Régis Dericquebourg

Régis Dericquebourg Kluczowe dane

Narodowość	-

Tematyczny

Studia	psychologia (DESS) psychosocjologia (doktorat)
Trening	Uniwersytet Paryski 7
Papiery wartościowe	doktor psychosocjologii
Zawód	socjolog
Pracodawca	Uniwersytet w Antwerpii
Pracuje	socjologia religii
Zainteresowania	ruchy religijne
Członkiem	Uniwersytet Lille-III

Kluczowe dane

Régis Dericquebourg to francuski socjolog urodzony w 1947 roku . Był wykładowcą na Uniwersytecie Lille-III . Jest stałym członkiem Grupy Socjologii Religii i Sekularyzmu przy CNRS . Jest także profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Porównawczych Studiów Religii i Humanizmu w Antwerpii (Belgia).

Od naukowca do aktywisty

Regis Dericquebourg, posiadacz DESS z psychologii klinicznej i doktorat z psychosocjologii, obronił pracę podyplomową na temat Świadków Jehowy w 1979 roku, napisaną pod kierunkiem Jeana Séguya .

Następnie przeniósł się do badania ruchów religijnych, które praktykują duchowe uzdrawianie ( Antoinizm , Chrześcijańska Nauka , Kościół Scjentologii , Zaproszenie do Życia , Stowarzyszenie Universal Alliance ) i dlatego opublikował o nich artykuły i książkę. Chociaż niektóre z tych ruchów uznano za sekty, woli mówić o uzdrawiających kościołach.

Dericquebourg uprawia tak zwaną socjologię partycypacyjną, która odbiega od socjologii mediów i stowarzyszeń antysektowych , których traktowanie uważa za alarmistyczne. Brał udział w zbiorowej pracy poświęconej scjentologii, sponsorowanej i opublikowanej przez samą Scjentologię, która zbiera wkład międzynarodowych naukowców.

Był współzałożycielem European Observatory of Religions and Laïcité, wraz z socjologami Fabrice Desplan, badaczem związanym z Group, Societies, Religions, Laïcités (GSRL) of the Practical School of Higher Studies , Bernadette Rigal-Cellard, profesor na Uniwersytecie Bordeaux III , a także Christiaan Vonck, rektor Wydziału Porównawczych Studiów Religii i Humanizmu w Antwerpii. Wpaździernik 2011, to obserwatorium zorganizowało dzień studyjny poświęcony traktowaniu mniejszości religijnych we Francji, zakwalifikowanych na tę okazję jako „nowi heretycy” i był tematem publikacji wydawanej przez wydawnictwa L'Harmattan.

We współpracy z European Observatory of Religions and Secularism, Régis Dericquebourg zorganizował również kilka międzynarodowych konferencji na Wydziale Porównawczego Studium Religii i Humanizmu (Antwerp FVG):

• o scjentologii: „Scjentologia w naukowej perspektywie”, 24 i 25 stycznia 2014, opublikowane w Acta Comparanda - Subsidia IV (2017),
• w sprawie Chrześcijańskiej Nauki: „Ewolucje chrześcijańskiej nauki w perspektywie naukowej”, 23 i 24 kwietnia 2015, opublikowany w Acta Comparanda - Subsidia II (2015),
• o Świadkach Jehowy: „Świadkowie Jehowy w naukowej perspektywie: co nowego w naukowym badaniu ruchu?”. 21 i22 kwietnia 2016 r, opublikowane w Acta Comparanda - Subsidia III (2016),
• o Kościele Zjednoczeniowym: „Życie i dziedzictwo Sun Myung Moona oraz ruchy zjednoczeniowe w perspektywie naukowej”. (29-30 maja 2017 r). Subsidia VI (2018).
• O Ahmadi i Ahmadiyya: „Ahmadiyya w naukowej perspektywie”, 24 i 25 października 2019 r.

Kariera

Najpierw był asystentem w 1980 r., A następnie wykładowcą od 1986 r. Klinicznej psychologii społecznej na Uniwersytecie Charlesa de Gaulle'a w Lille . Obecnie jest profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Porównawczych Studiów Religii i Humanizmu w Antwerpii (Belgia). Jest stałym członkiem Grupy Socjologii Religii i Sekularyzmu przy CNRS . Posiada również tytuł magistra specjalizujący się w psychologii klinicznej .

