Program Kallikratis

Kallikratis Program ( nowoczesny grecki  : Πρόγραμμα Καλλικράτης ) wynika z reformy politycznej w Grecji w 2010 roku dotyczące jego podziału terytorialnego z myślą o ekonomii skali i zmniejszenie liczby urzędników.

Do programu Kallikratis

Program Kapodistrias reforma administracyjna i terytorialna Grecji od 1997 roku pojawił się szybko zreformowany. Od kilku lat toczą się dyskusje na temat reformy administracji gmin pod nazwą „Kapodistrias 2”.

Te greckie wybory parlamentarne 2009 roku i przyjście do głosu z greckiego kryzysu finansowego wykonane pilną potrzebę reformy oczywiste. Problem rozwoju służby publicznej, niewydolności greckiej administracji i konieczności oszczędzania pieniędzy stał się dla wszystkich jasny. Kraje Unii Europejskiej, do których rząd Papandreu zabiegał o pomoc finansową i Międzynarodowy Fundusz Walutowy, uzależniły swój udział od znacznych oszczędności i daleko idących reform.

Kluczowe punkty programu

Program Kallikratis , nazwany na cześć architekta Akropolu w Atenach , zwiększa liczbę poziomów politycznych (administracyjnych) z pięciu do trzech. Tysiące jednostek administracyjnych zostaje w ten sposób usuniętych lub połączonych.

• Liczba gmin spada z 1034 do mniej niż 370. Na każdej wyspie oprócz Krety i Eubei jest tylko jedna administracja miejska.
• 54 nomes (prefektury) zgrupowane następnie w 13 autonomicznych regionach administracyjnych ( peryferiach ) z wybieranym prezydentem, zostały zastąpione przez 74 okręgi regionalne .
• Na poziomie dyrekcji administracyjnych administracji centralnej, zwanych diecezjami zdecentralizowanymi , 13 regionów administracyjnych programu Kapodistrias jest zgrupowanych w siedem dyrekcji administracyjnych z dyrektorem wyznaczonym przez rząd.
• Liczba placówek administracyjnych w gminach i powiatach wzrosła z 6000 do 2000.
• Liczba wybranych przedstawicieli zmniejszyła się o połowę. W ten sposób liczba opłacanych, wybieranych przedstawicieli, burmistrzów, prefektów i radnych prefektur (tj. 80% ogółu) wzrosła z 50 000 do 25 000. 60% wynagrodzeń 914 burmistrzów, 120 lokalnych wójtów, 57 prefektów, 195 wiceprefektów W ten sposób uratowano 1496 radnych prefektur, 703 radnych regionalnych.
• Według mediów program Kallikratis ma wpływ na 200 000 urzędników służby cywilnej.
• Oczekuje się, że program Kallikratis przyniesie co roku oszczędności w wysokości 1,8 miliarda euro.

Historia głosowania w programie

Program Kallikratis został zaakceptowany przez Radę Ministrów w dniu 28 kwietnia 2010i opublikowany przez ministra spraw wewnętrznych, decentralizacji i e-administracji Giannisa Ragousisa .

„Program oznacza koniec ery najbardziej scentralizowanego kraju w Europie i początek nowej ery… Obecnie istnieje powszechna świadomość, że rozrzutność, patronat, centralizacja i nieefektywność państwa są przyczyną greckich trudności, jak żyjemy nimi dzisiaj ” (Giannis Ragousis).

Projekt został przedstawiony greckiemu parlamentowi w dniu 21 maja 2010 i głosował 27 maja 2010.

Reforma weszła w życie w dniu 1 st styczeń +2.011 ; wybory samorządowe 7 i14 listopada 2010 umożliwiło pierwszą konkretną realizację programu.

