Program 25-punktowy (lub w całości: „program 25-punktowy Narodowej Partii Socjalistycznej niemieckich robotników”, w języku niemieckim: Das 25-Punkte-Programm der Nationalsozialistischen Deutschen Arbeiterpartei ) to nazwa nadana do programu politycznego Partia Robotnicza, niemiecki (DAP), jak ogłoszono w dniu24 lutego 1920 rw Monachium przez Hitlera . DAP stał się8 sierpniaw tym samym roku Narodowo-Socjalistyczna Partia Robotników Niemieckich (NSDAP) zreformowała ten program.
Program ma na celu utworzenie Wielkiej Rzeszy Niemieckiej ( Großdeutsches Reich ), unieważnienie postanowień Traktatu Wersalskiego , utratę obywatelstwa niemieckiego dla Żydów oraz ustanowienie autorytarnego państwa wspieranego przez prasę i literaturę fachową .
Został zatwierdzony przez 2000 widzów (według opisu Hitlera w Mein Kampf ) w Hofbräuhaus , jednym z największych browarów w Monachium.
„Program Niemieckiej Partii Robotniczej to program na przyszłość. Kiedy wyznaczone cele zostaną osiągnięte, przywódcy nie będą wyznaczać innych wyłącznie po to, by pozwolić, poprzez sztuczne podtrzymywanie niezadowolenia mas, na trwałość partii.
1. Domagamy się konstytucji Wielkich Niemiec , jednoczącej wszystkich Niemców na podstawie prawa narodów do samostanowienia .2. Domagamy się równych praw narodu niemieckiego wobec innych narodów, zniesienia traktatów wersalskich i Saint-Germain .3. Żądamy ziemi i osad, aby wyżywić nasz lud i zmniejszyć nasze przeludnienie.4. Tylko obywatelom przysługują prawa obywatelskie. Aby być obywatelem, trzeba być niemieckiej krwi, religia nie ma znaczenia. Żaden Żyd nie może więc być obywatelem.5. Osoby niebędące obywatelami mogą mieszkać w Niemczech tylko jako goście i muszą podlegać jurysdykcji nad cudzoziemcami.6. Prawo do określania kierunku i praw państwa przysługuje tylko obywatelom. Dlatego prosimy, aby żaden urząd publiczny, niezależnie od jego charakteru, nie był sprawowany przez osoby niebędące obywatelami. Zwalczamy praktykę parlamentarną, która generuje korupcję, polegającą na przydzielaniu stanowisk w ramach relacji partyjnych bez martwienia się o charakter i możliwości.7. Domagamy się, aby państwo zobowiązało się do zapewnienia wszystkim obywatelom środków do życia. Jeśli kraj nie będzie w stanie wyżywić całej ludności, cudzoziemcy będą musieli zostać wydaleni z Rzeszy .8. Należy zapobiegać wszelkiej nowej imigracji nie-Niemców. Żądamy, aby wszyscy nie-Niemcy osiedlili się od tego czasu w Niemczech2 sierpnia 1914są natychmiast zmuszani do opuszczenia Rzeszy .9. Wszyscy obywatele mają te same prawa i obowiązki.10. Pierwszym obowiązkiem każdego obywatela jest praca fizyczna lub intelektualna. Działalność jednostki nie może szkodzić interesom społeczności, ale być jej częścią i dla dobra wszystkich. Dlatego prosimy:11. Zniesienie dochodów próżnych i tych, którzy mają łatwe życie, zniesienie niewolnictwa interesów.12. Biorąc pod uwagę olbrzymie ofiary krwi i pieniędzy, jakich wymaga jakakolwiek wojna od ludu, osobiste wzbogacenie się poprzez wojnę musi być piętnowane jako zbrodnia przeciwko ludowi. Dlatego żądamy konfiskaty wszystkich zysków wojennych bez wyjątku.13. Żądamy nacjonalizacji wszystkich firm należących obecnie do trustów .14. Domagamy się udziału w zyskach od dużych korporacji.15. Domagamy się znacznego podwyższenia emerytur dla emerytów.16. Domagamy się stworzenia i ochrony zdrowej klasy średniej, niezwłocznego przekazania dużych sklepów administracji miejskiej i ich wynajmu po niskich cenach drobnym kupcom. W przypadku wszystkich dostaw do państwa, krajów związkowych lub gmin należy dać pierwszeństwo drobnym handlowcom i producentom .17. Żądamy reformy rolnej dostosowanej do naszych potrzeb narodowych, ogłoszenia ustawy umożliwiającej wywłaszczenie bez odszkodowania gruntów na cele użyteczności publicznej - zniesienie opodatkowania gruntów i zaprzestanie wszelkiej spekulacji gruntami.18. Domagamy się bezlitosnej walki z tymi, którzy swoją działalnością szkodzą interesowi publicznemu. Zwykli przestępcy, handlarze ludźmi, lichwiarze itp. musi