Republika Federalna
Status | Republika Federalna |
---|---|
Stolica |
Gwatemala (1823-1834) San Salvador (1834-1839) |
Język | hiszpański |
Zmiana | Real z Republiki Ameryki Środkowej |
1 st lipiec 1823 | Niepodległość Meksyku |
---|---|
22 listopada 1824 | Ogłoszenie konstytucji, utworzenie republiki federalnej |
5 listopada 1838 | Secesja Nikaragui |
1839 | Skuteczne rozpuszczanie |
1841 | Powstanie Salwadoru jako niezależnej republiki i koniec federacji |
Poprzednie podmioty:
Następujące podmioty:
W Zjednoczone Prowincje Ameryki Środkowej ( po hiszpańsku : Provincias Unidas del Centro de América ) była republiką federalną w Ameryce Środkowej , które istniały w okresie od lipca 1823 i 1839 roku . W 1824 roku federacja przyjęła nazwę Republiki Federalnej Ameryki Środkowej (w języku hiszpańskim : República Federal de Centroamérica ). Jego stolicą federalną była Gwatemala do 1834 roku, potem przez krótki czas Sonsonate (Salvador), a ostatecznie San Salvador od 1834 do 1839 roku .
Opierając się na modelu Stanów Zjednoczonych Ameryki , Zjednoczone Prowincje Ameryki Środkowej składały się ze stanów Gwatemali , Salwadoru , Hondurasu , Nikaragui i Kostaryki . W Chiapas zdecydowaliśmy się przywiązania do Meksyku po procesie konsultacji miejscowej ludności. W 1830, stan szósty została włączona: Los Altos , ze stolicą w Quetzaltenango , który odpowiada temu, co jest teraz Zachód od Gwatemali .
Federacja ta jest wynikiem podziału administracyjnego kolonizacji hiszpańskiej: przed ogłoszeniem niepodległości region znajduje się pod zwierzchnictwem Generalnego Kapitana Gwatemali.15 września 1821.
W momencie uzyskania niepodległości rząd tymczasowy miał wybór między rozbiciem kapitanatu portu na małe stany, utworzeniem państwa federalnego lub przyłączeniem go do Cesarstwa Meksykańskiego . Gminy regionu były konsultowane i głosowały za przyłączeniem do Meksyku . W Salwadorze aneksja została odrzucona, ale wojska meksykańskie najechały na terytorium. W Hondurasie gmina Tegucigalpa odmówiła przyjęcia go, ale została zmuszona przez sąsiednią gminę Comayagua do jego przyjęcia. W Kostaryce był silny sprzeciw wobec aneksji .
W 1823 roku cesarz Meksyku Augustine I st abdykował Środkowa i posłowie głosowali na niepodległość Zjednoczonych Prowincji Ameryki Środkowej „w Hiszpanii, Meksyku czy jakiegokolwiek innego narodu” na 1 st lipca. Tylko Chiapas pozostał przywiązany do Meksyku .
Federalne Zgromadzenie Ustawodawcze, któremu przewodniczy José Matías Delgado , ogłosiło pierwszą federalną konstytucję w sprawie22 listopada 1824 i nazwał kraj Federalną Republiką Ameryki Środkowej.
Federacja przeżywała wówczas długie konfrontacje zbrojne między konserwatystami (zwolennikami rozwiązania federacji) a liberałami (zwolennikami federacji). W latach 1825 i 1830 , Nikaragui gminy Granada i Leon prowadził wojnę domową. Salwador dwukrotnie ogłasza niepodległość w 1832 i 1834 r. , Ale prezydent Francisco Morazán najeżdża kraj i instaluje stolicę federalną w tym zbuntowanym regionie, aby lepiej go kontrolować.
Partia do walki z Gwatemalczykiem Rafaelem Carrerą , Francisco Morazánem i jego armią federalną nie mogła uniknąć ogłoszenia niepodległości Nikaragui w dniu30 kwietnia 1838, a następnie Honduras i Kostaryka w październiku i listopadzie tego samego roku. Gwatemala ogłosiła niepodległość w 1839 roku, a federacja została rozwiązana19 listopada 1839.
Flaga z trzema paskami została zainspirowana flagą Zjednoczonych Prowincji Rio de la Plata , dwa niebieskie paski symbolizowały dwa oceany, a biały pasek symbolizował pokojową Amerykę Środkową. Herb pośrodku flagi przedstawiał pięć państw za pomocą wulkanów oświetlonych czapką frygijską, która symbolizuje wolność.
Na czele federacji stał prezydent, rząd i parlament federalny. Każdy stan miał głowę państwa i lokalny parlament. Debata polityczna została podzielona między liberałami (federaliści, świeccy i promujący wolności ekonomiczne i indywidualne) oraz konserwatystów (separatyści, katolicy i promujący interesy wielkich właścicieli ziemskich).
Federacja została osłabiona przez:
W ciągu ostatnich dwóch stuleci wiele prób zjednoczenia Ameryki Środkowej nie powiodło się z powodu słabej woli politycznej, silnego sprzeciwu konserwatystów i niestabilności politycznej w poszczególnych państwach:
Dziś integracja polityczno-gospodarcza regionu przebiega stopniowo i według modelu europejskiego. Niektóre instytucje regionalne, takie jak parlament Ameryki Środkowej i regionalny trybunał sprawiedliwości, zostały utworzone w ciągu ostatnich trzech dekad, ale utworzenie państwa federalnego nie jest przedmiotem agendy.