W 1986 roku zaczął studiować „religie lecznicze”, w tym antoinistów i chrześcijańską naukę . Brał także udział w zbiorowej książce o scjentologii w 2009 roku. Jest autorem pierwszej francuskiej tezy o Świadkach Jehowy . Swoje badania nad grupami religijnymi przedstawia jako „podejście terenowe”, odmawiając traktowania zjawiska religijnego „jako społecznej patologii zbiorowej patologii indywidualnych”.

Pracuje

Książki

Wszystkie publikacje na stronie internetowej CAIRN

• Religie lecznicze , Paris Cerf, 1988.
• Mniejszościowe ruchy religijne, aspekty i problemy , Specjalna księga ruchów religijnych, Sarreguemines, 1992.
• Les Antoinistes , Paris-Turnhout, Brépols, 1993.
• Christian Science , Mediolan, LDC 1999.
• Wierz i leczyć , Paryż, Dervy, 2001.
• Georges Roux mówi „Chrystus z Montfavet”. Ekologizm, ezoteryka i uzdrawianie . Bruksela, wydanie EME, 2012.
• (Złe) traktowanie nowych heretyków. Mniejszości religijne we Francji . Paryż. Harmattan. 2013. Zarządzanie pracą.

Artykuły publikowane w recenzowanych periodykach

• „Świadkowie Jehowy na północy Francji: powstanie i ekspansja”, Kompas społeczny , XXIV, 1, 1977, nr 3, s. 71-82.
• Stosunek Świadków Jehowy i Baptystów do okupanta na północy Francji ”, Revue du Nord , czerwiec 1978, s. 439-444.
• „Betel, zakon religijny Jehowistów? » Archives de Sciences Sociales des Religions , n ° 50/1, 1980, str. 77-88.
• „Miejsce Świadków Jehowy w grupach sekciarskich według ich oficjalnych pism”, Mélanges de Science Religieuse , XXXVIII, 1981, nr 2, s. 127-132.
• „Religion and therapy”, Archives de Sciences Sociales des Religions , nr 55/2, 1983.
• „Jehowizm: behawiorystyczna koncepcja życia religijnego”, Archives de sciences sociales des religions , 62/3 1986.
• „Niektórzy charakterystyki ruchu Jehovist wnioski o psychospołecznych badania dotyczące świadków Jehowy”, Conscience et Liberté , nr 33, 1 st  semestru 1987.
• „Jehowizm, przeciwdziałanie nowoczesności? », Archives de Sciences Sociales des religions , 68 / 1-1989, s. 93-112.
• „Stygmat, uprzedzenie, dyskryminacja z perspektywy psychospołecznej”, Bulletin du CESERE , nr 9, 1988-1989. Wydany w 1990 roku.
• „Antoinist Spiritual Therapy”, Syzygy , Center for Academic Publication, Stanford University Branch, Winter-Spring 1993. Vol 2, No. 1-2.
• Obserwacja uczestnicząca w badaniach z zakresu nauk społecznych, Analele Scientifice Ale Universitatii „AL. I. Cuza »Din Iasi, tom III, 1994, s. 70-78.
• „Uzdrawianie przez religię”, Revue Française de Psychanalyse ,Lipiec 1997, Nr „3, str. 957-971. Sklasyfikowane B '
• Przedmowa do Religion et Ethnicité, (wydanie pod redakcją Régis Dericquebourg), Étude inter-ethniques , Lille III, 1997.
• „Healing Religions, Perspectives on Research”, Religiologiques , 18, jesień 1998, s. 113-131. UQAM, Montreal.
• „Od terapii do religii i odwrotnie: przykład scjentologii i odrodzenia” ”, Recherches Sociologiques , t. XXIX, 1998/2. (Zagadnienie: Religia a zdrowie: od „duchowego uzdrawiania” do „terapii psychospiritualnych”, pod kierownictwem Martine Cohen i Régisa Dericquebourga).
• Strategie mniejszościowych grup religijnych wobec francuskiej walki z sektami. Religijne . 22, jesień 2000, s. 119-130.
• „Mistagogia i religie uzdrawiania: powrót Maxa Webera”. Archives de Sciences Sociales des Religions , n ° 113, styczeń-Marzec 2001.
• Powstanie sal królestwa. Annals Research miejskiej , N O  96: Urbanity i więzi religijnelistopad 2004. p.  83-89.
• Duchowe lekarstwo: sociolosiche terapie? w Quaderni di sociologia , Vol. XLVIII, 2004,35. s. 119-129.
• Jakie są wiarygodne terapie religijne? Politica Hermetica nr 18,grudzień 2004.
• Cierpienie, kompetencje i odporność. Przypadek Świadków Jehowy. W (red. D. Casajus): Doskonałość w cierpieniu, wydanie System of Thought in Black Africa , EPHE-CNRS, 17, 2005, s. 91–120.
• Jak rozważać ceremonie Kościoła Scjentologicznego ?, Acta Comparanda XVII , FVG, Antwerpia,czerwiec 2006, s. 79–98
• Naśladowcy Chrystusa z Montfavet. Ku odrodzeniu kultu czy przekształceniu mniejszościowej grupy religijnej w krąg myślowy? ethnographies.org , wydanie 15 -Luty 2008.
• Różnorodność i fałszywa nowość tzw. „Nowych ruchów religijnych”. Ich miejsce w aktualnej ewolucji sfery religijnej. Debaty psychoanalizy . Paryż, PUF, 1999. str. 37–50; Czasopismo sklasyfikowane jako B.
• Specyficzne charyzmaty Maxa Webera. Wkład tego pojęcia w kwestię związku między charyzmą a dominacją. Archives of Social Sciences of Religions , styczeń-Marzec 2007, s. 21-41.
• Religie lecznicze. Specyficzna podgrupa w globalnym obszarze religii. Australijskie Studia Religijne Rewiew , wydanie 20 (2),sierpień 2007. P.139-157.
• Naśladowcy Chrystusa z Montfavet. Ku odrodzeniu kultu czy przekształceniu mniejszościowej grupy religijnej w krąg myślowy? ethnographies.org , wydanie 15 -Luty 2008.
• Zachodnie kościoły uzdrawiające. Manifestacje archaicznych procesów czy na prostocie z nowoczesnością / hipermodernowalnością? International Journal for the Study of New Religions 2.1 (2011) 105–124
• Chrześcijańska nauka: pierwszy kościół uzdrawiający. Acta Comparanda. Subsidia : ewolucja nauki chrześcijańskiej w perspektywie naukowej. Czerwiec 2015. 9-18. Wydział Porównawczych Studiów Religii i Humanizmu. Antwerpen-Wilrijke. Belgia…
• Powstanie proroctwa w społeczeństwie przemysłowym. Racjonalność rynkowa i ekonomia charyzmatu. O Charlesie Taze Russellu. W naukowej perspektywie Świadkowie Jehowy: co nowego w naukowym badaniu ruchu? Acta Comparanda-Subsidia III. Czerwiec 2016. Wydział Porównawczych Studiów Religii i Humanizmu. Wilrijk-Antwerpen. Belgia.
• Podobieństwa między scjentologią a teozofią. Podobieństwa między scjentologią a teozofią. In Proceedings of the International Conference: Scientology in Scholarly Perspective. 21-25 stycznia 2014. Acta Comparanda-Subsidia IV . (81-103). Wydział Porównawczych Studiów Religii i Humanizmu. Wilrijk-Antwerpen. Belgia.
• Scjentologia: od krawędzi do rdzenia. Nova Religio , tom. 20, numer, 4, maj 2017, (5-12) (redaktorem gościnnym numeru jest Régis Dericquebourg).
• Prorocza kariera Sun Myung Moona w nowoczesności: Sojusz między racjonalnością wartości i racjonalnością środka na rzecz przywrócenia raju na Ziemi. W życiu i dziedzictwie Sun Myung Moon. Acta Comparanda. Subsydia VI . Kwiecień 2018. 101-119.

