To pozostaje moją radością!

To pozostaje moją radością!
Alexandre Astier witający publiczność na zakończenie spektaklu To moja radość pozostała! ( Cité de la musique , Paryż , 21 września 2013).
Autor	Aleksandra Astiera
Uprzejmy	Komedia
Orginalna wersja
Oryginalny język	Francuski
Ojczyźnie	Francja
Data utworzenia w języku francuskim	5 kwietnia 2012
Miejsce powstania w języku francuskim	Teatr Rond-Point
Dyrektor	Jean-Christophe Hembert

To pozostaje moją radością! Jest to gra przez i Alexandre Astier , w reżyserii Jean-Christophe Hembert , wykonany po raz pierwszy w Théâtre du Rond-Point le5 kwietnia 2012.

Przedstawienie przedstawia życie niemieckiego kompozytora Jana Sebastiana Bacha . Tytuł utworu nawiązuje do jednego z jego dzieł: Jezu, że radość moja pozostaje ( Jesu bleibet meine Freude ), słynnego końcowego chorału kantaty Herz und Mund und Tat und Leben ( BWV 147).

streszczenie

Z okazji otwarcia drzwi kościoła św. Tomasza w Lipsku w roku 1733 Jan Sebastian Bach daje lekcję muzyki wybuchowej i nieoczekiwanej. Wykonuje też swoją drugą pracę, oceniając organy jednego z dwóch kościołów w mieście. Jednocześnie dzieli się z publicznością depresją z powodu przedwczesnej śmierci dwójki swoich dzieci w ciągu roku oraz braku uznania w dziedzinie muzyki ze strony parafian kaplicy.

Osoby historyczne

W spektaklu obecnych jest kilka postaci historycznych, zbliżonych do Jana Sebastiana Bacha . Na scenie organowej Johann Sebastian Bach rozmawia z Johannem Kuhnau , kompozytorem i poprzednikiem Bacha jako Thomaskantor w Lipsku, Christianem Friedrichem Rolle , innym kompozytorem i organistą z regionu Bacha, oraz Johannem Friedrichem Wenderem , budowniczym organów . Podobnie jak cały utwór, scena ta oparta jest na kilku prawdziwych elementach, gdyż kilka dokumentów świadczy o korektach organów Bacha, Rolle'a i Kuhnaua, a także o ścisłej współpracy kompozytora Bacha z twórcą organów Wendera.

W dalszej części spektaklu wspomina się o potomkach Jana Sebastiana Bacha, z których wielu zmarło w dzieciństwie. Wspomina się o Annie Magdalenie Wilcke, jego drugiej żonie, a także o niektórych jego dzieciach: Gottfrieda Heinricha , którego lekkie upośledzenie umysłowe wspomniane w sztuce jest rzeczywiście znane, Johanna Christopha Friedricha , wówczas w dzieciństwie, Johanna Augusta Abrahama, ostatnie dziecko Bacha w czasu akcji, zmarła dzień po jego narodzinach, Regina Johanne, która zmarła w wieku 4 lat w tym samym roku co poprzednia, Elisabetha Juliana Friederica i Carl Philippe Emanuel , uczący się klawesynu.

Chór z kościoła św Tomasza w Lipsku , który Johann Sebastian Bach jest odpowiedzialna jest również obecny w kawałku poprzez nagrania z chorału Unter deinem Schirmen z motet Jesu, meine Freude , z którym Johann Sebastian Bach (Alexandre Astier) współdziała.

Ścieżka dźwiękowa

Lista utworów odsłuchanych podczas spektaklu, w kolejności pojawiania się. Te prace są autorstwa Bacha, chyba że zaznaczono inaczej.

Prace uczestniczące w scenariuszu

Kilka fragmentów utworów jest wykonywanych na scenie przez aktora. Inne mają być grane przez niereprezentowane postacie.

