| Narodziny |
1 st październik 1.940 lub 1 st październik 1943 Anderson |
|---|---|
| Śmierć | 2 grudnia 2020 r |
| Narodowość | amerykański |
| Trening | Instytut Sztuki w Kansas City |
| Zajęcia | Grafik , scenarzysta , autor komiksów , animator , rysownik |
| Stronie internetowej | (en) www.corbencomicart.com |
|---|---|
| Nagrody |
Cena Haxtur (2003) Hall of Fame Will Eisner (2012) Wielka nagroda miasta Angoulême (2018) |
Richard Corben (urodzony dnia1 st październik 1.940 i martwe 2 grudnia 2020 r) To amerykański pisarz komiksowy , najbardziej znany ze swoich dzieł fantasy i horroru.
Był jednym z filarów magazynu Heavy Metal .
Zdobywca wielu nagród, został włączony do Galerii Sław Willa Eisnera w 2012 roku i otrzymał Grand Prix Międzynarodowego Festiwalu Komiksu w Angoulême w 2018 roku.
Richard Corben urodził się na farmie w Anderson w stanie Missouri . Studiował w Kansas City Art Institute, który ukończył w 1965 roku.
Najpierw pracował w animacji, a potem zajął się tworzeniem undergroundowych komiksów , w szczególności własnej , wydanej przez siebie, antologicznej serii Fantagor . W 1970 roku zaczął ilustrować horrory i opowiadania science fiction dla wydawnictwa Warren Publishing , które ukazały się w Creepy , Eerie , Vampirella , 1984 i Comix International . To również kolory kilka odcinków z Spirit Ducha . We Francji po raz pierwszy ukazała się w Actuel w 1972 roku.
W 1975 roku, gdy Mœbius , Philippe Druillet i Jean-Pierre Dionnet zaczęli publikować swoje czasopismo Métal Hurlant , Corben przesłał im część swoich prac, w tym ten, który stał się jego najsłynniejszą serią: Den . Saga of Den to seria fantasy opowiadająca historię chudego młodego kujona, który w nigdzie nie ma krainy fantasy, staje się umięśnionym wojownikiem chodzącym głównie nago i przeżywającym nieprawdopodobne erotyczno-fantastyczne przygody. Jest inspirowany zarówno przez Hyborian Age of Robert E. Howard , planety Barsoom od Edgar Rice Burroughs i przerażających wymiarów HP Lovecrafta .
Richard Corben kontynuuje swoją działalność dla Heavy Metal , amerykańskiej wersji francuskiego magazynu. W 1976 roku zaadaptował opowiadanie RE Howarda w Bloodstar , które jest zapowiedzią powieści graficznych . Następnie współpracował naprzemiennie z Rip in Time z Brucem Jonesem , Vicem i Blood z Harlanem Ellisonem , Den Sagą , Mutant World , Son of Mutant World , Jeremy'm Broodem i The Arabian Nights z Janem Strnadem .
W 2000 roku zaprojektował łuk Hard Time dla serii Hellblazer (# 146-150), napisanej przez Briana Azzarello i opublikowanej przez Vertigo . W następnym roku znajdujemy go w Marvel , ponownie z Azzarello, w Banner , nieciągłej mini-serii w czterech odcinkach poświęconych postaci Hulka . Rok później ten sam zespół wyprodukował pięć wydań miniserial Cage , poświęcony Power Manowi . Następuje w Punisher: The End , jednym ujęciu napisanym przez Gartha Ennisa, który przedstawia ostatnie dni postaci w przyszłości.
W 2005 roku wyprodukował drugą kwestię solowej antologii of DC Comics , w którym widzimy go spróbować swoich sił w westernach po raz pierwszy w swojej karierze. W międzyczasie rozpoczął adaptacje Swamp Thing , bagiennego stworzenia spopularyzowanego przez Berniego Wrightsona czy Alana Moore'a i uwiecznionego w kinie przez Wesa Cravena . W sumie wyreżyseruje trzy odcinki poświęcone „Creature of the Marsh” w DC Comics. Następnie podpisuje, według scenariusza Steve'a Nilesa i Roba Zombie , rysunek dla Bigfoot ( IDW Publishing ). Przedstawia mściwe polowanie na mężczyznę, którego rodzice zostali brutalnie zaatakowani przez słynnego północnoamerykańskiego odpowiednika Yeti . Na początku 2006 roku Richard Corben zaprojektował miniserial składający się z dwóch odcinków Hellboy: Makoma we współpracy z Mikiem Mignolą , twórcą tego czerwonego diabła.
Latem 2006 roku dostarczył Marvelowi ostatni odcinek trylogii Edgara Allana Poe's Haunt of Horror . Składająca się z dziesięciu graficznych powtórek prac Poego , ta czarno-biała seria widzi go na nowo w przerażających opowieściach, takich jak The Tell-Tale Heart lub The Sleeper , w tradycji jego niedawnego Domu na krańcu świata lub jego najstarszych adaptacji. poety ( The Fall of the Usher House lub Le Corbeau , tutaj zaktualizowane). W innym rejestrze Israfel okazuje się być przedłużeniem gangsta rapu zapoczątkowanego przez historię Cage'a ; The Happiest Day to krótka opowieść o współczesnej masakrze miejskiej, a Eulalie , opowieść o zwykłej nędzy seksualnej, może być postrzegana jako ukłon w stronę kolekcji Créatures de crève .