Artykuły opublikowane w pracach zbiorowych

• „Od leczenia do profilaktyki w religiach uzdrawiania”, W: Zarządzanie zdrowiem religijnym , Françoise Lautman, wyd. Paryż, L'Harmattan, 1995, s. 39–59.
• „Opór wobec mniejszościowych grup religijnych we Francji” In Ending Sects , Massimo Introvigne i J. Gordon Melton red., Mediolan, Cesnur-Di Giovanni, 1996, s. 73–84. Przedrukowany przez Dervy, 1996.
• Świadkowie Jehowy i raport z dochodzenia parlamentarnego ”, In Ending Sects , Massimo Introvigne i J. Gordon Melton red. , Mediolan, Cesnur-Di Giovanni, 1996, s. 255–260. Przedrukowany przez Dervy 1996.
• The fenomen of rupture in Sects, In Ruptures in Contemporary Religia , Bruno Béthouard red., Lille, Presses du Septentrion., 1996. s. 47-60.
• Prorokini, inspiratorzy proroków… postacie kobiet w mniejszościowych grupach religijnych, w Ni Eve, Ni Marie (red. F. Lautman), Genewa, Labour and Fides, 1998. s. 65–85.
• Świadkowie Jehowy, w: The Rise of Religijne Phenomena in Neighborhoods , St Denis, Profession Banlieue ed., 1998. str. 83–106.
• La controverse sur les sectes en France, In Croyances et société , pod redakcją B. Ouelleta i R. Bergerona, Montreal, St Laurent, Fides, 1997. s. 79–102.
• Świadkowie Jehowy: pod koniec logiki sekciarskiej?., In Françoise Champion and Martine Cohen (red.): Sectes et Démocratie , Paris, Seuil, 1999.
• Różnorodność i fałszywa nowość mniejszościowych grup religijnych. Ich miejsce w aktualnej ewolucji sfery religijnej. In Les sectes (Paul Denis & Jacqueline Schaeffer red.), Paryż, PUF, 1999, 37-50.
• Protest, odrzucenie świata i akcja humanitarna mniejszościowych grup religijnych, In P. Bréchon, B. Duriez, J. Ion (red.), Religion and action in the public space , Paryż, L'Harmattan, 2000. s. 75-87.
• Konstrukcja idealnego typu religii uzdrawiających z próby mniejszościowych grup religijnych w Terapeutycznych konwersacjach świętych , red. Raymond Massé i Jean Benoist, Paryż, Karthala, 2002. s. 39–59.
• Ellen White (1827-1915) i powstanie Adwentyzmu Dnia Siódmego. Rola i odbiór charyzmy proroczej wizji w kobiecości. W książce „ Ci protestanci, o których mówi się, że są adwentystami” , pod redakcją Fabrice Desplan i Régis Dericquebourg, Paryż, L'Harmattan, 2008, 149-175.
• How To Regard The ceremonies of The Church of Scientology, In Scientology (red. Lewis J.), Oxford University Press, 2009, str. 165–182.
• Stawanie się nowością: konwersja, przynależność, moda? W G. Giordano wyd. : Conversion in the Age of Plurism , Leiden, Brill, 2009. s. 131-162.
• Legitymizacja wiary poprzez autorytet nauki. Przypadek Kościoła scjentologicznego. W Handbook of Religion and the Authority of Science . Pod redakcją Jamesa R. Lewisa i Olava Hammera, Brill, Leiden, Nowy Jork, 2010.
• Chrześcijańska nauka i psalmy. W psalmach. Pieśni ludzkości . Villeneuve d'Ascq. Ed. Du Septentrion. 2010. Str. 82-83.
• Brat André de l'Oratoire, Louis Antoine i inni mistycy: losy mistagogii i proroctwa. W religiach w Kanadzie. Utopia urzeczywistniona i zakwestionowana . Międzynarodowa konferencja organizowana przez PPF Canada w trakcie tworzenia: utopia and proroctwo, CECIB (Centre d'études canadienne interuniversitaire de Bordeaux, Masters in Religion and societies), 16-grudzień 2010. Maison des Sciences de l'Homme d'Aquitaine, University of Bordeaux 3. Czwartek 16.12.2010, godz. Opublikowano w Bernadette Rigal-Cellard ed. : Proroctwo i utopie religijne w Kanadzie, Bordeaux , Presses de l'Université de Bordeaux, 2011, s. 63-83.
• Edukacja religijna we Francji w Międzynarodowym podręczniku edukacji religijnej Routledge . Pod redakcją Derek H. Davis i Elena Miroshnikova. Londyn i Nowy Jork. Grupa Routledge, Taylor & Francis. 2012. P.113-121.
• FECRIS: European Federation of Research and Information Centre on Sectarianism. W Besier G., Seiwert H. ed. : Wolność wyznania lub wyznania. Ruchy antysektowe i neutralność państwa. Studium przypadku: Fecris. Zeitschrift für Glaubenformen und Welstanschauungen . 13, Jahrgang 2012. Helft 2. 183-196.
• Psychologowie i mniejszościowe grupy religijne debatują o statusie psychoterapeuty. W Kounkou D. red. : Przebudzenie religijnych. Przebudzenie społeczeństwa . Paryż. Harmattan. 2013.159-183.
• Psychologizuj, by znormalizować.Francuski psychiatrów w służbie walki z heretykami. W R. Dericquebourg wyd. ; (Złe) traktowanie nowych heretyków. Francja i jej mniejszości religijne . Paryż. L'Harmattan, 2013. 97-126.
• Jehovas Zeugen im Frankreich des 20. Jahrhunderts. W Gerhard Besier i Katarzyna Stoklosa: Jehovas Zeugen im Europa. Geschichte und Gegenwart . LTD Verlag, Dr W Hopf. Berlin. 2013.
• Religie i prawa człowieka we Francji. W Hans-Georg Ziebert & Gordan Crpic red.: Religion and Human Rights. Perspektywa międzynarodowa . Heidelberg, Nowy Jork, Dordrecht, Londyn.2015.31-44. Przetłumaczone na angielski.
• Mniejszość francuska i zagraniczne grupy religijne (z C. Eurvrardem, P. Panelle, M. Verfaillie) W Faberon F ed. :. Wolność religijna i spójność społeczna, różnorodność społeczna Aix-Marseille, Presses de l'Université d'Aix-Marseille.2015. 323-342.
• Świadkowie Jehowy w dwudziestowiecznej Francji. W Gerhard Besier i Katarzyna Stoklosa: Świadkowie Jehowy w Europie. Przeszłość i teraźniejszość . Cambridge. Cambridge Scholars Publishing. pp 47–85. 2016.
• Kościół Antoinistyczny. W David G. Bromley, dyrektor. Projekt religii i duchowości świata . Virginia Commonwealth University. 2018. www.wrldrels.org
• Ustawa francuska z 1905 r. Ustanawiająca laicyté i wolność religijną w G. Besier ed: Religijna wolność. Jego potwierdzenie i naruszenie w XX i XXI wieku. Drezno, Instytut Zygmunta Neumanna. Journal for the Study of Beliefs and Worldviews 18. 2017.1-2. 67-82.

