Sieć Action-Tortue Foccart została utworzona w 1943 roku przez Jacquesa Foccarta . Ta sieć jest częścią Action Plan Tortue Network z komputerem w Rânes w Orne i centrum łącznikowym w Ambrières-les-Vallées w Mayenne
Od 1942 r. kilku młodych ludzi, w tym Clément Letissier, ukrywało się, aby uciec z STO . Częstym staje się wówczas kamuflaż więźniów wszystkich narodowości.
W Sierpień 1943Foccart jednoczy własną sieć ruchu oporu w imieniu BCRA po kontaktach z Noëlem Palaud , asystentem André Rondenaya , krajowego szefa Planu Żółwi.
Sieć działa w Rânes , w Bois de Brulevin i ma biuro łącznikowe w Ambrières. Sieć pozostaje niezależna i odmawia jakiegokolwiek przywiązania wydziałowego do sieci Orne lub Mayenne. Celem jest stworzenie drużyn gotowych do ataku na Niemców, gdy tylko wylądują. Początkowo Foccart był odpowiedzialny za podsektor tajnej armii Rânes. Nie odwołując się do swoich bezpośrednich przywódców, zetknął się z Planem Tortue , aby odegrać rolę, która dla André Mazeline zawsze pozostawała dość tajemnicza .
Grupa współpracuje z grupą Josepha Brocharda w Mayenne.
W grudniu 1943 roku latająca forteca pilotowana przez amerykańską załogę wykonała prowizoryczne lądowanie w Les Loges à Ambrières. Lokalna sieć ruchu oporu działała przy pomocy Kazimierza Robillarda. Dwóch lotników jest zakwaterowanych w Ecoincé w Saint-Mars-sur-Colmont z panem Crétois. Pozostali lotnicy przebywali dwa dni u Letissierów w la Mare w Couesmes, po czym zostali skierowani do Szwajcarii z pomocą Kazimierza Chevriera.
Foccart wspina się na wszystkie poziomy: podoficer w styczniu 1944, podporucznik w lutym, kapitan w sierpniu, dowódca we wrześniu, podpułkownik w listopadzie 1944.
Foccart wstąpił w 1943 r. do tajnych służb Wolnej Francji w Londynie (tj. Centralnego Biura Wywiadu i Akcji (BCRA)), gdzie został zarejestrowany pod nazwiskiem Binot .
Działania Foccarta i jego grupy trwały od stycznia do końca sierpnia 1944 roku. Przed lądowaniem zadaniem jest zorganizowanie spadochroniarstwa broni, ukrycie lotników, nauka posługiwania się bronią, stawianie min, zaopatruj grupy. W wykonaniu tej pracy Foccartowi pomagał Roger Leguerney, brygadzista jego firmy leśnej, który działał jako rekruter.
Foccart organizuje swoją sieć:
Do skoków spadochronowych używa się pastwiska z farmy Brûlevain należącej do ojca Guillouarda, położonej na południe od lasu Rânes. Ta ziemia staje się lewita dla Londynu. W styczniu 1944 r. zrzucono na spadochronach dwie tony broni. Na początku 1944 r. rodzina Letissier zgodziła się na ulokowanie ważnego składu broni: dwóch ton broni i materiałów wybuchowych przeznaczonych do desantu. Broń jest rozrzucona w regionie, na przykład w Almire Viel .
Walka zbrojna ożywia się, a bojownicy ruchu oporu z Ambrières, MM. Duchesne, ojciec i syn, Champin, Faris, Le Hec itd. podejmują coraz większe ryzyko.
W nocy z 7 na 8 kwietnia przyjmuje się 15 kontenerów i paczek. Raport na temat Planu Żółwia pokazuje, że cztery miesiące przed rozpoczęciem operacji Foccart wykonał dobrą robotę: większość kadr jest na miejscu. Inspekcja około 15 kwietnia dokona inwentaryzacji organizacji, zasobów materialnych i zorientuje się, jaką wartość mają liderzy .
W kwietniu 1944 roku, kiedy Paul Grenier został mianowany krajowym przywódcą sieci Action Plan Tortue , powierzył zarządzanie blokiem południowym komandorowi Régis des Plas . Des Plas następnie objął stanowisko zastępcy Jacquesa Foccarta.
Liczba drużyn Żółwi w kwietniu-maju 1944 była notorycznie niewystarczająca. Des Plas i Foccart zwielokrotnili następnie kontakty z przedstawicielami Organizacji Cywilnej i Wojskowej , aby się wzmocnić. Trzy pola spadochronowe specjalnie przypisane do Planu Żółwia służą do wyposażania grup w broń. Ponadto grupy pomagają ogniotrwałym STO , czy wykonują konkretne operacje, takie jak kamuflaż Charles Moore .
