Szef Sztabu Marynarki Wojennej |
---|
Narodziny |
13 września 1897 r. Suresnes |
---|---|
Śmierć |
10 lipca 1960(w wieku 62 lat) Tulon |
Narodowość | Francuski |
Trening | Szkoła Marynarki Wojennej |
Czynność | Oficer marynarki |
Stopień wojskowy | wiceadmirał |
---|---|
Różnica | Wielki Oficer Legii Honorowej |
Roger-Gabriel Lambert urodzony w Suresnes ,13 września 1897 r.-Śmierć w Tulonie ,10 lipca 1960. Jest generałem francuskiej marynarki wojennej.
Wstąpił do Szkoły Marynarki Wojennej wMarzec 1915i wychodzi uczy 2 giej klasy wCzerwiec 1917. W 1917 zaokrętował się na pomocniczy krążownik Golo-II, a następnie na pancernik Vergniaud . Awansował uczyć 1 st klasy wLipiec 1918.
Drugi po torpedowcach Sakalave w latach 1920-1921 brał udział w operacjach na Morzu Czarnym, następnie był uczniem Szkoły DoskonaleniaCzerwiec 1921. awansował na porucznika w grudniu tego samego roku.
Uczeń-oficer Szkoły Artylerii, którą ukończył w stopniu majora, zaokrętował się w 1923 na pancerniku Courbet, następnie w 1925 na niszczycielu Admiral-Senès w latach 1925-1927. W latach 1927-1929 w Indochinach dowodził kanonierką Inconstant następnie został przydzielony do Tulonu w 1932 roku do obrony przeciwlotniczej.
Komendant-porucznik w październiku 1932 r. zaokrętował się na niszczycielu Guépard w latach 1932-1933, a następnie na pancerniku Courbet w latach 1933-1935. W 1936 r. był szefem służby artyleryjskiej pancernika Dunkierka, za który był odpowiedzialny za rozwój artylerii.
Dowódca w maj 1937dowodzi niszczycielami Albatros wListopad 1938. Wyróżniał się podczas bombardowania Genui w maju 1940 r. Do stopnia kapitana awansował w grudniu 1940 r. Przydzielony do sztabu naczelnego dowódcy lotnictwa w Afryce Północnej wluty 1941, jest zastępcą wiceadmirała dowodzącego nabrzeżem w Dakarze wsierpień 1941.
W kwietniu 1943 dołączył do francuskich sił bojowych , dowodził pancernikiem Richelieu . Kontradmirał (maj 1944), prefekt morski Tulonu wgrudzień 1944awansował na wiceadmirała w In Listopad 1946i dowodzi eskadrą na krążowniku Montcalm (1949-1950).
Przyjmuje stopień i tytuł wiceadmirała eskadry w listopad 1950. Od sierpnia 1950 do października 1951 był szefem sztabu generalnego marynarki wojennej . W grudniu 1951 został ponownie prefektem morskim Tulonu. W styczniu 1957 r. został przeniesiony do II sekcji oficerów generalnych.