Zmiany administracyjne spowodowane programem Kallikratis

Źródło: Wikipedia w języku greckim: Πρόγραμμα Καλλικράτης

	Dawna organizacja administracyjna	Organizacja administracyjna zgodnie z programem Kallikratis
Gmina (Δήμος)	Lokalna jednostka terytorialna (miejska). Łącznie 914 dóbr (gmin) (δήμοι) i 120 gmin (κοινότητες). Większość z nich została wprowadzona w ramach „Programu Kapodistriasa”. Zorganizowane w okręgach gminnych (δημοτικά διαμερίσματα); wspólnoty autonomiczne (Ez. kinotita κοινότητα) wcześniej głosowały na swoich przedstawicieli.	Pierwszy poziom administracyjny Lokalna jednostka terytorialna: deme (gmina). Redukcja do 325 stopni przez dowolnie wybrane zjednoczenia lub kanał hierarchiczny Częściowe wsparcie umiejętności prefektur (nomesów lub nomarchii) Gminy są podzielone na „okręgi gminne (lub„ jednostki ”)” (Δημοτική ενότητα | δημοτικές ενότητες), których terytorium odpowiada byłym gminom. Okręgi gminne są z kolei zorganizowane w „wspólnoty miejskie” ( dimotiki kinotita δημοτική κοινότητα) lub „społeczności lokalne” ( topiki kinotita τοπική κοινοτιτα) w zależności od liczby mieszkańców; okręgi te odpowiadają byłym okręgom gminnym i wybierają przedstawicieli lokalnych.
Prefektura (nazwa lub nomarchia) (Νομαρχία)	Drugi poziom administracyjny z własną administracją We wszystkich 3 górnych prefekturach i 54 prefekturach. Organizacja kraju w prefektury i Attica w okręgi prefekturalne.	Usunięto. Prefektury stają się jedynie okręgami regionalnymi zależnymi od odpowiednich regionów ( periferiaki enotita περιφερειακή ενότητα).
Region ( Periferia Περιφέρεια)	Trzeci poziom administracyjny bez własnej administracji Łącznie 13 regionów administracyjnych („Diikitiki periferia Διοικιτική περιφέρεια) Kompetentny w zakresie koordynacji i kontroli sądowej administracji lokalnej oraz tłumaczenia polityki państwa na szczeblu regionalnym. Sekretarz generalny regionu ( genikos grammateas γενικός γραμματέας) jest powoływany przez rząd.	Drugi szczebel administracyjny z własną administracją z częściową odpowiedzialnością za kompetencje prefektur. 13 regionów (w języku greckim Periferia Περιφέρεια) odpowiadających 13 regionom administracyjnym przed planem Gubernator elekt ( periferiarchis περιφερειάρχης) i rada regionalna
7 dyrekcji administracyjnych (diecezje zdecentralizowane) ( Apokendomeni Diikisi Αποκεντρωμένη Διοίκηση)	Nie istniała	Trzeci poziom administracyjny 7 zdecentralizowanych diecezji: Attica z siedzibą w Atenach , Macedonia-Tracja z siedzibą w Salonikach , Epir-Macedonia Zachodnia z siedzibą w Janinie , Tesalia-Grecja Środkowa z siedzibą w Larissie , Peloponez-Zachodnia Grecja-Wyspy Jońskie z siedzibą w Patras , Aegean z siedzibą w Pireusie , Kreta z siedzibą w Heraklionie . Administratora (Sekretarza Generalnego) wyznacza rząd Przeniesienie większości kompetencji regionów administracyjnych
Administracja miejska	Około 6000 organów administracji i osób prawnych z gmin	Zmniejszenie do około 2000 w wyniku fuzji i delecji
Finanse gminne	Budżet państwa, programy europejskie, podatki lokalne, środki własne (takie jak: przedsiębiorstwa zlokalizowane na terenie gminy, gospodarka plażowa, kamieniołomy itp.)	Ponadto istnieje składka na podatki krajowe (podatek od wartości dodanej, podatek dochodowy, podatek od nieruchomości).
Wybory samorządowe	Co 4 lata w październiku. Jeśli pierwsza nie osiągnie 42% głosów, w następną niedzielę odbywa się druga tura, aby zdecydować między pierwszymi dwoma.	Co 5 lat w czerwcu, w tym samym czasie co wybory do Parlamentu Europejskiego (z wyjątkiem wyborów w 2010 roku). Wymagana jest większość bezwzględna. Jeśli nie zostanie osiągnięty w pierwszej rundzie, druga runda odbywa się w następną niedzielę, aby zdecydować między dwiema pierwszymi.

Bibliografia

• (de) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku niemieckim zatytułowanego „  Kallikratis-Programm  ” ( zobacz listę autorów ) .

1. ERT - wiadomości z27 kwietnia 2010(Angielski) [1]
2. To Vima du1 st May +2.010(Grecki) [2]
3. Der Standard z28 kwietnia 2010„Griechen wälzen Privatisierungspläne” (niemiecki) [3]
4. ERT - wiadomości z28 kwietnia 2010(Angielski) [4]
5. Ateńska Agencja Informacyjna z dnia29 kwietnia 2010(Angielski) [5]
6. Bill z21 maja 2010 (Grecki)
7. [ http://www.ekathimerini.com/4dcgi/_w_articles_politics_100014_28/05/2010_117336 (angielski) Kathimerini from28 maja 2010