Ulica Espinasse

Rue Espinasse (oc) Carrièra del Coronèl Pèire-Maria Espinasse
Rue Espinasse widziana z miejscowości Perchepinte .
Sytuacja
Informacje kontaktowe	43 ° 35 ′ 47 ″ północ, 1 ° 26 ′ 52 ″ wschód
Kraj	Francja
Region	Oksytania
Miasto	Tuluza
Ćwierć (s)	Saint Etienne
Początek	n o  38 Wielkiej ul Nazaretu
Koniec	N O  1 rue Escoussières-Montgaillard
Morfologia
Rodzaj	Ulica
Długość	168  m²
Szerokość	4 mln
Historia
Stare nazwiska	Daj ulicę Coraille lub Na-Coraille (koniec XIII th  wieku) Rue Caminade ( XVII th  wieku) Rue Espinasse (25 października 1875)
Geolokalizacja na mapie: Tuluza

Ulica Espinasse (w Occitan  : Carriera del Coronel Peire Maria Espinasse ) jest ulica w zabytkowym centrum Tuluzy we Francji .

Toponimia

Decyzją rady gminy 25 października 1875, nazwa tej ulicy jest hołdem dla pułkownika Pierre-Marie Espinasse. To przekazał 150.000 franków do miasta na utrzymanie szkół i zakończeniu każdego z kościoła Saint-Aubin , pod warunkiem, że na ulicy, gdzie jego ojciec był właścicielem domu (obecnie n O  5) nosić jego imię.

W średniowieczu, od końca XIII -go  wieku, ulica nosiła imię szlachetnej damy który posiadał kilka budynków, Daj Coraille (pisany Couraille, Corailhe lub Coralha). Ta rodzina Coral był znany w Tuluzie w połowie XVI -go  wieku. W XVII -tego  wieku, ale także wziął nazwę ulicy Caminade, jako przewodniczący Parlamentu Philippe Caminade nie miał hotelu Mansencal ( n o  1), ale to było w końcu pobliska ulica, która przyjęła nazwę. W 1794 roku, podczas Rewolucji Francuskiej , ulicę tę przez jakiś czas wyznaczono jako rue de l'Émulation, zanim przejęła ona ulicę Donne-Coraille.

Historia

W średniowieczu rue de Donne-Coraille należała od strony zachodniej do stolicy Saint-Barthélémy, a od strony wschodniej do capitoulat de la Pierre . Ma już tej nazwy w ostatniej ćwierci XIII -go  wieku, prawdopodobnie z powodu pani Toulouse szlachty należącego do rodziny lub Coraille Koralowej. Jego populacja jest wówczas dość zróżnicowana, a większość domów to ponadto tylko budynki gospodarcze domów na sąsiednich ulicach.

7 maja 1463, wybuchł pożar w piekarni na rogu rue des Chapeliers (obecnie rue du Languedoc ) i Maletache . Powoduje niezwykle poważne zniszczenia w całym mieście, a zwłaszcza w dzielnicy Saint-Barthélémy. Skala zniszczeń pozwala jednak lokalnym elitom na zgromadzenie ogromnych posiadłości ziemskich w celu budowy ich prywatnych rezydencji, z większą liczbą parlamentarzystów , prawników i prawników. Hôtel de Mansencal jest przykładem koncentracji ziemi w rękach arystokracji Toulouse: między 1527 a 1547, pierwszy prezydent Parlamentu Tuluzy, Jean de Mansencal dnia, miał piękny dwór zbudowany (prąd n o  1).. Wkrótce po 1550 roku, kupił pierwszy budynek obok (część obecnego n °  3) Kamień Kaplica, urzędnik z doradcą Parlamentu, w celu opracowania wspólnego tam, a dom dizainier Arnaud Marinhal (prąd n o  2 rue Perchepinte ) . Pod koniec XVI -tego  wieku, Mansencal Hall z jego zależności przeszedł do rodziny i Caminade Philippe Caminade, doradca zapytań, a następnie przewodniczący Parlamentu, kontynuuje politykę rozbudowa hotelu kupując sąsiada budynek (część obecnego n O  3) radca Vital Dutil w 1648 r.

