Pugio Fidei | |
Pugio Fidei w 1687 edycji w Lipsku. | |
Autor | Raimond Martin |
---|---|
Orginalna wersja | |
Język | łacina |
Pugio Fidei ( „Sztylet Wiary” w języku łacińskim ), z pełnym tytułem Raymundi Martini Ordinis Prædicatorum Pugio Fidei [christianae] Adversus Mauros et Judæos , to praca polemiczny napisany przez dominikanina i katalońskim dyskutant Raimond Martin w 1278 roku.
Ten tekst, mocno zabarwiony antyjudaizmem , a nawet antysemityzmem , wywarł wielki wpływ na chrześcijańskie średniowiecze. W szczególności, był używany, kopiowany ani plagiat dla celów przymusowej konwersji na Żydów , w szczególności poprzez Zakonu Kaznodziejskiego . Jest to również jedno ze źródeł Pascala w jego „Rabinach”.
Praca ma na celu wykazanie „fałszywości” judaizmu . Twierdzi, że Prawo Tory , choć objawione przez Boga, zostało zniesione przez przyjście Mesjasza i że talmudyści wypaczyli tekst Biblii. Chce tikkoune soferim jako dowód .
Według autora samo imię Jezus jest już obecne w Biblii hebrajskiej jako Syn Boży. Rzeczywiście, według Raimonda Martina , oryginalne imię Jezusa w języku hebrajskim to teoforyczna forma Yéhoshua, YHShW '(„Bóg zbawia”), a ta zbliża się do hipotetycznej transkrypcji tetragramu JHWH : „Jehowa”, którą podaje. Pugio Fidei to pierwszy tekst do zaoferowania ten zapis.
Autor konkluduje, że istnieje doskonała tożsamość między „Jehową” a „Jehoszuą”. Na przestrzeni wieków różni Hebrajczycy kwestionowali tę teorię. Luter między innymi zwraca uwagę, że „Jeho SH ua” zawiera dodatkową spółgłoskę, shin , która niszczy całą demonstrację.
Pugio Fidei , wspomniane przez Scaligera , została opublikowana w Paryżu w 1651 roku.
Pascal przywiązuje wielką wagę do Pugio Fidei w pakiecie „Rabbinage”.
Praca jest cytowana przez Bernarda Lazare w jego książce L'Antisémitisme , w rozdziale VII.