Reaktora ciężkiej wody lub ciężkiej wody Reaktory ( HWR ) jest to reaktor jądrowy , który wykorzystuje ciężkiej wody jako czynnika chłodzącego i jako moderatora , a zazwyczaj z naturalnych uranu (nie wzbogacony) jako paliwo.
Ciężka woda jest tlenek deuteru D 2 O. deuteru jest izotop z wodorem . Większość atomów wodoru ma jądro atomowe, które sprowadza się do pojedynczego protonu , ale deuter ma jeden proton i jeden neutron , co czyni go w przybliżeniu dwa razy cięższym niż zwykły atom wodoru. Ciężka woda ma dwa atomy deuteru przyłączone do atomu tlenu .
W reaktorze jądrowym neutrony muszą być spowolnione, aby zapewnić stabilność pracy reaktora, a także przekazywanie energii cieplnej do generatora , a także aby miały większą szansę na rozbicie innych atomów materiału rozszczepialnego, aby uwolnić więcej neutronów, które z kolei rozbiją inne atomy. Lekką wodę można również stosować, na przykład w reaktorze lekkowodnym , ale ponieważ pochłania ona neutrony, uran musi zostać wzbogacony, aby osiągnąć krytyczną masę jądrową .
Kilka krajów rozpoczęło rozwój reaktorów ciężkowodnych w latach 50. i 60. We Francji pierwszy reaktor jądrowy, Pile Zoé zbudowany w Chatillon, jest reaktorem ciężkowodnym chłodzonym gazem . Po nim nastąpi pal EL2 ( ciężka woda nr 2 ) w Saclay , a następnie pal EL3, w którym ciężka woda pełniła zarówno rolę moderatora, jak i płynu pierwotnego. Uprzemysłowienie tego sektora zostanie zaniechane po wyłączeniu EL4 w Brennilis .
Inne reaktory z moderatorem ciężkiej wody zostały zbudowane w krajach, ale tylko Kanadzie udało się uprzemysłowić ciśnieniowy reaktor ciężkowodny na trasie CANDU .