Języki Gyalrong

Gyalrong
Kraj Chiny
Region Syczuan / Kham
Liczba głośników około 175 tys
Typologia SOV
Klasyfikacja według rodziny
Menu
Naprawa języka Gyalrong
Naprawa języka Gyalrong

Te języki Gyalrong , rGyalrong lub Jiarong (Z tybetańsku  : རྒྱལ་ རོང , Wylie  : rgyal Rong , THL  : Gyalrong  ; chińskie  :嘉绒语 ; pinyin  : Jiarong yǔ ) należą do gałęzi Qiangic z języków-birmański Qiangic ( grupa  (it) Tibeto-Burman językach , rodzina z języków chińsko-tybetańskich ). Są spokrewnieni z tangoute i qiang , a dalej z birmańskim , tybetańskim i chińskim .

Mówią nimi Gyalrong lub Jiarong . Grupa ta została kiedyś sklasyfikowana jako odrębna grupa etniczna w Chinach, ale w 1954 roku została oficjalnie sklasyfikowana jako grupa tybetańska.

Wyróżnia je nietypowa dla języków tej grupy złożoność morfologiczna oraz archaizm. Do ostatniej dekadzie XX th  wieku, większość prac koncentruje się na rGyalrong Wschodniej (Jin 1949 Nagano 1984 Lin 1993).

Położenie geograficzne

Języki rGyalrong są używane w obecnej prowincji Syczuan w Chinach , w Tybetańskich Prefekturach Autonomicznych Garzê (Kar-mdzes, 甘孜) i Aba (rNga-ba, 阿坝).

Klasyfikacja wewnętrzna

Języki rGyalrong można podzielić na cztery odrębne językach: Eastern Rgyalrong (w Mandarin situhua chińskim  :四土话, skrót od „dialekcie czterech rodzimych oficerów”, w odniesieniu do czterech wodzów lub wasalem królestwa ( Tusi ) które kontrolowali ich mówcy, na obecnym Xian Barkam .

) Japhug (w mandarynka Chapu茶堡) tshobdun ( caodeng草登) i ZBU ( showu lub ribu日部).

Charakterystyka języka

Aby zilustrować różnice między językami Rgyalrong, przedstawiamy tutaj pokrewną tabelę (dane dotyczące wschodniego Rgyalrong pochodzą z Huang i Sun 2002, dane japhug i showu od Jacquesa (2004, 2008) oraz Sun's tshobdun (1998, 2006).

Francuski wschodni rgyalrong Japhug Tshobdun Showu
Borsuk pə́s βɣɯs ɣves təvîs
widziałem pɯ-mtó-ta nɐ-mti-aŋ
Owca kəjó qaʑo ʁiɐʔ qɐɟjiʔ
Śnić ta-rmô tɯ-jmŋo tɐ-jmiʔ tɐ-lmɐʔ

W przeciwieństwie do większości języków chińsko-tybetańskich, języki Rgyalrong są polisyntetyczne i prezentują interesujące cechy typologiczne, takie jak odwrotność (Sun i Shi 2002, Jacques 2009), ideofony (Sun 2004, Jacques 2008) i naprzemienne motywy werbalne (Sun 2000, 2004, Jacques 2004, 2008).

Umowa dwuskładnikowa Eastern Rgyalrong

Ta tabela została zaczerpnięta z Lin (1993). Kolumny wskazują pacjenta, a rzędy agenta.

1sg 1 z 1pl 2sg 2 z 2pl 3
ta-no ta-no-nt ʃ ta-no- ɲ Nie 1sg
ta-no ta-no-nt ʃ ta-no- ɲ no-t ʃ 1 z
ta-no ta-no-nt ʃ ta-no- ɲ nie-ja 1pl
kə-w-no-ŋ kə-w-no-t ʃ kə-w-no-i tə-no-n 2sg
kə-w-no-ŋ kə-w-no-t ʃ kə-w-no-i tə-no-nt ʃ 2 z
kə-w-no-ŋ kə-w-no-t ʃ kə-w-no-i tə-no- ɲ 2pl
wə-no-ŋ wə-no-t ʃ wə-no-i tə-w-no tə-w-no-nt ʃ tə-w-no- ɲ nie ty 3sg
wə-no-ŋ wə-no-t ʃ wə-no-i tə-w-no tə-w-no-nt ʃ tə-w-no- ɲ no-nt ʃ 3du
wə-no-ŋ wə-no-t ʃ wə-no-i tə-w-no tə-w-no-nt ʃ tə-w-no- ɲ nie- ɲ 3pl

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

  1. SIL
  2. (zh)李茂 i 李忠俊 著, 《嘉絨 藏族 民俗 志》 , s.  44

Linki zewnętrzne