Reakcja Braya-Liebhafsky'ego

Bray Liebhafsky reakcji jest reakcja oscylacyjny opisany WC Bray w 1921. Jest to pierwsza reakcja oscylacyjnego roztworu homogenicznego. Badał rolę jodan (IO 3 - ), anion z kwasu jodowego w katalitycznej konwersji nadtlenku wodoru do tlenu i wody . Zauważył, że stężenie cząsteczek jodu oscyluje, a tlen powstaje w sposób pulsacyjny.

Wzrost temperatury skraca czas cyklu rzędu godzin. Tę wolnorodnikową reakcję dalej badał jego uczeń H. Liebhafsky, stąd nazwa Bray-Liebhafsky-Reaction. W tym okresie większość chemików odrzuciła tę prezentację zjawiska i próbowała wyjaśnić niejednorodne oscylacje, powołując się na obecność zanieczyszczeń.

Podstawową własnością tego systemu jest to, że nadtlenek wodoru ma potencjał utleniania-redukcji , który pozwala na utlenianie z jodem do jodek  :

5 H 2 O 2+ I 2 → 2 IO 3 - + 2 H + + 4 H 2 O

i redukcję jodanu z powrotem do jodu

5 H 2 O 2+ 2 IO 3 - + 2 H + → I 2 + 5 O 2 + 6 H 2 O

Pomiędzy tymi dwiema reakcjami układ oscyluje, powodując wzrost stężenia jodku i produkcję tlenu. Reakcja jest następująca:

2 H 2 O 2→ 2 H 2 O + O 2

Wymaga katalizatora i IO 3 - .

Link zewnętrzny

Bibliografia

  1. (w) Bray, William C., „  A periodic reakcja in homogenous solution and Its relations to Catalysis  ” , Journal of the American Chemical Society , tom.  43,1921, s.  1262 ( DOI  10.1021 / ja01439a007 )