Popraw to lub przedyskutuj rzeczy do sprawdzenia . Jeśli właśnie umieściłeś baner, wskaż tutaj punkty do sprawdzenia .
Władza publiczna to ogólny termin używany do opisania, w jaki sposób państwo zapewnia bezpieczeństwo swojego terytorium , bezpieczeństwo jego obywateli , a także stosowanie przepisów ustawowych i wykonawczych .
Siła publiczna obejmuje między innymi : siły zbrojne , policję , żandarmerię , służby celne itp.
Doktryna od władzy publicznej , opracowane przez Maurice Hauriou (Deanem Tuluzy), stara się znaleźć przesada z prawa administracyjnego .
Maurice Hauriou, około 1900 r., Definiuje władzę publiczną w sensie prawnym jako „testament, który wykonuje prawa administracyjne w imieniu publicznej osobowości administracji. »( Podsumowanie prawa administracyjnego i powszechnego prawa publicznego )
W przypadku tej szkoły podstawą tej specyfiki prawa administracyjnego jest to, że administracja ma prerogatywy władzy publicznej, środki przymusu, którego jednostki nie mają w swoich stosunkach społecznych. Administracja ma zatem monopol na przymus.
Prawo cywilne , które jest prawem zwyczajowym, nie ma zastosowania do takiego „Lewiatana” , a zatem musi koniecznie mieć określone przepisy prawne. Te przepisy prawne są niezbędne zarówno po to, aby umożliwić jej wykonywanie tych prerogatyw, ale także je ograniczyć, aby zapobiec nadużywaniu przez administrację jej prerogatyw ze szkodą dla obywateli.
Później doktryna ta została zakwestionowana przez School of Public Service , zaproponowaną przez Léona Duguita (dziekana Bordeaux).
Pojęcie władzy publicznej jest podstawowym pojęciem prawa administracyjnego. Z jednej strony uważa się za wszystkie prerogatywy i korzyści przysługujące administracji w celu zapewnienia nadrzędności interesu ogólnego, który pozostaje jej głównym celem. Z drugiej strony władza publiczna jest postrzegana jako główny rywal koncepcji usług publicznych.
Do najstarszych koncepcji władzy publicznej należy ta, która opiera się na zasadzie „prerogatyw władzy publicznej”. W tej koncepcji władzę publiczną traktuje się jako narzędzie przymusu Administracji, która sprawuje suwerenną władzę nad ludnością . Według Jeana Rivero władza publiczna jest „administracyjnym tłumaczeniem rzeczywistości politycznej, która jest władzą” (Słownik prawa administracyjnego). Definicja ta odnosi się do zgodnej z prawem siły przymusu sprawowanej przez państwo oraz do środków działania, którymi dysponuje administracja, aby osiągnąć swoje cele.
Głównym celem władzy publicznej pozostaje zaspokojenie interesu ogólnego , przed którym zawsze ustępuje interes prywatny. Nikt nie ma prawa narzucać innym swojej woli wbrew swojej woli. W celu ugruntowania tego ogólnego interesu władza publiczna opiera się na pojęciu „prerogatyw władzy publicznej”, które charakteryzuje się podwójną władzą administracji do jednostronnego nakładania obowiązków na obywateli i uciekania się do legalnej siły fizycznej. kazać ich stracić.
Teoria ta zaczęła tracić swój impet w XIX th wieku wraz z pojawieniem się pojęcia „usług publicznych” i „odpowiedzialności władz publicznych” Oprócz zestawu orzeczeń wydanych przez sądy konfliktu.
Aż do końca XIX -tego wieku , zasada braku odpowiedzialności władz publicznych zakazała jakiegokolwiek prawa do odszkodowania, jeżeli osoba doznała obrażeń od państwa lub organu publicznego, ofiara miała tylko ponieść konsekwencje. To, co można by nazwać takim państwem, państwem policyjnym (to znaczy, które nie podporządkowuje się ustanowionym przez siebie regułom). Żadna możliwość odwołania nie była możliwa.
Pod koniec XIX TH i na początku XX th century ta koncepcja braku odpowiedzialności władzy publicznej zaczęły być wykluczone.
We Francji 8 lutego 1873trybunał ds. konfliktów wydaje orzeczenie znane jako „ wyrok w sprawie Blanco ”. Wyrok ten jest uważany za podstawę prawa administracyjnego i pojęcia odpowiedzialności władzy publicznej, ponieważ był to jeden z pierwszych przypadków, w których państwo było zobowiązane do zrekompensowania małej „Agnès Blanco” (pięcioletniej dziewczynka, która została przejechana i poważnie zraniona przez wagon należący do fabryki tytoniu podlegającej państwu ), po tym, jak jej ojciec wniósł skargę do sądu, który uznał państwo odpowiedzialność cywilną za szkody wyrządzone małej dziewczynce. To zapoczątkowało afirmację cech państwa prawa.
Należy zauważyć, że zasada odpowiedzialności władzy publicznej naprawia, ale nie sankcjonuje, chyba że wynika to z osobistej winy w administracji, popełnionej przez urzędnika państwowego (gwałt, morderstwo, kradzież…). W większości przypadków państwo rekompensuje tylko swoim ofiarom materialne, ponieważ nie może tego uczynić moralnie.
Pojęcie usług publicznychSłużba publiczna jest kluczowym pojęciem francuskiego prawa administracyjnego, bardziej niż inne.
Do pojęcia możemy podejść z materialnego i formalnego punktu widzenia:
Pojęcie to przeszło wielką ewolucję na przestrzeni wieków. W średniowieczu usługi publiczne były świadczone przez Pana, który miał za zadanie chronić swoich poddanych przed najazdami wroga, w zamian za podatki pobierane w naturze.
W czasach tzw. „Państwowego żandarma” usługi publiczne obejmowały kilka ograniczonych funkcji, zwanych funkcjami suwerennymi, którymi są:
Obecnie państwo nie jest już ograniczone do pełnienia funkcji suwerennych , interweniuje w sektorach nierynkowych, które są usługami niepłatnymi, takimi jak:
Oraz sektory rynku: usługi regulowane działalnością handlową, ale które mogą znajdować się pod kontrolą państwa lub firm prywatnych; dawny:
Według niektórych teoretyków (zwolenników pojęcia „usług publicznych”) władza publiczna ma na celu wyłącznie świadczenie usługi publicznej, ponieważ ta ostatnia służy interesowi ogólnemu.
Dla Maurice'a Hauriou pojęcie władzy publicznej ma fundamentalne znaczenie dla prawa administracyjnego, podobnie jak pojęcie usług publicznych. Według niego rola administracji nie ogranicza się do świadczenia usług publicznych, a nadużycie władzy publicznej przez administrację byłoby jedynie „herezją socjalizmu sądowego”, czego nie można sobie wyobrazić w przypadku rządów prawa.
Dla niego te dwie koncepcje nie są rywalizacją, ale raczej komplementarne, ponieważ władza publiczna pomaga w realizacji usług publicznych, podczas gdy służba publiczna ma na celu samoograniczenie władzy publicznej.