Piroksen (the Greek πυρ (ogień) i ξενος (za granicą): "obcy ogień") są rodziną minerałów Grupy inosilicates . Są to typowe składniki skał magmowych i metamorficznych . Są spokrewnione z amfibolami , od których wyróżnia je przede wszystkim bezwodny charakter (brak grup OH) oraz kierunek rozszczepiania .
Struktura piroksenów jest strukturą najprostszych niekrzemianów , to znaczy złożeniem prostych łańcuchów czterościennych kompleksów SiO 4. Dlatego stosunek Si / O jest równy 1/3, przy okresie łańcucha (SiO 3 ) n. Zatem ogólny wzór piroksenu to XY (SiO 3 ) 2, gdzie X to duży kation (Na + , Ca 2+ , Li + , Mg 2+ , Fe 2+ , Mn 2+ ...), a Y kation średniej wielkości (Mg 2+ , Fe 2+ , Mn 2+ , Fe 3+ , Al 3+ , Cr 3+ , Ti 4+ ...)
Pirokseny na ogół należą do układu jednoskośnego (klinopiroksen), czasem rombowego (ortopiroksen), o postaci krystalicznej w przysadzistych pryzmatach, charakteryzujących się dwoma praktycznie prostopadłymi szczelinami (93 ° lub 87 °).
Związki pośrednie pomiędzy augit i aegyrine stanowią aegyrinic augites , te między diopsyd lub augit i jadeite, omphacites (lub omphazites), które są często chromowe.
Są to minerały od enstatytu (biegun magnezytowy) do ortoferrosilitu (biegun żelazny). Ogólny wzór chemiczny to (Mg, Fe) 2 Si 2 O 6.
W tej serii znajdujemy hipersten (od 30 do 50% Mg) i zapalenie oskrzeli (od 10 do 30% Mg).