Dyrektor Biblioteki Narodowej Hiszpanii | |
---|---|
2004-2007 | |
Lluís Racionero Grau i ( we ) Milagros del Corral |
Narodziny |
11 listopada 1933 Barcelona |
---|---|
Imię urodzenia | Rosa Regàs i Pagès |
Narodowość | hiszpański |
Dom | Llofriu ( w ) |
Trening | University of Barcelona ( licencja ) |
Zajęcia | Pisarz , scenarzysta , bizneswoman , redaktor, tłumacz , dziennikarz |
Członkiem | Fundacion Alternativas ( w ) |
---|---|
Gatunek artystyczny | Powieść |
Stronie internetowej | (es) www.rosaregas.net |
Nagrody |
Rosa Regàs , urodzona w Barcelonie dnia11 listopada 1933, jest pisarzem katalońskim .
Ona jest częścią, wraz z innymi intelektualistami z 1960 roku , z Boskiego Lewicy .
Mieszkała we Francji przez cały czas trwania hiszpańskiej wojny domowej , aż do jej zakończenia, kiedy miała sześć lat. Uczyła się w religijnej szkole z internatem w Barcelonie. Następnie uzyskała licencjat z filozofii na Uniwersytecie w Barcelonie , gdzie poznała hiszpańskich poetów, takich jak José Agustín Goytisolo , Jaime Gil de Biedma i Gabriel Ferraté.
Jej wykształcenie literackie utrwaliło się między 1964 a 1970 rokiem, kiedy pracowała w wydawnictwie Seix Barral z Carlosem Barralem . W 1970 roku założyła wydawnictwo La Gaya Ciencia i poświęciła się publikowaniu prac m.in. mało znanych wówczas autorów, takich jak Juan Benet , Alvaro Pombo , Maria Zambrano , Manuel Vazquez Montalban czy Javier Marías .
Po śmierci Franco uruchomiła pierwszą kolekcję polityczną zatytułowaną Biblioteca de Divulgación Política, której większość autorów wciąż się wówczas ukrywała. Założyła również i redagowała dziennik myślowy Cuadernos de la Gaya Ciencia oraz publikację architektoniczną Arquitecturas Bis , w której współpracowali profesjonaliści tacy jak Oriol Bohigas i Guardiola , Óscar Tusquets (es) czy Rafael Moneo .
Zdeterminowana, by pisać, sprzedała swoje wydawnictwo w 1983 r. I rozpoczęła pracę jako tłumaczka i tymczasowa redaktorka dla różnych organizacji należących do ONZ w miastach na całym świecie, zostawiając jej więcej wolnego czasu. Na literaturę. W 1987 roku na prośbę Carlosa Tríasa Sagniera (es) , który następnie wyreżyserował kolekcję Ciudades de Ediciones Destino Ediciones Destino (es) , napisała Ginebra ( Geneva: Portrait de ville par une Méditerranéenne ), zabawny esej na Kalwinista z brzegów Jeziora Genewskiego i jego poszczególnych mieszkańców.
W 1991 roku opublikowała Memoria de Almator , swoją pierwszą powieść, w której kobieta, chroniona do skrajności przez ojca, męża i kochanka, w końcu wzięła swoje życie w ręce. W 1994 roku zdobyła Nagrodę Nadala za powieść Azul (es) , opowieść o miłości i morzu, która otworzyła drzwi szerokiej publiczności. Następnie ukazał się Viaje a la luz del Cham (1995), relacja z pobytu pisarza w Syrii, Luna lunera (1999) ( La Lune et les ténèbres ), powieść autobiograficzna, której akcja toczy się w powojennej Barcelonie i za którą otrzymał Ciutat de Nagroda Barcelona de Narrativa.
W 2001 Rosa Regas wygrał 50 th edycja Nagrody Planeta z intrygującą powieść, La Canción de Dorotea , w którym opowiada o odkryciach dokonanych przez profesora biologii molekularnej w wiejskiej posiadłości odziedziczonej po ojcu. Od tego czasu opublikowała kilka prac, w szczególności Diario de una abuela de verano ( Pamiętnik letniej babci ), przystosowanych do telewizji w serialu o tym samym tytule.
Od początku lat 90. Rosa Regàs regularnie współpracowała z kilkoma gazetami i magazynami, publikując artykuły i była bardzo aktywna jako mówczyni i aktywistka na rzecz ruchów solidarności i obrony praw człowieka.
Oprócz działalności literackiej Rosa Regàs była także dyrektorem Ateneo Americano de la Casa de América (es) w Madrycie (1994-1998) i dyrektorem generalnym Biblioteki Narodowej Hiszpanii (2004-2007).