
- Louis Moreri, Wielki słownik historyczny lub Ciekawa mieszanka historii sakralnej i świeckiej , Pierre-Augustin Le Mercier, Paryż, 1732, tom 4, s. 591 ( czytaj online )
- Wicehrabia de Lavaur de Sainte-Fortunade, Une Châtelaine de Castelnau - Louise de Bretagne Avaugour , w Biuletynie Naukowego, Historycznego i Archeologicznego Towarzystwa Corrèze , 1919, s. 369-370 ( czytaj online )
- Vaissète, Historia ogólna Langwedocji , tom 8 , s. 207
- Vaissète, Historia ogólna Langwedocji , tom 9 , s. 168, 226-227, 248
Załączniki
Bibliografia
- Sénéchaux de Carcassonne , w Thomas Bouges, Ecclesiastical and Civil History of the City and Diecese of Carcassonne , Pierre Gandouin, Paris, 1741, s. 466-469 ( czytaj online )
- Dom Claude de Vic i dom Vaissète, Histoire générale de Langwedocja, z notatkami i dokumentami uzupełniającymi, skomponowanymi na podstawie oryginalnych autorów i tytułów, kontynuowane do 1830 , J.-B. Paya, właściciel-redaktor, Tuluza, 1843 , tom 6 ( przeczytaj online )
- Dom Claude de Vic i dom Vaissète, Histoire générale de Langwedocja, z notatkami i dokumentami uzupełniającymi, skomponowanymi na temat autorów i oryginalnymi tytułami, kontynuowane do 1830 , J.-B. Paya, właściciel-redaktor, Tuluza, 1844 , tom 7 ( przeczytaj online )
- Dom Claude de Vic i dom Vaissète, Histoire générale de Langwedocja, z notatkami i dokumentami uzupełniającymi, skomponowanymi na temat autorów i oryginalnych tytułów, kontynuowane do 1830 , J.-B. Paya, właściciel-redaktor, Tuluza, 1844 , tom 8 ( przeczytaj online )
- Dom Claude de Vic i dom Vaissète, Histoire générale de Langwedocja, z notatkami i dokumentami uzupełniającymi, skomponowanymi na podstawie oryginalnych autorów i tytułów, kontynuowane do 1830 , J.-B. Paya, właściciel-redaktor, Tuluza, 1845 , tom 9 ( przeczytaj online )
-
Leopold Delisle , Recueil des historiens des Gaules et de la France , Imprimerie Nationale, Paryż, 1904, tom 24, 1 st część, postępowań administracyjnych panowania Saint Louis i kronice Anonymous de Béthune , str. 245-259 ( czytaj online )
- Marie-France Lanet Godfroy, Żydzi z seneschal Carcassonne w przeddzień wypędzenia 1306 roku , raport w École Pratique Des Hautes Études, Religijne Science Sekcji 1994, tom 107, n o 103, str. 503-504 ( czytaj online )
- Dougados, Raymond de Rolland, ostatni sędzia-mag w senechaussee i prezydium Carcassonne , w Mémoires de la Société des arts et des sciences de Carcassonne , 1856, tom 2, s. 55-130 ( czytaj online )
- Auguste Molinier, katalog aktów Szymona i Amauri de Montfort , w bibliotece szkoły czarterów , 1873, Tom 34, n o 1, s. 153-203 ( czytaj online )
- Auguste Molinier, katalog akty Simon i Amauri Montforta (ciąg dalszy) w bibliotekę szkole kart 1873, Tom 34, n o jeden, s. 445-501 ( czytaj online )