Uwagi i odniesienia

• Dokumentacja urzędowa  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator nazwy normy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • System dokumentacji uczelni
  • Biblioteka Kongresu
  • Gemeinsame Normdatei
  • Królewska Biblioteka Holenderska
  • Biblioteka Uniwersytecka w Polsce
  • WorldCat Id
  • WorldCat

Uwagi

1. Régis Dericquebourg, Świadkowie Jehowy. : Dynamika mniejszości wyznaniowej i stosunek do instytucji ,1979

Bibliografia

1. "  Biography Régis DERICQUEBOURG, stowarzyszonego badacza GSRL  " na http://www.gsrl.cnrs.fr , CNRS (konsultowany 3 lipca 2016 )
2. Dericquebourg, Régis (1947 -....) , „  BnF Catalog général  ” , w catalog.bnf.fr (przeglądano 22 września 2016 r. )
3. Régis Dericquebourg na stronie Antwerp FVG .
4. Wywiad Régisa Dericquebourga na temat „sekt” przeprowadzony przez CICNS .
5. Aby położyć kres sektom , Gordon Melton i Massimo Introvigne, Cesnur Di Giovanni, 1996
6. Teologia i praktyka współczesnej religii, Scjentologia , Nowa Era, 1998
7. przypis: New Era jest jednym z wydawnictw scjentologicznych; współautorzy książek: Bryan Wilson, Oxford; Frank Flint, University of Washington; Régis Dericquebourg, Uniwersytet w Lille; Darrol Bryant, Waterloo, Kanada; Alejandro Frigerio, Buenos Aires; Urbano Alonso Galan, Uniwersytet Gregoriański w Rzymie; Fumio Sawada, mistrz Shinto
8. W formie stowarzyszenia non-profit z siedzibą w Brukseli: European Observatory of Religions and Secularism, ASBL, BE 0835.666.678, „Moniteur belge”, 03/05/2011 .
9. Chris Vonck na stronie Antwerp FVG .
10. Guillaume Roucoux, „Régis Dericquebourg (reż.), (Złe) traktowanie nowych heretyków. Francja i jej mniejszości religijne ”, Archives de sciences sociales des religions [Online], 168 | 2014, opublikowano 9 kwietnia 2015 r., Sprawdzono 28 września 2017 r. URL: http://assr.revues.org/26364
11. Publikacja materiałów konferencyjnych w czasopiśmie Acta Comparanda - Subsidia .
12. O obserwatorium religii
13. O etnografii

Linki zewnętrzne

• Strona internetowa Régis Dericquebourg
• Regis Dericquebourg na Academia.edu