27 kwietnia 1944Foccart przecina pod kulami blokadę drogi Feldgendarmerie w Orne podczas nocnego transportu broni. Jego zastępca, Roger Leguerney, chroni go swoim ciałem. Trafiony w kręgosłup został przetransportowany przez Foccarta i dr Pasquiera d' Ecouché do kliniki dr Couineau w Argentan . Odnajduje go gestapo i przesłuchuje. Zmarł po dziesięciu dniach agonii 5 maja 1944 w Argentan.
Od 10 do 30 maja siatka Tortu Działań Foccarta była atakowana przez aresztowania i deportacje. Przyczyną doniesień jest Francuz Jean Petit, opłacany przez Gestapo, pod kodem Monsieur d'Abreval , który zinfiltrował sieć.
W nocy z 9 na 10 maja Jacques Vasseur i dziesięciu agentów Gestapo w Angers dokonali 23 aresztowań w grupie Ambrières i Couesmes-Vaucé. Po nalocie w Ambrières, o 4 rano przybywają na farmę Mare . Otoczona rodzina Letissier nie może się oprzeć, pomimo próby Jacquesa Foccarta, który jest zmuszony do ucieczki. Odkryto skład broni. Cała rodzina Letissier jest przesłuchiwana na miejscu. Sprowadza się również kilku innych bojowników ruchu amboreverańskiego ruchu oporu: MM. Duchesne, ojciec i syn, Champin, Guillaume Pollet, Gabriel Gallienne. Po ciężkich przesłuchaniach wszyscy zostają zabrani na dalsze tortury w ratuszu Ambrières. W tym samym czasie gospodarstwo było regularnie plądrowane przez Niemców. Zabierani są wszyscy członkowie rodziny: François Letissier i jego żona Louise, dwaj synowie Roger i Clément, ich córka Solange i jej narzeczony Pierre Lemière.
Cała jego rodzina staje w obliczu oporu. Gospodarstwo zostało splądrowane przez Niemców. Zabierani są wszyscy członkowie rodziny: François Letissier i jego żona Louise, dwaj synowie Roger i Clément, ich córka Solange i jej narzeczony Pierre Lemière. Przeżyli deportację.
Od 12 maja gestapo przystąpiło do aresztowań grupy Ecouché i Ranesa. Jest to wzmocnione w pozostałej części sieci Plan Tortue Strefy Centralnej i innych powiązanych organizacji. 22 maja Niemcy aresztowali we Flers komandora Régis des Plas Sylvaina , który miał spotkanie ze swoim zastępcą Foccartem. Odkryto trzy składy broni.
Foccart ledwo ucieka przed Niemcami i ukrywa się w Paryżu z Henri Tournetem . Następnie Foccart skontaktował się z Paulem Grenierem, który zastąpił Noëla Palauda, którego komputer znajduje się w La Ferté-Macé . 29 maja 1944 r. na spotkaniu spotkali się m.in. urzędnicy Sarthois, ale także Jacques Foccart, generał Allard i odpowiedzialny za Mayenne Étienne de Raulin . Debaty skupiają się na niedoborach broni spowodowanych zajęciem składów i konieczności skontaktowania się z uformowaną w Mayenne maquis, wyposażoną w uzbrojenie przez Brytyjczyków.
Od czerwca i lipca 1944 r. siatka Foccart prowadziła operacje nękania wroga. Foccart powraca z dwoma instruktorami wysłanymi z Londynu przez Special Operations Executive :
Od 6 czerwca, w dniu lądowania, broń jest rozprowadzana w lesie Brûlevain. Grupa podejmuje działania i walczy zaciekle i odważnie, aby opóźnić dywizje L i Das Reich oraz zniszczyć liczne ciężarówki, zbiorniki z gazem lub inne pojazdy. To także czas na wyrównanie rachunków, 16 czerwca odkryto zwłoki Emile Buffon .
Sieć uczestniczy w kamuflażu amerykańskich lotników, którzy są prowadzeni w stronę amerykańskich linii. Jacques Foccart jest wściekły i pokazuje odwagę graniczącą z nieświadomością.
Gestapo , prowadzony przez Bernard Jardin i Roger Neveu , śledzi go. Foccart jest ponownie poszukiwany i schroni się w Mayenne, podczas gdy represje spadają na obszar Rânes i Joué-du-Plain. Kilku członków jego siatki upadło: 17 lipca Pierre Hamon został aresztowany i deportowany, sześciu bojowników ruchu oporu zostało aresztowanych w okolicach Rânes .
W nocy z 27 na 28 lipca 1944 r. w Brûlevain sur Levite doszło do zrzutu spadochronu . Ostatni ma miejsce w nocy z 10 na 11 sierpnia. 15 sierpnia doszło do straszliwej bitwy przeciw Amerykanom z Niemcami, gdzie sieć Action-Tortue Foccart zapewniła dodatkową siłę, dostarczając informacji żołnierzom.
W okresie od połowy lipca do 25 sierpnia, a Foccart Henry Tournet służyć w mundurze w USA 18 th Pułku Piechoty Pierwszego US Army. Foccart jednak nieustannie podróżuje tam iz powrotem, ze swoimi grupami, między Orne, Mayenne i Sarthe, w ramach Planu Żółwia. Pozostaje w kontakcie z komandorem Jean-François Clouët des Pesruches , regionalnym delegatem wojskowym na Kraj Loary, Anjou i Normandii.
3 sierpnia w La Flèche , Jean-François CLOUET des Pesruches cytuje Foccart do celu podziału i w imieniu generała Koeniga z przyporządkowanie Krzyż Wojenny z Silver Star, oraz Medalem Ruchu Oporu . Trzy tygodnie później Foccart przejął Clouet jako regionalny delegat wojskowy.
Rankiem 13 sierpnia na czele amerykańskiej kolumny Foccart i jego ludzie oczyścili drogę dojazdową do Chantrigné . Pod koniec dnia zostają otoczeni przez Niemców przez małą grupę Amerykanów w La Chapelle Moche . Grupa przez całą noc walczy z energią budzącą podziw Amerykanów. Foccart twierdzi, że Dowództwo Sojusznicze ma zaszczyt maszerować na czele kolumny każdego wyzwolonego miasta lub wioski.
15 sierpnia 1944 r., kiedy Rânes został wyzwolony , ludzie Foccarta pilnowali i przejęli kontrolę nad miastem. Niektóre stany Pierre Pean aby terroryzować , pogłębianie nieweryfikowalne oskarżenia. Rozpowszechniłaby się wówczas lista 27 lokalnych współpracowników . Wydaje się, że doszło do rozliczenia rachunków.
W dniu 22 sierpnia 1944 roku, Foccart, który był w Ambrieres z CIC oderwania Taktycznego Zespołu Rezerw n o 2 pierwszy US Army spotkaniu w Laval po raz pierwszy, generała de Gaulle'a do prefektury.
Dwa tygodnie po premierze Rânesa rolę oczyszczacza wcielają się René Buffon i jego ojciec Georges Buffon. Aresztują fryzjera-hotelarza Rânesa Maurice'a Buhina i prowadzą go do żandarmerii. Podczas 3 dni, kiedy był zamknięty, był przesłuchiwany przez Foccarta, który skrytykował go za rzekomą współpracę i utrudnianie mu handlu z Organizacją Todt . Zdarzenie to wydaje się mieć związek ze sprawą Francois Van Aerden , który zostaje porwany i wykonał 1 st września 1944. Buhin jest zwolniony niebawem. W Couterne , 15 września 1944 r., żandarmeria ustaliła raport o lekkomyślnym zabójstwie popełnionym przez Foccarta na Lhermitte, dealerze samochodów i rowerów.
Pierre Péan wskazuje, że generalnie archiwa sądowe i policyjne dotyczące działalności bojowników ruchu oporu w regionie Orne zawierają ogromne luki. Jean Vigile , przedstawiciel Orne Komitetu Historii II Wojny Światowej, donosi o grabieżach akt, które bezpośrednio lub pośrednio odnoszą się do Foccarta lub działalności jego grupy.
Po wyzwoleniu Foccart i Tournet z kolei bezskutecznie tropią Bernarda Jardina.
Foccart zostanie zatwierdzony w Wyzwoleniu jako odpowiedzialny za Plan Żółwia dla departamentu Orne. Odpowiedzialny za ruch oporu w regionie Rânes i Écouché, utrzymuje bardzo trudne relacje z dowódcą André Mazeline , szefem departamentu FFI w Orne i jako taki odpowiedzialny na tym poziomie za plan Żółwia . Ten ostatni opisuje akcję Foccarta jako upiorną w Clandestinité . Jednak rozkazy misji ustanowione w tym okresie przez BCRA ustalają rzeczywistość jej działania. Foccart prowadzi niezależną działalność i nie będzie uczestniczyć w żadnych działaniach przygotowawczych dla FFI de l'Orne. Jedyne spotkanie potwierdzone przez Mazeline ma miejsce 9 czerwca 1944 roku, kiedy agenci Foccarta zostają przyjęci przez André Desmeullesa i Mazeline w Maquis de Francheville . Oświadczyli, że nie nadszedł jeszcze dla nich czas na natychmiastowe działania, a grupy przeciwpancerne „BINEAU” nie weszły jeszcze w tym dniu w aktywną fazę walki .