Furgole Street

Furgole Street (oc) Carrièra Joan Baptista Furgòla
Rue Furgole i kościół Gésu widziane od strony rue Théodore-Ozenne .
Sytuacja
Informacje kontaktowe	43 ° 35 ′ 42 ″ na północ, 1 ° 26 ′ 51 ″ na wschód
Kraj	Francja
Region	Oksytania
Miasto	Tuluza
Okolice	Saint-Étienne ( sektor 1 )
Początek	n o  11 rue Antoine-Darquier
Koniec	n o  20 rue Théodore'a-Ozenne
Morfologia
Rodzaj	Ulica
Długość	150  m
Szerokość	6 m
Historia
Stare nazwy	Ul Sénéchaussée lub Senechal (pierwsza połowa XIV p  wieku) Ulica kask ( XVI p  wieku) Ulica Furgole ( 1 ul  części) i ulicy Laviguerie ( 2 e  część) (1850)
Ochrona	Niezwykłe miejsce dziedzictwa (1986)
Geolokalizacja na mapie: Francja Geolokalizacja na mapie: Toulouse

Ulica Furgole (w Occitan  : Carriera Joan Baptista Furgoła ) jest ulica zabytkowego centrum Tuluzy , stolicy regionu Occitan , w południe z Francji . Znajduje się w samym sercu dzielnicy Saint-Étienne , w sektorze 1 miasta.

Lokalizacja i dojazd

Opis

Napotkane ścieżki

Rue Furgole łączy się z następującymi pasami, w kolejności rosnącej („g” oznacza, że ​​ulica jest po lewej stronie, „d” po prawej):

1. Antoine-Darquier Street
2. Place des Hauts-Murats (d)
3. Rue des Coffres (g)
4. Ulica Sesquières (g)
5. Rue Théodore-Ozenne

Odonymy

Nazwa ulicy pochodzi od Jean-Baptiste Furgole , urodzonego w 1690 r. W Castelferrus , prawnika parlamentu w Tuluzie , profesora prawa na uniwersytecie i kapituły w 1754 r. Znany prawnik, opublikował ważne dzieło z zakresu prawa „dziedzictwo. Zmarł w jego hotelu na rogu ulicy pudeł (obecnie n o  1). Mieszkał tam również jego syn, Pierre-François Furgole, sędzia i profesor prawa.

W średniowieczu, przynajmniej od XIV th  wieku ulica była nazwa ulica seneschal lub seneschal, ze względu na hotel z seneschal który był tam od końca XIII th  wieku. W XVII -tego  wieku, po przeniesieniu do nowej seneschal hotelowym północy miasta, ulica wzięła nazwę ulicy zestawu słuchawkowego, ponieważ istniała karczma na znak kasku. W 1794 roku , podczas rewolucji francuskiej , ulica została wyznaczona na kilka miesięcy jako rue Affranchie, ze względu na bliskość więzień Sénéchaussée i więzienia Hauts-Murats . W 1850 r. Przyjęło nazwę w pierwszej części od rue Furgole, aw drugiej od rue de Laviguerie, na pamiątkę prawnika Bernarda Lapomarède de Laviguerie, prawnika, profesora prawa, capitoul w 1741 r. I szefa konsystorzu 1752 żyjący w hotelu na tej ulicy (były N o  9 bis, odbywa się w czasie otwarcia rue Théodore'a-Ozenne ). W 1948 roku nazwa Furgole została nadana wszystkim dwóm ulicom Furgole i Laviguerie.

Historia

W marcu 1871 roku na ulicy nr 1 mieściło się biuro rekrutacyjne dla legionu powołanego przez barona de Charette do walki z powstańcami z Komuny Paryskiej .

Dziedzictwo

Kościół Gésu

• położenie hotelu Toulouse Senechaussee  ; kościół Gésu .  Wpisane MH ( 1994 , kościół, a także witraże i wystrój wnętrz) .

Prywatne rezydencje i budynki

• N O   1  : Lézèque hotelu albo Furgole; załącznik National Polytechnic Institute of Toulouse (INP).
  W hotelu, który znajduje się na dwóch piętrach z kwadratowych wypełnień Ponadto, prawdopodobnie zbudowany na początku XVII -tego  wieku: to jest ten czas, że Oculus z renesansowym Późne którego rama jest rzeźbiony kamień. Fasada jest całkowicie przebudowany w XVIII -tego  wieku, a okna z 1 st  piętrze mają barierki w kutego żelaza w geometryczne wzory.

• n O   3  : wbudowania coondage .
  Budynek, zbudowany w XVII -tego  wieku, stoi na rogu ulicy pudeł . Parter jest murowany z cegły. Drzwi zwieńczone gzymsem zwieńczone są okulusem , ozdobionym bramą z kutego żelaza . Na wyższych kondygnacjach drewniana część zamaskowana jest tynkiem.

