Narodziny |
12 grudnia 1976 Ładne |
---|---|
Narodowość | Francuski |
Zajęcia | Pisarz , tłumacz |
Sébastien Cagnoli , urodzony w Nicei na12 grudnia 1976, jest francuskim tłumaczem i pisarzem .
Sébastien Cagnoli po raz pierwszy opublikował kilka opowiadań, w szczególności Zéro , Prix du young writer de langue française w 2001 (III nagroda) i Le mur w 2005. W dramatycznym rejestrze możemy wymienić Confusions , trzy krótkie utwory, każdy dla dwóch aktorów (w tym Kaneru ); oraz Body and Power of the Angel of the Vegetable Garden , spektakl, którego premiera odbyła się w 2004 roku na Salon d'Automne w Paryżu (w inscenizacji Sophie Muller). Jego epicki i ulipijski poemat Espars ukazał się w Nicei w 2021 roku w wydaniu bibliofilskim (Concordia, 392 s.).
Jego najbardziej godne uwagi tłumaczenia z angielskiego dotyczą teatru Philipa Ridleya (zwłaszcza Vincenta Rivera ), Thorntona Wildera i Williama Congreve'a ( Podwójna gra ), a także wierszy poety AE Housmana . Te ostatnie są często cytowane w powieści (w szczególności Aux Quatre otwory du monde przez Ursula K. Le Guin , który wywodzi swoją nazwę od francuskiego, lub wypadku polowania przez Carlson & Blair, Ouest-France-Quai des pęcherzyki 2020 i fauve d „czy na festiwalu w Angoulême 2021), w kinie ( Of Time and the City przez Terence Davies , Festival de Cannes 2008), w programach koncertowych itp
Sébastien Cagnoli działa głównie na polu literatury fińskiej . Jego przekłady wierszy Uuno Kailasa (w) były tematem publikacji w zbiorze ( Złoty pył pod naszymi stopami, red. Riveneuve, 2006) oraz na konferencjach i koncertach w Europie i zainspirowały kompozytora Nice Henri-Claude Fantapié suita melodii trójjęzycznych (fińska, nicejska, francuska) zatytułowana Les sots et les sages . Jego przekłady poezji fińskiej zawierają również teksty Caja Westerberga (en) skomponowane specjalnie na potrzeby projektów fotografa Pentti Sammallahti ( Ptaki , pokoje ).
Jego kariera w gatunku romantycznym rozpoczęła się od Daniela Katza ( La mort d'Orvar Klein, następnie L'amour du lion berber , red. Gaïa), zanim odniósł wielki sukces z Sofi Oksanen ( Les vaches de Staline , Baby Jane (fi) , Purge , Gdy gołębie zniknęły (fi) , Norma (fi) , Park dla psów , red. Stock). W 2010 roku Purge otrzymała nagrodę Fnac za powieść (po raz pierwszy przyznano tę nagrodę tłumaczonej powieści) oraz nagrodę Foreign Femina ; jednocześnie powieść tę wyróżnia Grand Prix dla literatury Rady Nordyckiej , przyznawane przez Akademię Szwedzką , której członkowie na ogół nie czytają fińskiego, ale tłumaczenia dostępne w innych językach, w szczególności francuskim. Kontynuują współpracę przy spektaklu Purge (przed powieścią o tej samej nazwie) oraz librettem do opery Innocence (muzyka Kaiji Saariaho ). Ponadto, we współpracy z nicejskim pisarzem Miquèlem de Carabatta , Sébastien Cagnoli brał udział w opracowywaniu nicejskiej wersji powieści Kun kyyhkyset katosivat ( Kiedy zniknęły gołębie ), zatytułowanej Quora despareissèron lu colombs . Podobnie jak Krowy i Czystka Stalina , ta powieść bada najnowszą historię Estonii .
Inne tłumaczenia fińskiej prozy to powieści Katji Kettu ( Położna i Nocny motyl , wyd. Actes Sud), Jussi Valtonen ( Nie wiedzą, co robią , wyd. Fayard), Karo Hämäläinen (fi) ( An Evening of All Cruelty , red. Actes Sud), Antti Rönkä (fi) ( Bez dotykania ziemi , Editions Rivages) i Miki Liukkonen (fi) ( O , Le Castor Astral, 2021); niektóre powieści „dla młodych dorosłych” Salli Simukki (en) ( Je m'appelle Lumikki , red. Hachette, 2014-2015) i Seita Vuorela- Parkkola ( Le reef , Actes Sud Junior); a także teatr Miki Waltari .
Również w przestrzeni językowej Fennic otrzymał nagrodę za przekład poetycki z estońskiego na francuski, przyznaną przez Inalco i Ambasadę Estonii we Francji w 2020 roku.
Z fińskiego i estońskiego, nieindoeuropejskich języków Europy, Cagnoli zwrócił się do innych języków tej samej rodziny, zwłaszcza Komi , i opublikował tłumaczenia poematów epickich Michaiła Lebiediewa (ru) i Vassili Lytkine (ru) ( Kört Aïka i inne legendy Komi , red. Adéfo, 2010) oraz wiersze Wieniamina Czistalowa (ru) , Guennadiego Juszczowa (ru) , Alberta Vaneïeva (ru) , Vladimira Timine (ru) i Alexandre Chebyreva (kv) ; a także teatr Victor Savine (ru) , Veniamin Tchistalov i Alexeï Popov (ru) ( Rogi ).
Badacz nauk humanistycznych i społecznych, Sébastien Cagnoli bada w szczególności literaturę i społeczeństwa języków ugrofińskich , a także historię kraju Nicei . Jego książka Unosząc kurtynę nad krajem Komi jest syntezą dziesięciu lat badań i ustanawia związki między tymi dwoma tematami, które na pierwszy rzut oka mogą wydawać się bardzo odległe.
Dla Sébastiena Cagnoli zawód tłumacza jest porównywalny „do zawodu architekta, zarówno artysty, jak i inżyniera: produkujemy dzieła sztuki, dostarczamy emocji, wykonując złożone obliczenia, aby przestrzegać surowych ograniczeń. technik”.