Rewolucja francuska przyniosła zmian. Ulica została przez jakiś czas przemianowana, w 1794 r. na rue de l'Émulation, ale potem przywrócono jej nazwę.

W 1844 roku stary hotel w Mansencal przeszedł w ręce markiza de Tauriac. To właśnie w oficynach hotelu, które wynajmuje paniom Berry, otwiera się pensjonat dla młodych szlachcianek. Według Julesa Chalande , młoda Eugenia de Montijo , której matka uciekła przed wojnami karlistowskimi, które następnie dotknęły Hiszpanię , spędziłaby tam kilka lat.

Opis

Rue Espinasse to droga publiczna o długości 168 metrów położona w centrum Tuluzy . Powstaje prostopadle do Grande-rue Nazareth , na południowo-zachodnim krańcu skrzyżowania, które te dwie ulice tworzą z rue de la Pleau , rue Mage i rue Perchepinte , która kiedyś nosiła nazwę Place Perchepinte. Stosunkowo wąski, jego szerokość nie przekracza 4 metrów. Skręca w kierunku południowo-wschodnim, prowadzi do rue Caminade , następnie dochodzi do rue de la Trilhe , a kończy się na skrzyżowaniu rue Escoussières-Montgaillard .

Napotkane ścieżki

Rue Espinasse przecina następujące pasy, w porządku rosnącym ("g" oznacza, że ​​ulica jest po lewej, "d" po prawej):

1. Główna ulica Nazaret
2. Ulica Caminade (d)
3. Rue de la Trilhe (g)
4. Escoussières-Montgaillard Street

Niezwykłe budynki

• N O   1  : Mansencal hotelu (od 1527 do 1547; ostatniej czwartej XIX p  wieku).  Wymieniony w MH ( 1925 ) .
  Hotel został wybudowany w latach 1527-1547 dla ważnego parlamentarzysty Tuluzy , Jeana de Mansencala . W następnych stuleciach jest on gruntownie przerobiony i zmieniony. Został zbudowany w klasztorze Dominikanów Tuluzy, w ostatniej ćwierci XIX -tego  wieku, jest obecnie częścią prywatnej szkoły Tomasz z Akwinu.
  Hotel zachowuje elementy reprezentatywne dlabardzo czystego stylu renesansowego i wyróżnia się wysoką wieżą oraz rzeźbiarską dekoracją fasady od strony ogrodu.

• Hotel widziany od rue Espinasse.

• Portal na ul.

• Wieża i jej narożna wieżyczka.

• Elewacje zachodnia i południowa.

• Fasada od strony ogrodu.

• n O   3  : „hotel de Mansencal” budynek (1968-1972).
  Budynek jest zbudowany na części starych ogrodów Hotelu Mansencal .

• n O   5  : hotel Gach (1680; końcu XVIII XX  wieku).
  Hotel został zbudowany w 1680 roku na miejscu kilku domów zmontowanych przez Jeana Gacha, przewodniczącego na wniosek Parlamentu . Z tego okresu pochodzi północna część obecnego hotelu, o czym świadczą słupowe okna . W 1784 r. Hélène de Mazade Percin nabyła hotel, połączyła dwa domy na południu i przeprojektowała go.
  Hotel, pomiędzy dziedzińcem a ogrodem, składa się z kilku budynków rozmieszczonych w kształcie litery U wokół dziedzińca. Od ulicy oddziela je mur ogrodzeniowy i półokrągła brama, zwieńczona gzymsem . Elewacja północnej głównego budynku przy 2 -go piętrze, nosi ślady mullioned okna. Elewacje wieńczy profilowany gzymsi okap. Okna najwolniejszego części trzymali balustrady w kutego żelaza z XVIII -tego  wieku. Zachował się ogród z tyłu.

• Wejście do Hotelu Gach od strony rue Espinasse.

• Hotel Gach widziany z rue Caminade .

• n O   7  : budowlanych ( 2 p Połowę XVIII XX  wieku).
  Budynek, zbudowany w drugiej połowie XVIII -tego  wieku, zachowało swoją pierwotną elewację, gdzie podłogi zmniejszając wysokość, oddzielone strun. Do balustrady okien 1 st piętrze mają ślusarstwo z monogramem JB.