• n o   6  : położenie Salle du Jardin Royal, lub Salle Belcastel; Klinika Saint-Michel, następnie hostel dla stowarzyszenia Saint-Michel.
  Pokój Royal Garden, sali koncertowej i konferencji, został zbudowany w 1886 roku przez architekta Étienne Gazagne pomiędzy ul Furgole i Theodore Ozenne ulicy (obecnie n o  26). Miał elewacji ulicy stylu neoklasycystycznym , przerywane pilastrami z kapitałów dorycki , wspieranie fryz ozdobiony glifów i zwieńczona gzymsem ze wsporników . Został zainaugurowany na V Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym , który odbył się wgodz. 20.0024 czerwca, przy wsparciu byłego senatora Gabriela de Belcastel , ważnej postaci legitymistycznego monarchizmu i ultramontańskiego katolicyzmu w Tuluzie. W 1938 roku Salle du Jardin Royal przekształciła się w Théâtre du Jardin Royal w reżyserii Paula de Maxa. Budynki zostały całkowicie odnowione w 1962 roku przez architektów Arnaud Bernadot i Pierre Delfaud na rzecz kliniki Saint-Michel, która stała się siedzibą stowarzyszenia Saint-Michel. Od 2005 roku mieści Foyer Saint-Michel, otwarte dla studentek i zarządzane przez dominikanów z Notre-Dame du Rosaire de Monteils .

• N O   8  : budynku (1924).

• N O   9  : budynku.
  Budynek jest zbudowany na granicy pomiędzy XVI th  wieku oraz XVII -tego  wieku i został odnowiony w stylu klasycznym w XVIII th  wieku. Wznosi się na dwie kwadratowe kondygnacje i dodatkową kondygnację poddasza, przepruto lustrami . Jednak zachowałpionowy kamienny słupek okna w stylu renesansowym , rzeźbiony z ornamentami roślinnymi i geometrycznymi oraz kobiecą głową. To właśnie w tym budynku, który żył w latach 1743 do Laviguerie la Pomarède Bernard, który dał mu imię na część ulicy między XIX th  wieku i XX th  wieku.

• stare n O   12  : lokalizacja inn kask ( XVI p  wieku), a następnie gościnność Falcon ( XVII p  wieku).

Uwagi i odniesienia

1. „  Furgole, Jean-Baptiste | Tolosana  ” , na tolosana.univ-toulouse.fr (dostęp 13 lutego 2018 )
2. Chalande 1918, s.  201 .
3. Salies 1989, t. 1, str.  503-504 .
4. Chalande 1918, s.  204-205 .
5. Salies 1989, t. 1, str.  504 .
6. „  Journal de Toulouse: politique et littéraire  ” , na ?? ,25 marca 1871(dostęp 22 marca 2021 ) .
7. Wskazówka n o  PA00132670 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
8. Wskazówka n o  IA31132836 , powszechnej inwentaryzacji dziedzictwa kulturowego , regionu Occitanie / Tuluzy .
9. Wskazówka n o  IA31130601 , powszechnej inwentaryzacji dziedzictwa kulturowego , regionu Occitanie / Tuluzy .
10. Salies 1989, t. 2, str.  31-32 .
11. Wskazówka n o  IA31132878 , powszechnej inwentaryzacji dziedzictwa kulturowego , regionu Occitanie / Tuluzy .
12. Le Foyer , na stronie internetowej Foyer Saint-Michel de Toulouse (dostęp: 16 lutego 2020).
13. Wskazówka n o  IA31104933 , powszechnej inwentaryzacji dziedzictwa kulturowego , regionu Occitan / Tuluzy .
14. Wskazówka n o  IA31132780 , powszechnej inwentaryzacji dziedzictwa kulturowego , regionu Occitanie / Tuluzy .
15. Chalande 1918, s.  206 .

Zobacz też

Bibliografia

• Jules Chalande , „Historia na ulicach Tuluzy,” Wyznania Akademii Nauk i Belles Lettres Tuluzy , 11 th  serii, tom VI, Tuluza, 1918, s.  201-207 .
• Pierre Salies , Słownik ulic Tuluzy , 2 t., Wyd. Mediolan, Tuluza, 1989 ( ISBN  978-2867263545 ) .

Powiązane artykuły

• Lista utworów w Tuluzie
• Dzielnica Saint-Etienne
• Lista zabytków Tuluzy • Prywatne rezydencje Tuluzy

Linki zewnętrzne

• Wstępna inwentaryzacja miasta Tuluzy, na stronie Urban-Hist , Miejskie Archiwa Tuluzy (konsultowane na9 kwietnia 2016 r).
• Ogólny spis dziedzictwa kulturowego Oksytanii na stronie internetowej Heritage Resources - The Cultural Media Library of the Occitania Region (dostęp23 marca 2021 r).