Roche d'Oëtre

La Roche d'Oëtre (wymawiane / w u ɛ t ʁ / ) znajduje się w sercu szwajcarskiej Normandii , w mieście Saint-Philbert-sur-Orne , niedaleko departamentalnej granicy Calvados i Orne , prawie w równej odległości od Thury-Harcourt i Écouché . Jest to jeden z nielicznych naturalnych punktów widokowych na zachodzie Francji , zaliczany do wrażliwych obszarów przyrodniczych .

Geologia i rozwój

Rozgłos miejsca wynika z jego niezwykłego charakteru w regionie wzgórz i zagajników. Rzeczywiście, ustępują tutaj stromej przepaści o pionowym spadku 118 metrów. Turyści, a nawet ci wtajemniczeni, nie są przyzwyczajeni do tego rodzaju upadku i kamienistego chaosu w Normandii . Uważane jest za najbardziej górzyste miejsce w regionie, choć nie jest najwyższe. Dlatego właśnie skała Oëtre stała się z czasem jedną z głównych geologicznych ciekawostek.

Ten naturalny belweder dominuje nad zalesionymi wąwozami Rouvre , kapryśnego potoku, który płynie poniżej i można do niego dotrzeć stromą ścieżką wyłożoną rustykalnymi i nierównymi schodami. Wąwozy de la Rouvre są stosunkowo dobrze zachowane przed zniszczeniami spowodowanymi działalnością człowieka, ponieważ są trudno dostępne, a także znajdują się na obszarze wiejskim podlegającym niskiej presji demograficznej i stosunkowo nietkniętym przez masową turystykę, jeśli porównamy z departamentem przybrzeżnym na przykład sąsiedni Calvados. Stanowią więc idealny rezerwat dla fauny i flory wrzosowisk i zagajników . Całe miejsce jest domem dla wielu gatunków zwierząt i roślin, które są niezwykłe w tym regionie: spergula wiosenna (mały biały kwiat), jaszczurka zielona i kilka gatunków porostów skarpowych . Są również bardzo wrażliwe na deptanie. Z tego powodu odwiedzający muszą przestrzegać oznaczeń szlaków. Teren został zatem sklasyfikowany jako „  wrażliwy obszar przyrodniczy  ” (ENS) w departamencie Orne w celu uregulowania działalności turystycznej zgodnie z potrzebami związanymi z ochroną środowiska.

Gdy dojdziesz do szczytu La Roche, twarzą do przepaści, musisz udać się w prawo na 15 lub 20 metrów. Tam, patrząc w lewo, odkrywamy pareidolia, która jest specyfiką tego miejsca: główna skała przywołuje twarz widzianą z profilu. Okolica służyła jako naturalne schronienie dla wszelkiego rodzaju banitów: jaskinia „Komnaty Wróżek” była jedną z najbezpieczniejszych kryjówek dla Chouanów i złodziei autostrad.

Ponadto Roche d'Oëtre przypomina, że ​​część Dolnej Normandii to Armorican , czyli jej zachodnia połowa. W istocie masyw pancerny nie kończy się na granicach Bretanii ani na północy Kraju Loary , sąsiednich regionów, ale rozciąga się nad departamentem Manche , południowo-zachodnim Calvadosem i zachodnią Francją. ” Orne . La Suisse Normande , którego centrum leży Oëtre Roche, znajduje się więc na końcu Armorican.

Na szczycie witryny, 30 lub 40 metrów od krawędzi, nowy drewniany budynek, zwany pawilonem Roche d'Oëtre , oferuje odwiedzającym nowe usługi od miesiącaMaj 2006 : regionalny punkt informacji turystycznej, galeria wystawowa, księgarnia i sklep, bar-restauracja.

Toponimia

Wskazane po prostu słowem Roche na mapie Guillaume Le Vasseur w 1667 r., Nazwa Roche d'Oëtre jest wymieniona w formach Roche Doüestre 1720, Roche d'Oëtre 1830, la Roche d'Oëtre 1825/1866, Roches d 'Oêtre 1954, Les Roches d'Oëtre 2007, Roches d'Oëtre 2017. Teren sąsiaduje z dwoma osadami zwanymi również Oëtre, jedną na północnym wschodzie ( le Doixtre 1753/1785, Oëtre 1830, 1835/1845, l' Oêtre 1954 , Oëtre 2017) w Saint-Philbert-sur-Orne, a drugi na południowym wschodzie ( Touetre 1736, Douetre 1753/1785, Oître 1825/1866, Oëtre 1954, 2017) La Roche właściwe, na sąsiedniej gminie Bréel .

Z wyjątkiem kilku fantazyjnych interpretacji, nazwa ta nie doczekała się jak dotąd żadnego wyjaśnienia ze strony specjalistów. Jest to prawdopodobnie związane z tym niezwykłym miejscem, a jednym z najbardziej prawdopodobnych etymonów może być element galijski * ux (s) - "wysokość", po którym następuje inny (przyrostek?), Powolny i nieokreślony (* ux (s) tĕros  ? ). Pierwszy element występuje np. W nazwach Oisème i Ouessant  ; Jednak w najnowszych pracach na ten temat wciąż brakuje nazwy Oëtre.

Cztery wędrówki w La Roche d'Oëtre

La Roche d'Oëtre nadaje się również do uprawiania turystyki pieszej , ponieważ bezpośrednio w tym miejscu rozpoczyna się osiem szlaków turystycznych. Spośród nich cztery są szczególnie interesujące:

Trasy proponowane przez gminy ( wspólnota gmin Bocage d'Athis , rada generalna Orne ) wiodą głównie drogami publicznymi, ale także prywatnymi. Dlatego należy bezwzględnie szanować skrzyżowane posesje, a także przestrzenie publiczne, nie rozpalać pożarów i nie zostawiać śmieci na miejscu.

Przygoda Orne

Ten park wspinaczkowy położony w lesie w pobliżu Roche d'Oëtre, kilka metrów dalej na wschód, gromadzi ponad 100 gier na 9 trasach o rosnącym stopniu trudności, w wyjątkowym otoczeniu sklasyfikowanym jako Wrażliwy Obszar Naturalny . Jest w pełni wyposażony w ciągłą linę ratunkową i jest dostępny od 3 roku życia prostą trasą, aż do ekstremalnej trasy zarezerwowanej dla najbardziej nieustraszonych.

Uwagi i odniesienia

  1. Guillaume Le Vasseur, Ogólna mapa Normandii autorstwa Guillaume Le Vasseur, Sr de Beauplan, Zwyczajny Inżynier do Króla , 1667 [BnF, Departament Map i Planów, GE DD-2987 (449 B)].
  2. G. Mariette de la Pagerie, Mapa topograficzna Normandii ; arkusz 4, Carouge et Condé, 1720 [BnF, kolekcja Cartes et Plans, Ge DD 2987 (1009, IV) B].
  3. kataster napoleoński, archiwa departamentalne Orne.
  4. Mapy personelu (zapisy od 1825 do 1866, zaktualizowane do 1889; Dolna Normandia na mapie między 1835 a 1845).
  5. Nomenklatura osad, luk i miejscowości Orne , INSEE, 1954.
  6. IGN mapę 1: 25.000.
  7. Mapa Cassini.
  8. Bernard Jaillot, Mapa topograficzna diecezji Bayeux , Paryż, 1736 [BnF, kolekcja Anville, sygn. 00260 B].
  9. Xavier Delamarre, Celtyckie nazwy miejscowości starożytnej Europy (-500 / +500) - Słownik , Errance, Paryż, 2012, s. 280a.

Linki zewnętrzne