Robert Joudoux

Robert Joudoux Funkcjonować
Major Félibrige
1982-2016
Roger Barthe Jean-Loup Deredempt ( d )
Biografia
Narodziny 15 kwietnia 1939
Brive-la-Gaillarde
Śmierć 21 czerwca 2016 r(w wieku 77 lat)
Tiul
Narodowość Francuski
Trening Liceum Louis-le-Grand
Czynność Historyk
Inne informacje
Członkiem Félibrige
Nagrody Kawaler Orderu Zasługi
Komandora ds. Sztuki i Literatury

Robert Joudoux , urodzony w Brive-la-Gaillarde dnia15 kwietnia 1939i zmarł w Tulle dnia21 czerwca 2016 rjest historyk i literat francuski kultura obrońca limuzyna i język prowansalski , który był również redaktorem magazynu Lemouzi od 1961 roku .

Biografia

Pochodzenie

Robert Joudoux pochodzi z byłej rodziny chłopskiej z Basse-Corrèze. Jego ojciec Pierre, urodzony w Ayen , uczony i historyk, jest inżynierem Ponts et Chaussées i inspektorem transportu w Corrèze; jego matka, z domu Yvonne Texier, pochodzi z Coussac-Bonneval ( Haute-Vienne ).

Studia, badania i działalność

Student Lycée Edmond-Perrier w Tulle , a następnie na uczelni Lycée Louis-le-Grand , Robert Joudoux bardzo wcześnie został przyciągnięty przez „wojowniczą archeologię, historię i tradycje przodków, oryginalność Limousin i francuską wielkość” .

Tytuł magistra literatury klasycznej, a następnie doktorat z łaciny (z wyróżnieniem „bardzo dobry”) uzyskał przed Uniwersytetem w Bordeaux III . Od 1966 r. Uczył tych dyscyplin w Lycée Edmond-Perrier oraz w cywilizacji prowansalskiej i regionalnej.

Dyplomowany profesor literatury klasycznej, doktor literatury i doktor łaciny, Robert Joudoux jest laureatem historii Akademii Francuskiej (1973), prezesem Towarzystwa Historyczno-Regionalnego Bas-Limousin, członkiem Krajowej Rady Języków i regionalnych kultury (reprezentatywne dla Pays d'Oc), a także inicjator i dyrektor miejsca ochrony i wykopalisk w Château de Ventadour (Corrèze) i wielu innych miejscach (Les Jaillants, Plate d'Eyrein, Le Boin itp.)

Równolegle do zawodu nauczyciela, Robert Joudoux zajmuje się „badaniami naukowymi nad historią starożytną i klasyczną poezją łacińską, kolejną pasją (jego) młodości” , badaniami, które rozwija od chwili odejścia na emeryturę w 1999 roku.

W 1959 roku założył Towarzystwo Historyczno-Regionalne Bas-Limousin, uznane za przedsiębiorstwo użyteczności publicznej w 1976 roku.

Od 1961 r. Kieruje kwartalnikiem regionalisty i Félibréenne, kwartalnikiem Lemouzi , utworzonym w 1893 r., Zanim zniknął w latach 30. Zbudował pokaźną kolekcję dokumentów, którą przekazał stworzonej przez siebie firmie. Po raz pierwszy przechowywane w Château Bécharie w Uzerche, zbiory te zostały zdeponowane w siedzibie firmy w Tulle, w dawnych magazynach Delmas-Héritier, położonych w strefie rzemieślniczej La Solanne, na północ od miasta. zbiory te są teraz dostępne do publicznego wglądu.


Publikacje

Robert Joudoux opublikował znaczną liczbę artykułów, studiów, recenzji i książek (ponad trzysta) dotyczących wszystkich aspektów historii i życia Limousin: języka i literatury, archeologii, tradycji, biografii i bibliografii, limuzyny i życia regionalisty, w tym:

Tytuły i wyróżnienia

Plik 29 maja 1982w Nicei konsystorz majorals of Félibrige wybiera Roberta Joudoux jako majora Félibrige , zastępując Rogera Barthe , który zmarł. Po raz pierwszy tak prestiżowy tytuł przypadł człowiekowi z regionu Brive, „prostemu pied-terreux” , jak lubi sobie mawiać Robert Joudoux.

Plik 6 sierpnia 1983, w Objat (Corrèze), Majoral Jean Monestier (prezes " Bournat du Périgord ") wręczył Robertowi Joudoux "Cigale d'Or de Majoral du Félibrige".

Uwagi i odniesienia

  1. Artykuł Prix Thiers z Wikipedii
  2. Ostatnim majorem Corrézien był Amédée Muzac, poeta i uczony Argentata , który zmarł w 1943 roku; przed nim jego mistrz Eusèbe Bombal (historyk i gawędziarz), tullista Johannès Plantadis i Joseph Roux (kantor "piosenki Lemousina") również nosili Złotą Cykadę.
  3. Przy tej okazji Robert Joudoux przypomniał: „Moją rolą jest, na ile to możliwe, pobudzenie badań Limousin, zachęcanie innych do tworzenia, pisania !, przypominanie prawd o naszych rodowych korzeniach i unikanie, jak mój przyjaciel Pestour powiedział, że Limousin stało się "prostym imieniem wypisanym na kamieniu!" "

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne