Ogon z bilardem jest drewniana pałeczka stosowane do uderzenia w piłkę . Zwykle jest wykonany z drewna klonowego i może być monoblokowy lub dwuczęściowy.
Składa się z pięty, aby jej nie uszkodzić, trzonu i strzały (połączonej czopem w przypadku zdejmowanych cholewek). Na końcu strzałki znajduje się tuleja, do której przyklejony lub przykręcony jest proces. Proces (czasami nazywany pomérance w Belgii ) to ogólnie myjka do skóry , o średnicy dostosowanej do okucia, od 8 do 14 mm w zależności od rozmiaru piłek, trybu gry i / lub preferencji gracza.
Ogony mogą być:
Waga ogona waha się od 450 ( czarna kula ) do 550 g ( Carambola ). W przypadku gry w kręgle 5-pinowe ogony mają często ponad 600 g, podczas gdy ogony masowe mogą osiągnąć kilogram.
Proces polega na skórzanej podkładce przyklejonej do końca ogona, mającej na celu zapewnienie jak najlepszego kontaktu z piłką. Konstrukcja monoblokowa lub wielowarstwowa (trwalsza), procesy są zwykle przyklejane do tulei, ale istnieją również procesy przykręcania trzpieni klasy podstawowej. Proces jest jedynym zewnętrznym elementem stykającym się z piłką, a kontakt jest rzędu jednej tysięcznej sekundy. Jakość procesu odgrywa zatem ważną rolę w tworzeniu efektów, czucia piłki, trzymania błękitu i przyczepności do piłki (fałszywe ogony).
Charakterystyka techniczna procesuProces charakteryzuje się rozmiarem, gęstością i elastycznością:
Wpływ na wielkość :
Rozmiar procesu jest taki sam, jak rozmiar cienkiego końca strzały.
Należy zauważyć, że jeśli ogon wydaje się dobrze wykonany, ale dźwięk uderzenia w biel nie jest suchy i czysty, istnieje duża szansa, że proces jest zbyt mały (a zatem strzała zbyt cienka).
W zależności od różnych typów bilardu przestrzegamy różnych standardów wymiarowych procesu (wymiary i waga kulek okrągłych):
Wpływ kształtu : kształt (rozmiar) procesu jest bardzo ważny, ponieważ odgrywa on rolę w powierzchni stykającej się z piłką, a tym samym z ilością przenoszonego efektu. Liczby w nawiasach odpowiadają kształtom na ilustracji. Im bardziej proces jest „płaski” (2), tym mniej będzie można go wprowadzić (praktyczne, aby zagwarantować atak bez efektu). Wręcz przeciwnie, im bardziej proces jest cięty w stożek blisko 30 ° (3), tym skuteczniejszy będzie dla maksymalnego efektu (na granicy fałszywego ogona). Rzeczywiście, gdy przekroczymy 30 °, tj. Punkt uderzenia w połowie odległości od krawędzi kuli, ryzyko fałszywego ogona znacznie wzrasta (1). Częstym rozwiązaniem jest wycinanie płaskownika na płasko, aby nadać mu kształt stożka ściętego, łącząc zalety kształtów (2) i (3). Możemy zmienić rozmiar kątów procesu w kształcie stożka ściętego, aby utworzyć dodatkowe mieszkanie (5) i zbliżyć się do najczęściej spotykanego kształtu (6), którym jest łuk koła o maksymalnym (zewnętrznym) kącie 30 ° (6). W rzeczywistości jest to taka sama krzywizna jak okrąg, który miałby średnicę dwukrotnie większą niż średnica procesu (zbliżona do wymiaru niklu dla wskazówek amerykańskiego bilarda). Jeśli jednak proces jest zbyt okrągły (7), powierzchnia stykająca się z piłką zostanie zmniejszona i pojawi się niepotrzebna strefa, która nigdy nie dotknie piłki (na czerwono) lub tworząc fałszywy ogon.
Z fizycznego punktu widzenia optymalną krzywą jest w rzeczywistości parabola (8), która zwiększa powierzchnię styku wraz z ilością zastosowanego efektu (pozwala zarówno złagodzić efekty, jak i ugięcia podczas pełnego ataku piłką, jednocześnie minimalizując ryzyko fałszywego ogona przy mocnym kręceniu). Gdy proces zbytnio się spłaszcza, pojawia się efekt „grzyba” (9), który wymaga zmiany lub przekształcenia procesu.
Wpływ gęstości : Im bardziej zmniejsza się gęstość, tym bardziej proces ma lepszą przyczepność z piłką, dając jej większy efekt i ograniczając fałszywe ogony, kosztem większego „ugięcia”. Im bardziej wzrasta gęstość, tym bardziej trajektoria piłki staje się bardziej liniowa, szczególnie na długich dystansach. Dzięki ciężkiemu procesowi gracz może również nadać piłce więcej energii. W przypadku złamań (8-ball, 9-ball i blackball) przekazywana energia musi być maksymalna, aby gracze mogli użyć specjalnego ogona do złamania z procesem włókna węglowego lub żywicy fenolowej (te kolejki niekoniecznie są akceptowane we wszystkich miejscach lub turnieje). Twarde skóry również zużywają się szybciej.
Aby zmiękczyć skórę, a także poprawić przyczepność kredy, dostępne są narzędzia do nakłuwania końcówki procesu.
Wpływ elastyczności : elastyczność wpływa na czucie piłki. Bardziej elastyczny proces umożliwi przekazanie jeszcze większego efektu i dalsze ograniczenie fałszywych ogonów, ale ze szkodą dla wrażenia dotyku piłki.
