Rue Ferou

6 th  ARR t Rue Ferou
Rue Férou widziana w kierunku rue de Vaugirard .
Sytuacja
Miasto	6 th
Dzielnica	Odeon
Początek	3, rue Henry-de-Jouvenel i 2, rue du Canivet
Koniec	48, rue de Vaugirard
Morfologia
Długość	120  m²
Szerokość	12  m
Historyczny
kreacja	Przed 1517
Dawna nazwa	Rue Faron Rue Farou Rue Farouls Rue Ferron Rue Férou
Geokodowanie
Miasto Paryż	3632
DGI	3619
Geolokalizacja na mapie: 6. dzielnica Paryża Rue Ferou Geolokalizacja na mapie: Paryż Rue Ferou
Obrazy na Wikimedia Commons

Ulica Ferou jest droga znajduje się w dzielnicy Odéon z 6 th  dzielnicy z Paryża .

Lokalizacja i dojazd

Zaczyna się przy rue Henry-de-Jouvenel 3 i rue du Canivet 2, a kończy przy rue de Vaugirard 48 , naprzeciwko Ogrodu Luksemburskiego . Zorientowana północ-południe, ma 120 m długości.

Obszar jest obsługiwany przez linie autobusowe RATP 58 84 89.

Najbliższa stacja metra to stacja Saint-Sulpice , na której kursują pociągi tej linii .

Pochodzenie nazwy

Jej nazwa pochodzi od Etienne Férou, prokuratora w Châtelet i właściciela gruntu, na którym został otwarty.

Historyczny

Rue Férou istniała przed 1517 rokiem. Pierwszy odcinek ulicy, aż do skrzyżowania z rue du Canivet , został przemianowany i posłużył do utworzenia rue Henry-de-Jouvenel o długości około dwudziestu metrów i trzech numerach domów.

O czym świadczy stara inskrypcja wyryta na podstawie północnej wieży kościoła Saint-Sulpice , rue Férou rozciągała się w przeszłości do skrzyżowania ze starą rue des Aveugles (dziś część rue Saint-Sulpice ).

W roku 1994 zezwolenie na dewelopera budynek, który chciał zbudować budynek zamiast domu stylu Directoire znajduje się w n o  7 ulicy jest anulowana przez paryskiego sądu administracyjnego na podstawie tego, że „Prognozowany przednią uszkodzenie drzwi do harmonii architektonicznej okolicznych budynków ”.

Niezwykłe budynki i miejsca pamięci

• Nr .  2 i 4: między tymi liczbami lokalizację starej ulicy (wtedy martwy koniec), który zniknął, otwarte w 1540 roku pod nazwą „rue Saint-Pierre” (lub „Saint-Père”), a następnie o nazwie „rue des Prêtres”, przekształcony w ślepy zaułek w 1724 roku, przemianowany na „cul-de-sac Férou” (otwarcie pod arkadą przy rue Férou 2).
  Ta droga biegła obok i służyła niższemu seminarium w Saint-Sulpice („wspólnota robertanów”).
  Od 1793 do 1822 r. przy tej ulicy mieszkała Reine Philiberte de Varicourt (1757-1822), markiza de Villette z jej małżeństwa, która była w swoim czasie „piękną i dobrą” obrończynią Woltera (1694-1778). spędził lata swojego wdowieństwa. Zmarła tam w 1822 roku.
• N o  2 bis: Od 1951 roku aż do śmierci Man Ray (1890-1976), malarz, fotograf i reżyser filmowy mieszkał tu i pracował w swojej pracowni wraz ze swoją drugą żoną Juliet Man Ray z domu Browner (1911-1991).
• N o  4: Hotel Mahé w La Bourdonnais . Poeta Jacques Prévert (1900-1977) mieszkał tam jako dziecko na strychu z rodzicami. Pisarz Michel Déon (1919-2016) mieszkał w jednym z mieszkań przez dwadzieścia lat. Tam swoją siedzibę miał przegląd Les Temps Modernes .
• N O  5: hotel de Beauveau następnie de Breteuil zbudowany w 1730 roku.
• N O  6: Hotel Luzy , zbudowany pod koniec XVII -tego  wieku i przebudowany przez Jean Chalgrin z XVIII th  century. Jest klasyfikowany jako zabytek historyczny . Od 1929 roku mieszkał tam amerykański pisarz Ernest Hemingway (1899-1961). Mieszkała tam również para autorów Zelda i F. Scott Fitzgeraldowie .
• N o  8: niewielki hotel w Tremoille. W tym budynku przy rue le urodził się katolicki ksiądz i francuski współpracownik Jean de Mayol de Lupé (1873-1955).21 stycznia 1873.
• N O  10: były hotel de Tremoille przebudowany od 1771 do 1774 roku.
• N o  11: Fenelon były hotel z XVIII -tego  wieku. Przebywał tam pisarz Ernest Renan (1823-1892).

