Radiocompass lub kierunek finder jest odbiornik radiowy na pokładzie statku lub samolotu pozwala na odbieranie i wskazują kierunek radiolatarni lub radiolatarni w stosunku do statków powietrznych i punktów kardynalnych. Odbiornik posiada stopniowaną różę od 0 do 360 ° (kompas), na której obraca się igła wskazująca kierunek stacji. Służy jako pomoc w nawigacji .
Służy do określania kierunku emisji stałej lampy ostrzegawczej w zakresie LF i MF , nazywa się to ADF (Automatic Direction Finder).
Na ziemi istnieją dwa rodzaje radiolatarni:
Te radiolatarnie naziemne działają w zakresie częstotliwości od 190 do 1750 kHz i są identyfikowane kodem Morse'a .
W przeciwieństwie do VOR , ta pomoc radiowa nigdy nie zawiera sprzętu do pomiaru odległości DME i musi być używana z dużą ostrożnością w obecności zjawisk elektrostatycznych (burze) ze względu na dużą wrażliwość na te zjawiska meteorologiczne, które powodują zakłócenia w odczycie (fantazyjne wskazania igły co może wskazywać kierunek burzy). Jest również wrażliwy na pasożyty przemysłowe i skutki uboczne.
Wskaźnik RMI (wskaźnik radiomagnetyczny) zawiera ruchomą różę, która jest automatycznie resetowana za pomocą zaworu przepływu. Każda z igieł może wskazywać na NDB, Lokalizator lub VOR w zależności od tego, co wybrał użytkownik.
EFIS przedstawia informacje z radiokompasu zintegrowane z innymi informacjami nawigacyjnymi, takimi jak sygnały VOR lub GPS .
Radiolatarni naziemnych wykorzystywanych do nawigacji na trasie, podejścia lub lądowania nie należy mylić z radiolatarniami nadawczymi używanymi do sygnalizowania obecności urządzenia, na przykład w przypadku lądowania w przypadku katastrofy, do kierowania pomocą, o której również mowa w ust. angielski termin latarnia lokalizacyjna .