Zastępca Sekwany | |
---|---|
29 kwietnia 1928 -4 grudnia 1941 |
Narodziny |
24 marca 1878 Lucé |
---|---|
Śmierć |
4 grudnia 1941(w wieku 63 lat) Test |
Pogrzeb | Cmentarz Saint-Chéron ( d ) |
Imię w języku ojczystym | Raoul Jacques Brandon |
Narodowość | Francuski |
Zajęcia | Architekt , polityk |
Partia polityczna | Partia Republikańsko-Socjalistyczna |
---|
Raoul Jacques Brandon jest francuskim architektem i politykiem urodzonym dnia24 marca 1878w Lucé ( Eure-et-Loir ) i zmarł dnia4 grudnia 1941w Assay ( Indre-et-Loire ).
Pochodząc ze skromnej rodziny - jego ojciec był gwoździarką - ośmiorga dzieci, okazał się genialnym uczniem. Otrzymał stypendium z rodzinnego miasta, które umożliwiło mu studiowanie architektury. Następnie zdobył wiele nagród i konkursów oraz został profesorem w Państwowej Szkole Sztuk Pięknych .
Po utworzeniu własnej firmy architektonicznej związał się z stowarzyszeniami zawodowymi, zostając członkiem Naczelnej Rady Sztuk Pięknych i przewodnicząc Wolnemu Stowarzyszeniu Artystów Francuskich .
Student Louis Henri Georges Scellier Gisors i Alfonso Defrasse on wystawiony na Salonie artystów francuskich w 1903 roku, gdzie uzyskał w 1905 roku medal od 3 th klasy aw 1911 medal od 1 st klasy.
Jako architekt zawdzięczamy mu liczne i niezwykłe osiągnięcia, wśród których możemy wymienić Hôtel des Postes de Chartres , zespół tanich mieszkań w Bagnolet , budynki inwestycyjne przy 172 avenue du Maine , 1 i 2 rue Huysmans , 199- 201 rue de Charenton w Paryżu , a także szereg pomników pogrzebowych na cmentarzu Père-Lachaise .
Po I wojnie światowej zajął się polityką. O przekonaniach reformatorsko-socjalistycznych, walczy w Partii Republikańsko-Socjalistycznej i zostaje radnym miejskim Paryża i radnym generalnym Sekwany w 1925 r., Wybranym w okręgu Sorbony .
W 1928 r. Wystąpił w wyborach parlamentarnych o miejsce pozostawione przez Paula Painlevé , kolejną partię republikańsko-socjalistyczną wybraną w Ain . Został wybrany, a następnie ponownie wybrany w 1932 i 1936 r., Ostatni raz w barwach Republikańskiego Związku Socjalistycznego .
Podczas kampanii wyborczej w 1928 r . Zmierzył się z gniewem studentów z Dzielnicy Łacińskiej . Rzeczywiście, usunął toalety publiczne , brudną i słabą frekwencję. Dlatego ci studenci decydują się przedstawić przed nim kandydaturę Paula Brandona, prostego bohatera, znanego jako Paul Duconnaud, którego przedstawili jako „inżyniera-pépinérieste” przed Raoulem Brandonem, „architektem krajobrazu” z zawodu. Nie udało mu się w pierwszej turze, zdobywając zaledwie kilka głosów. Następnie studenci zmuszają go do wycofania się na korzyść odchodzącego zastępcy, po czym piszą w sąsiedztwie: „Głosujący Brandon nadal głosuje na Duconnaud!”. ” .
W Parlamencie jest bardzo aktywny we wszystkich debatach dotyczących mieszkalnictwa i budynków użyteczności publicznej. Jest niestrudzonym zwolennikiem tanich mieszkań .
Plik 10 lipca 1940, głosował za przekazaniem pełnomocnictw marszałkowi Pétainowi i zmarł w czasie okupacji niemieckiej dnia4 grudnia 1941w Assay w wieku 63 lat. Jego pogrzeb odbył się w kościele Saint-Aignan w Chartres na9 grudnia 1941.
Budynek 1 rue Huysmans , Paryż , 1919 r.
Dawna poczta w Chartres , 1923-1928.
Kościół Saint-Martin de Nieppe , 1929, z bratem Danielem.
Normalna szkoła podstawowa Eure-et-Loir, Chartres, 1930.
Grób Paula Virota na cmentarzu Père-Lachaise .
Niedrogie mieszkania, budynek mieszkalny, 159 al. z Włoch, Paryża.