W literaturze

• Athos , w powieści Aleksandra Dumas , Trzej muszkieterowie , mieszka ulicę Ferou, „blisko Luksemburg” .
• Kompletna reprodukcja Pijanej Łodzi , zainaugurowana dnia14 czerwca 2012 r., zajmuje długą ścianę sali podatkowej (dawne seminarium Saint-Sulpice ); ta reprodukcja ma osobliwość: czyta się ją od prawej do lewej, a nie, jak wymaga reguła, od lewej do prawej.
• Rue Férou jest ustawienie nowego Le Roman Ivre przez Isabelle Stibbe i eseju Lydia Flem Paris Fantasme .

• Widok z ulicy w kierunku Ogrodów Luksemburskich .

• Na ścianie Hôtel des Finances, wiersz Arthura Rimbauda , Le Bateau ivre .

• Widok panoramiczny na ulicę.

Uwagi i referencje

1. Jacques Hillairet , Słownik historyczny ulic Paryża , Éditions de Minuit , s. .  519 .
2. Zobacz zdjęcie na Commons .
3. „Odszkodowania dla stowarzyszenia” , Le Monde ,13 lipca 1994.
4. Reine Philiberte de Varicourt (1757-1822) wyszła za mąż w 1777 w Ferney , w kaplicy zamku Voltaire Charles, markiz de Villette (1736-1793)
5. Jean Stern, Belle et Bonne: Gorący przyjaciel Woltera, 1757-1822 , Paryż, Hachette, przedmowa (online) .
6. „4, rue Férou. Jacques Prévert ma 8 lat” , jacquesprevert.wordpress.com .
7. Peter B. Flint, "Juliet Man Ray, 79 lat, modelka i muza artysty, nie żyje" , New York Times ,21 stycznia 1991.
8. ochrona dziedzictwa, 6 th dzielnica , miasto Paryż, Przepisy PLU, tom 2, załącznik VI, str.  153 do 432 .
9. Stan cywilny Paryża, V4E 3139 , Archiwa Departamentu Paryża.
10. Alexandre Dumas 1962 , s.  89.
11. Alexandre Dumas , Trzej muszkieterowie , Gallimard , kol.  „  Biblioteka Plejady  ”,1962( 1 st  ed. 1844),.
12. „Inauguracja wiersza na ścianę Le Bateau ivre autorstwa Arthura Rimbauda , Ambasada Holandii, www.amb-pays-bas.fr .
13. Bernard Pivot, „Cud rue Férou” , Le Journal du Dimanche ,16 marca 2018 r..
14. „Lydia Flem i geniusz rue Férou w Paryżu” , Francja Kultura , 8 kwietnia 2021 r.

Załączniki

Powiązany artykuł

• Lista utworów w Paryżu odwołująca się do właściciela

Link zewnętrzny

• Rue Férou na stronie oficjalnej nomenklatury ulic Mairie Paris