| Narodziny |
Kwiecień 1955 Montreal |
|---|---|
| Narodowość | kanadyjski |
| Czynność | Pianista |
| Instrument | Fortepian |
|---|
Richard Abel (1 st April 1955w Montrealu , w Kanadzie -) jest Quebec pianista .
Jego zamiłowanie do muzyki i fortepianu pochodziło od matki. Richard Abel, syn taksówkarza, który później został rzemieślnikiem , pochodził z bardzo skromnej rodziny. Zaczął grać ze słuchu od dzieciństwa, ale na lekcje gry na fortepianie zdecydował się dopiero w wieku czternastu lat. Jego pierwsze doświadczenia przed publicznością polegały na graniu w każdą niedzielę przez dwa lata w kościele Marie-Reine-des-Cœurs w Montrealu, w bardzo popularnym wówczas w latach 70. mszach rytmicznych . To tam w wieku osiemnastu lat zaprezentował swoją pierwszą indywidualną wystawę .
Lekcje muzyki pobierał najpierw u zakonnic, następnie w Normal School of Music w Westmount oraz w Cégep de Saint-Laurent w Montrealu, gdzie doskonalił swoją technikę u Armas Maiste, pianisty Orchestre symphonique de Montreal . Aby opłacić studia, znalazł pracę jako pianista towarzyszący w renomowanej wówczas szkole śpiewu, m.in. Rogera Larivière'a, który był nauczycielem Ginette Reno . Jego pierwszym zawodowym zajęciem był pianista i dyrygent bardzo popularnego croonera z Quebecu, Michela Louvaina . Następnie zgadza się towarzyszyć duetowi komiksowemu Ti-Gus i Ti-Mousse ( Réal Béland , father, Ti-gus i Denyse Émond , Ti-mousse), ponieważ pozwoliło mu to na popisywanie się jako muzyk pianista, pozwalając mu zaprezentować kilka spektakularne solówki podczas występu. Ich stowarzyszenie trwało ponad dwa lata. Następnie decyduje się dotknąć sali muzycznej wielkoformatowymi magazynami Guilda , bardzo popularnego wówczas transwestyty . Richard Abel nie powie później, że sala muzyczna była dla niego najlepszą szkołą, jaką istnieje. Musi nauczyć się tańczyć kran (ukończył 3 th stopnia), śpiew, aktorstwo, dokonać szybkich zmian kostiumów, a zwłaszcza, aby uchwycić uwagę opinii publicznej. Będzie również towarzyszył Alys Robi i innym popularnym artystom, co pozwoli mu pracować w wielu głównych hotelach i piano barach w Quebecu.
Jest fanem amerykańskiego pianisty Liberace, z którym spotkał się trzykrotnie. Ten pianista będzie miał na niego wpływ w całej jego karierze, zwłaszcza w doborze repertuaru i pewnych sposobach interpretacji utworów muzycznych. Jednak zawsze odmawiał naśladowania go, ponieważ uważa, że jest tylko jedna Liberace. W przeciwieństwie do Liberace, Richard Abel zgadza się nosić kostium tylko wtedy, gdy wymaga tego koncepcja, jak na przykład w jego wiedeńskim programie Elegancia .
Swój pierwszy album, 45 rpm , nagrał w 1980 roku (patrz dyskografia poniżej), ale dopiero po wprowadzeniu na rynek pierwszego albumu (w końcu 1987) jego kariera solisty zaczęła nabierać znaczenia. Ponieważ artyści instrumentalni nie są zbyt popularni w wielu mediach, desperacko szukał sposobów na poznanie jak największej liczby osób, aby promować swoje płyty i muzykę. Wtedy wpadł na pomysł, by robić wycieczki promocyjne po centrach handlowych w Quebecu. Powie o tym doświadczeniu, że wymagało to dużo odwagi i pokory… Ale ten pomysł był słuszny! Pozwoliło mu to zaistnieć wśród szerokiej publiczności i sprzedać wiele płyt.
Następnie wystąpi w największych salach koncertowych Quebecu, w tym w słynnym Bell Centre w 2005 roku. Zagra prywatny koncert dla księcia Filipa , księcia Edynburga , weźmie udział w oficjalnych obiadach ( Jeanne Sauvé , prezydent Kostaryki , prezydent Islandia ), a nawet włoży muzykę do serialu telewizyjnego Lance et Compte . Odbędzie również dwie trasy po Kanadzie z prestiżową Glenn Miller Orchestra . W 2000 roku nagra płytę Classical Inspiration z Orkiestrą Filharmonii Praskiej . To nagranie otrzyma certyfikat platynowy i zdobędzie nagrodę Félix za najlepszy album instrumentalny roku na gali ADISQ . W 2005 roku nagra album Tribute to Canadian and Quebecois kompozytorów dla Reader's Digest World w Brukseli ( Belgia ), album, który również zdobył Félix. W 2009 r. Wystąpi w Paryżu , hali UNESCO, oraz w Lyonie z Nanette Workman , Martinem Deschampsem i Yvesem Duteilem .
Jego największym dotychczasowym osiągnięciem jest niewątpliwie jego program telewizyjny Elegancia zaprezentowany w 2010 roku w amerykańskiej sieci PBS . Do tej pory Richard Abel jest jedynym artystą z Quebecu, który był w tej ważnej sieci. Mówi, że jest zaszczycony, będąc częścią rodziny popularnych artystów w tej sieci, w tym Mariah Carey , André Rieu , Yanni , Il Divo , David Foster i wielu innych.
Plik 3 stycznia 1996, wygrywa loterię (Lotto 6/49) ze swoim ojcem, co daje mu zysk w wysokości 714 000 $ .
W trakcie swojej kariery Richard Abel sprzedał ponad milion albumów i płyt DVD.
Mówi, że kocha naukę i kulturę . Lubi też komików , ponieważ jest przekonany, że śmiech jest dobry. W 2008 roku zdobył swoją piątą nagrodę Félix swoim drugim świątecznym albumem.