Zgłoś Werner jest raport sporządzony przez Pierre Werner i komisji na wniosek przywódców państw członkowskich EWG, którzy spotkali się w 1969 haskiej szczytu . Raport opublikowany dnia8 października 1970zaproponował trzystopniowy model tworzenia unii gospodarczej i walutowej , próbując przezwyciężyć różnice między „monetarystami” a „ekonomistami”
W raporcie zaproponowano znaczne przeniesienie odpowiedzialności z państw członkowskich na Wspólnotę Europejską w dziedzinie polityki pieniężnej.
Osiągnięcie UGW w pięciu etapach:
„[...] waluty wspólnotowe mają zagwarantowaną pełną i nieodwracalną wzajemną wymienialność, bez wahań cen i przy niezmiennych współczynnikach parytetu lub, najlepiej, są zastępowane przez jedną walutę wspólnotową:
- Sprawozdanie dla Rady i Komisji w sprawie stopniowego osiągnięcia unii gospodarczej i walutowej we Wspólnocie - „Werner Report”, Luksemburg, 8 października 1970 r., Buli. Dodatek CE 11-1970, s. 12-13.
W pierwszym, który miał trwać 3 lata i zacząć od 1 st czerwiec 1971podstawowe kierunki polityki gospodarczej i pieniężnej były stopniowo określane wspólnie. Relacje walutowe Wspólnoty miały być stopniowo zacieśniane, a nasilanie się wahań między państwami członkowskimi na ogół mieściło się w stosunkowo stabilnych granicach.
Drugi etap zakładał kontynuację podjętych działań, ale w bardziej restrykcyjny sposób. W 1973 r. Utworzono Europejski Fundusz Współpracy Walutowej (FECOM). Miał on później przeprowadzać niezbędne interwencje na rynku walutowym w celu utrzymania spójności monetarnej państw członkowskich. Powołano radę odpowiedzialną za określenie polityki makroekonomicznej Szóstki.
Trzecim krokiem jest globalizacja finansowa, która ma na celu ustalenie kursów walutowych.
Opierając się na raporcie Wernera, Komisja Europejska opracowała własny plan, przyjęty przez Szóstkę22 marca 1971. Ten program, również podzielony na trzy etapy, miał doprowadzić do unii gospodarczej i walutowej przed końcem dekady. Pomimo woli politycznej jej członków, osiągnięcie unii gospodarczej i walutowej , której utworzenie europejskiego węża walutowego było jedną z pierwszych inicjatyw, zostało częściowo zagrożone przez światowy kryzys walutowy wiosny 1971 r. (Kryzys dolarowy). szok naftowy z 1973 r. Dopiero w 1978 r. ujawniła się pewna bardziej ogólna stabilizacja i wątek integracji został podjęty w Europejskim Systemie Walutowym (EMS). W centrum tego systemu znajdowała się traktatowa jednostka rozliczeniowa, której nadano nazwę ECU .
W latach 1982 i 1983 w EMS pojawiły się nowe zakłócenia, na które Rada Europejska w Stuttgarcie postanowiła udoskonalić wspólny rynek europejski , czyniąc go wspólnym rynkiem , czyli ostatecznie przekształcić go w Unię Gospodarczą i walutową. Zostało to konsekrowane i ratyfikowane przez Traktat z Maastricht w 1992 r. Raport Wernera z 1971 r. Posłużył następnie jako podstawa do prac nad unią walutową.