Pod koniec 2006 roku, opuścił fiction rejestr Fantasy / Nauka ponownie ilustrujący jedno z opowiadań o drugim tomie Amerykański splendor przez Harvey Pekár . Przedstawia epizod z życia zwykłego mężczyzny w średnim wieku. W trakcie Corben ponownie odwiedza superbohatera z uniwersum Marvela, Ghost Rider alias Johnny Blaze. Dla tego nadludzkiego motocyklisty, widma w nabijanej skórze z tyłu płomienia, połączył siły z kolorystą José Villarrubią, którego nasycone kolory widzieliśmy już w Cage .
Wciąż współpracował z głównymi wydawcami, takimi jak DC Comics czy Dark Horse , a następnie zilustrował kilka okładek: Jonah Hex , Living with the Dead , Unknown Soldier , Cable . Corben okaże się szczególnie płodny w 2008 roku. Po Edgarze Poe składa hołd Lovecraftowi, z którego adaptował dziewięć opowiadań. Dagon zawiera wspomnienia sagi o Den (rybołaki, olbrzymia ośmiornica…), a Kanał można interpretować Jako wizję artysty powodzi Nowego Orleanu . Lampa ożywia opowieści o rabusiach grobów zaatakowanych przez potwory, bardzo powszechne w twórczości Corbena. W tym samym czasie podpisuje nową współpracę z Mikiem Mignolią przy kolejnej przygodzie Hellboya w trzech odcinkach, zatytułowanych The Crooked Man , w którym obfitują czary i zombie .
Zauważamy jego pracę przy serii Conan The Cimmerian , w której tworzy dziesiątki stron historii w ramach głównej historii. W ten sposób powraca do dzieła adaptacji Howarda , z którego po raz pierwszy zaczerpnął inspirację w 1976 roku, realizując Bloodstar . Pierwsza część opowieści, opowiadająca o przygodach Conachta, dziadka Conana Barbarzyńcy , poświęcona jest likantropom (wilkołakom), jak widzieliśmy je w całej twórczości Corbena, zwłaszcza w kolekcji Belles à croquer (1985). Wilki są również w samym sercu krótkiej historii Corben oferowanych latem 2009 roku w Domu Tajemnicy n O 16 w Vertigo .
Zdecydowanie bardzo zainspirowany Howardem, Corben znalazł inspirację dla Starr the Slayer w Roy Thomas i Barry Windsor-Smith , scenarzystach i projektantach pierwszych adaptacji komiksów Conana . Wydany przez wytwórnię Marvel's MAX , ten czteroczęściowy opis przygód barbarzyńskiego gladiatora przypomina Niektóre odcinki z początku Conana Barbarzyńcy , zwłaszcza jego filmową adaptację Johna Miliusa. Wydaje się, że Richard Corben przedstawia się tam poprzez postać Lena Carsona, pisarza i twórcy wojownika Starra: stary, osłabiony, sfrustrowany, często pozbawiony inspiracji, Len Carson jest zredukowany do sprzedaży swoich talentów wydawcom oferującym najwyższe stawki., Jak najemnik pozbawiony jego twórczej wolności. W tej syntezie pracy odnajdujemy motywy Dena (teleportacja w świecie równoległym, miłość / rywalizacja z wojowniczką), Ogre (magia i inwokacja), Bloodstar (umięśniony i plemienny wojownik o blond włosach), Jeremy Brood (walka wręcz zmuszony i uwięziony między bohaterem a rzeźbiarską czarną kobietą), Cage i Banner (wyjątkowo brutalne ciosy), ale także Mutant World i Bigfoot , przez dwa małpie potwory na arenie.
Trzecia wyprawa do świata Hellboya i trzecia współpraca z Mikiem Mignolą, historia o magii The Bride of Hell rozgrywa się we Francji. Ten jeden strzał przedstawia demonicznego lwa, którego harem wymarzonych stworzeń zostanie zdziesiątkowany. Stara bestia w końcu zgnije.
Dzięki Odds and Ends Richard Corben reaktywuje wydawnictwo poświęcone jego twórczości, Fantagor Press , i dostarcza nieoczekiwaną kontynuację jednego z jego najbardziej niejasnych opowiadań, From the pit . To wymaga trzeciej części, której nie wiemy, czy ujrzy światło dzienne. Okładka Odds and Ends , będąca autokarykaturą starzejącego się artysty, może być postrzegana jako przedłużenie jego wkładu w American Splendor . Zbiór zawiera również kompilację ilustracji, okładek płyt CD, niektóre zupełnie niepublikowane nawet w sieci.
Dziś jest publikowany we Francji przez Delirium.
W sumie w 2019 roku jego praca to około „5000 tablic i kilkaset ilustracji” według dBD .
Neptun
Comics USA
Toth
Delirium
Po angielsku :
Po francusku :
Praca Corbena w dziedzinie animacji przyniosła mu w 1968 roku nagrodę CINE Golden Eagle za film krótkometrażowy Nigdzie nie . Jako ilustrator fantasy otrzymał nagrodę Haxtur Award w 2003 roku i nagrodę Spectrum Grand Master Award w 2009 roku.