W grze procesy zawsze mają tendencję do spłaszczania i wysychania, co znacznie wpływa na jakość efektów i precyzję gry. Zaleca się zmianę procesu co 6 miesięcy, aby gra była optymalna.
Zmiana procesuProces jest regularnie kształtowany i zmieniany. Aby zmienić proces tworzenia więzi, musisz
Tuleja ma zapewnić płaską powierzchnię do efektywnego łączenia procesu (lub gwint w przypadku procesów wkręcania). Ma również na celu rozłożenie szoku wywołanego uderzeniem o boom, a także ograniczenie ryzyka tego ostatniego pęknięcia. Skuwka może być wykonana z żywicy, włókna szklanego lub metalu (w przypadku strzał o małej średnicy). Metalowe tuleje, dzięki swojej sztywności, pozwalają na nadanie piłce większego uderzenia (prędkości), ale mniejszy efekt i mniejsze ugięcie.
W użyciu, okucia blackball lub snooker są zasadniczo wykonane z mosiądzu, podczas gdy okucia francuskie lub amerykańskie są wykonane z żywicy (bardziej elastycznej).
Zadaniem strzały jest być odporna na wstrząsy i elastyczna, aby jak najlepiej przenosić siłę uderzenia i rotację. Drewno, które najlepiej nadaje się do tego ćwiczenia, to klon (im bliżej drewno jest białe i gładsze, tym lepsza jego jakość) w Stanach Zjednoczonych i jesion (rozpoznawalny po ciemnych żyłach) w Europie. Te dwie esencje mają podobne cechy:
Jednak dla początkujących może być konieczne użycie twardszych materiałów (ze względu na łatwość gry i dostęp finansowy).
Ponieważ jesion występuje częściej niż klon kanadyjski w Europie i odwrotnie w Ameryce, gracze z każdego kontynentu preferowali inne drewno.
Drewno używane zgodnie z grami:
Istnieją również strzały z włókna węglowego, które są bardzo lekkie (małe ugięcie), bardzo sztywne i niewrażliwe na wilgoć.
Strzały mogą być oszronione, aby ułatwić przesuwanie. Unikaj dotykania strzałki z niebieskim podczas nakładania jej na proces. Rzeczywiście, niebieski jest wyjątkowo ścierny (ten sam materiał co papier ścierny), może osłabić ten ostatni, rozrzedzając go lub ponownie otwierając pory drewna zablokowane przez patynę, co może wnieść wilgoć z otoczenia lub spocone palce w drewnie. Drewno wtedy spuchnie, a strzała wypaczy się. Strzała jest również częścią ogona najbardziej podatną na odkształcenia, zwłaszcza przy zmianie poziomu wilgotności (jest to kwestia, którą należy wziąć pod uwagę przy imporcie ogonów z zagranicy lub podróżując za granicę z ogonem).
Wreszcie, niektóre strzały mają wydrążone końce (strona okucia), aby były lżejsze. Ma to duży wpływ na ugięcie w momencie uderzenia. Te strzałki są często oznaczone jako „LD” dla niskiego ugięcia . Są droższe i mają pewne wady, takie jak pogorszenie dokładności osiowej strzału (zwiększa się celowy obrót ogonem wokół ręki podtrzymującej). Używane są głównie przez amerykańskich graczy w bilard (8-ball i 9-ball).
Oprócz ogonów wyciętych z jednego kawałka drewna, ogony składają się z 2 części (pięty i strzały). Na styku tych dwóch przegubów ma zapewnić graczowi maksymalne doznania, będące synonimem komfortu i precyzji w grze. Rozróżnia się dwa rodzaje stawów:
Większość ogonów ma szew w połowie długości (1/2 ogonków), ale są też ogony 3/4, które są jednoczęściowe lub 1/2 trzonka, z czopem o długości trzech czwartych długości. (na pięcie). Powody są następujące:
Lufa dodaje wagi ogonowi, jego właściwości mechaniczne nie mają większego znaczenia, również ogony z najwyższej półki będą używały szlachetnego i obrobionego drewna, aby się wyróżnić. Użycie gęstych drewnianych elementów, takich jak heban, pozwala również na zważenie go w celu dostosowania balansu ogona. Ponieważ beczka jest trzymana w dłoni, jej konsystencja może być ważna. Czasami niektórzy zawodnicy zakrywają lufę rękawem, aby docisnąć ogon i / lub uzyskać wygodniejszy chwyt.
Pięta jest zwykle wykonana z gumy, aby amortyzować ogon, gdy jest trzymany na ziemi. Kije do snookera lub bilarda mają gwint, aby móc użyć przedłużenia.
W bilard amerykański gra się co najmniej 3 sygnałami:
„Bilard” pierwotnie odnosił się do kija używanego do uderzania piłek. Ten kij był wyposażony w głowę młotem kowalskim, który był przesuwany po dywanie, aby uderzać w piłki. Laska była trzymana pod kątem podobnym do miotły. Ten sposób przesuwania piłek był problematyczny, gdy piłka była blisko sieci. Tak więc najlepsi gracze mogli używać kija stołu bilardowego (pięty, którą powiedzielibyśmy dzisiaj) do uderzania piłek, pomimo ryzyka rozerwania maty. Zdając sobie sprawę, że cel został zoptymalizowany (ponieważ można było leżeć na kiju trzymanym poziomo), granie kijem bilardowym stawało się coraz bardziej powszechne. Ponadto, aby ułatwić zabawę (przesuwając piętę do obrazu masy) oraz aby zapobiec rozdzieraniu się dywanu, ogonki zostały fazowane. Kije do bilarda i snookera zachowały ten profil nawet do dziś w czysto estetyczny sposób.