• n o   10  : budynku.
  Budynek, zbudowany w XVIII -tego  wieku, znajduje się na rogu ulicy Caminade . Na rogu ulicy wciąż widnieje kamienny napis dawnej nazwy ulicy. Jego wzniesienie przy ulicy Espinasse, na trzech kondygnacjach idodatkowo dachu jest symetryczne. Poziomy, oddzielone ceglanym kordonem, mają coraz mniejsze wymiary. Końce elewacyjne z dodatkowym dachu otwiera Oculi zakończonego dużej formowanego gzymsu . Przęsło środkowe nad drzwiami, w którym zachował się rygiel z kutego żelaza , pojawia się później.

• n o   24  : budynku.
  Ten ogromny budynek zbudowany w drugiej ćwierci XX th  wieku, na rogu Escoussières Montgaillard-ulicy , ma swoją główną fasadą w Theodore Ozenne ulicy ( n O  33). Na tylnej elewacji rue Espinassenad drzwiamiwidać duże okno z witrażem .

Uwagi i referencje

1. Jules Chalande, 1918, s.  216 .
2. Jules Chalande, 1918, str.  216-217 .
3. Maurice Bastide, 1968, s.  8-12 .
4. Maurice Bastide, 1968, s.  13 .
5. Jules Chalande, 1918, s.  217-218 i 220-221.
6. Jules Chalande, 1918, s.  217 .
7. Jules Chalande, 1918, s.  222 .
8. Wskazówka n o  PA00094557 , baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
9. Louise-Emmanuelle Friquart, Laure Krispin i Karyn Zimmermann, „Szczegółowa karta informacyjna Dziedzictwo architektoniczne: IA31129775”, Ogólny spis Occitanie Region, Miasto Tuluza, na stronie Urban-Hist , Archiwum miejskie Tuluzy , 2008, 2010 i 2015, dostęp w maju 11, 2016.
10. Louise-Emmanuelle Friquart i Laure Krispin, „Szczegółowa karta informacyjna Dziedzictwo architektoniczne: IA31119423”, Ogólna inwentaryzacja Regionu Occitanie, Miasto Tuluza, na stronie internetowej Urban-Hist , Archiwum miejskie Tuluzy , 2008, skonsultowana 11 maja 2016 r.
11. Louise-Emmanuelle Friquart i Laure Krispin, „Szczegółowa karta informacyjna Dziedzictwo architektoniczne: IA31110338”, Ogólna inwentaryzacja Regionu Occitanie, Miasto Tuluza, na stronie Urban-Hist , Archiwum miejskie Tuluzy , 2008, skonsultowana 11 maja 2016 r.
12. Louise-Emmanuelle Friquart i Laure Krispin, „Szczegółowa karta informacyjna Dziedzictwa architektonicznego: IA31132777”, Ogólny spis Occitanie Region, Miasto Tuluza, na stronie Urban-Hist , Archiwum miejskie Tuluzy , 2008, skonsultowano 11 maja 2016 r.
13. Sabine Delpit, Louise-Emmanuelle Friquart i Laure Krispin, „Szczegółowa karta informacyjna Dziedzictwo architektoniczne: IA31104939”, Ogólny spis Occitanie Region, Miasto Tuluza, na stronie internetowej Urban-Hist , Archiwum miejskie Tuluzy , 1998 i 2008, skonsultowane 11 maja , 2016.

Zobacz również

Bibliografia

• Jules Chalande , „Historia na ulicach Tuluzy,” Wyznania Akademii Nauk i Belles Lettres Tuluzy , 11 th  serii, tom VI, Tuluza, 1918, s.  216-226 .
• Pierre Salies , Słownik ulic Tuluzy , 2 tom, wyd. Mediolan, Tuluza, 1989 ( ISBN  978-2867263545 )
• Maurice Bastide, „Przykład odbudowy miasta: Tuluza po pożarze w 1463 r.” , Annales du Midi , t. 80 N O  86, 1968 , str.  7-26 .

Powiązane artykuły

• Lista tras w Tuluzie
• Dzielnica Saint-Etienne