• Unter deinem Schirmen (postać tłumaczy się jako „Pod ochroną twojej tarczy” ), 3 e  ruch Jesu, meine Freude (BWV 227), wykonywany przez dziecięcy chór kościelny , którego charakter docenia i krytykuje nabożeństwo;
• ... w wykonaniu aktora ( klawesyn i wokal) jako przykłady muzyki włoskiej;
• Wstęp w C dur (BWV 846) z Dobrze hartowane Clavier i 3- bicie , 5-bicie , 7-bicie i 15 bicie wariantyproponowane przez Astier, na scenie na klawesynie;
• Menuet I do Particie n O  1 B-dur (BWV 825), postać wykonana klawesyn przed publicznej otwartych;
• Aria w Suite orkiestrowej n °  3 w D dur (BWV 1068), wykonaną przez orkiestrà którego charakter kieruje powtórzenia;
• Preludium Cis - dur (BWV 872) z II księgi Klawesynu Nastrojowego , wykonywane na klawesynie, najpierw w stylu rubato , potem drugi raz w sposób bardziej regularny;
• Menuet I do Cello Zestaw n O  1 G dur (BWV 1007) wykonano na etapie w viol  ;
• Jezu niech pozostanie moja radość , którego charakter nuci kilka nut pod koniec utworu, na krótko przed obietnicą Bogu, że napisze mu muzykę „o niezmiennej regularności i nieprzerwanym toku”  ;
• ..., ćwiczenie na klawesynie grane przez syna bohatera, Carla Philippa Emanuela , „aby uśpić tatę” , a następnie przez jego córkę Elisabeth.

Muzyka w tle

• Trotz dem alten Drachen , 5 e  motion Jesu, meine Freude (BWV 227), we wstępie;
• Jezu niech moja radość pozostanie (z boku );
• ... ( spowiedź );
• Chór kantaty Wachet auf, ruft uns die Stimme (BWV 140), podczas odpowiedzi Bożej  ;
• Corrente z Partity nr 6 e-moll (BWV 830), gdy bohater kołysze swojego syna Johanna Christopha  ;
• 1 st ruch koncert Brandenburg N O  3 (BWV 1048), w trakcie końcowej HI.

Reprezentacje

(lista niewyczerpująca)

• Rond-Point Theatre , Paryż , od5 kwietnia w 13 maja 2012
• Théâtre de la Croix-Rousse w Lyonie , 14 i15 czerwca 2012
• Teatr w Caen , poniedziałek16 września 2012 w sezonie premierowym zakładu bezpłatnie i bez zastrzeżeń.
• Cité de la musique , Paryż , od 19 do22 września 2013 r. (te reprezentacje zostały utrzymane pomimo złamanej kostki Alexandre'a Astiera)

Dystrybucja

Nagranie spektaklu sprzedawane jest na płytach DVD i Blu-ray . Dodatkowe elementy obecne na płycie:

• Kredyty Universal był ubrany tak, aby pasował do serialu: jego wizerunek jest trzeźwy i ciemny, czarno-biały. A muzykę napisów na organach zreinterpretował Alexandre Astier.
• Ekspertyza organów  : Alexandre Astier wyjaśnia pracę Jean-Sébastiena Bacha jako organisty i eksperta w sposób mniej przesadny niż w serialu (13 minut).
• Muzyka ponadczasowa  : wywiad z Gillesem Cantagrelem na temat życia Jean-Sébastiena Bacha (15 minut).

Nagrody

To pozostaje moją radością! otrzymał Nagrodę Teatru Młodego od Académie française .

Ponadto podczas ostatniego przedstawienia sztuki Alexandre Astier otrzymał za dystrybucję DVD z przedstawieniem (ponad 50 000 egzemplarzy) nagrodę od Universalu .

Uwagi i referencje

1. Gilles Cantagrel, Bach w swoim czasie , Fayard ,1 st kwiecień 2014, 660  pkt. ( ISBN  978-2-213-66028-8 , czytaj online ) , "Odbiór organów w Liebfrauenkirche w Halle - Halle, 28 kwietnia 1716"
2. „  Muzyka w pamięci: Bach w Halle, 1716-2016  ”, RTS ,25 kwietnia 2016( przeczytaj online )
3. Niech moja radość pozostanie! na Evene.fr.
4. Daty nagrań programu na DVD, napisy końcowe tego samego nagrania.
5. Artykuł z Zachodniej Francji , 18 września 2012
6. Strona teatru Caen o sezonie 2012-2013
7. Niech moja radość pozostanie! , oficjalna strona Miasta Muzyki.
8. Alexandre Astier, klęczący przed Bachem przy Marie-Aude Roux, 21 września 2013, Le Monde .
9. Alexandre Astier, Nagroda Młodych Teatrów Akademii Francuskiej

Zobacz również

• Egzokonferencja
• Lista dzieł Jana Sebastiana Bacha