zostać ukarany śmiercią, niezależnie od religii czy rasy.19. Żądamy, aby niemieckie prawo publiczne zostało zastąpione prawem rzymskim , sługą materialistycznej koncepcji świata.20. Rozbudowa naszej infrastruktury edukacyjnej musi umożliwić wszystkim zdolnym i ciężko pracującym Niemcom dostęp do wyższego wykształcenia, a co za tym idzie do stanowisk kierowniczych. Programy nauczania wszystkich instytucji edukacyjnych muszą być dostosowane do wymogów życia praktycznego. Ducha narodowego trzeba wpajać w szkołę już od wieku rozumu (kurs wiedzy o społeczeństwie). Domagamy się, aby państwo pokryło koszty szkolnictwa wyższego dla szczególnie uzdolnionych dzieci ubogich rodziców, niezależnie od ich klasy społecznej czy zawodu.21. Państwo musi troszczyć się o poprawę zdrowia publicznego poprzez ochronę matki i dziecka, zakaz pracy dzieci, wprowadzenie środków odpowiednich dla rozwoju zdolności fizycznych przez dziecko, prawny obowiązek uprawiania sportu i gimnastyki oraz poprzez silne wsparcie dla wszystkich stowarzyszeń zajmujących się wychowaniem fizycznym młodzieży.22. Żądamy zniesienia armii najemników i utworzenia armii narodowej.23. Żądamy prawnej walki ze świadomymi kłamstwami politycznymi i ich propagowaniem w prasie. Aby umożliwić powstanie niemieckiej prasy, prosimy o: w. Wszyscy dyrektorzy i współpracownicy gazet publikowanych w języku niemieckim są obywatelami Niemiec. b. Dystrybucja gazet innych niż niemieckie wymaga wyraźnego zezwolenia. Te gazety nie mogą być drukowane w języku niemieckim. vs. Jakikolwiek udział finansowy lub wpływ obcokrajowców na niemieckie gazety jest prawnie zabroniony. Domagamy się, aby każde naruszenie tych środków było sankcjonowane zamknięciem zawinionych firm prasowych, a także natychmiastowym wydaleniem z Rzeszy odpowiedzialnych nie-Niemców. Gazety sprzeczne z interesem publicznym powinny być zakazane. Prosimy, aby prawo walczyło z edukacją literacką i artystyczną powodującą dezintegrację naszego życia narodowego, zamykanie organizacji naruszających powyższe środki. 24. Żądamy wolności w obrębie państwa wszystkich wyznań religijnych, o ile nie zagrażają one jego istnieniu ani nie naruszają poczucia moralności rasy germańskiej. Partia jako taka broni punktu widzenia pozytywnego chrześcijaństwa , nie będąc jednak zobowiązanym do dokładnego wyznania. Zwalcza ducha judeo-materialistycznego wewnątrz i na zewnątrz i jest przekonany, że trwałe uzdrowienie naszego ludu może zakończyć się sukcesem tylko od wewnątrz, w oparciu o zasadę: interes ogólny jest ważniejszy niż interes specjalny.25. Aby to wszystko osiągnąć, domagamy się stworzenia potężnej władzy centralnej, absolutnej władzy centralnego parlamentu politycznego nad całą Rzeszą i jej organizacjami, a także powołania izb zawodowych i urzędów miejskich. wdrożenie w różnych krajach związkowych ustaw ramowych ogłoszonych przez Rzeszę.Przywódcy partii obiecują zrobić wszystko, co w ich mocy, aby osiągnąć wymienione powyżej punkty, poświęcając w razie potrzeby własne życie. "
Autor programu, w szczegółach jego sformułowania, nie jest na pewno znany. Powszechnie uważa się, że Anton Drexler , założyciel DAP, jest głównym autorem i że Hitler interweniował tylko w sprawie formularza. Omówiono udział Gottfrieda Federa : „zniesienie niewolnictwa interesów ” w punkcie 11 odnosi się do jego pracy Manifest na rzecz zniesienia niewolnictwa interesów opublikowanej w 1919 r., Ale treść i treść pracy były znane członkom partii. W wydaniu z adnotacjami opublikowanym przez Feder w 1927 roku, przedstawia on swój wkład ideologiczny jako istotny dla programu, wkład ten byłby „sercem narodowego socjalizmu”, „stalową osią, wokół której wszystko się kręci”. W liście skierowanym do Hitlera - po którym mamy pośredni ślad - Feder pisze, że „program został przez ciebie zatwierdzony i sporządzony przeze mnie” . Nazistowski badacz Albrecht Tyrell uważa raczej, że Feder nie był zaangażowany w formułowanie programu, z wyjątkiem wzmianki o zwalczaniu lichwy.
Hans-Ulrich Thamer (de) uważa, że Drexler jest jedynym redaktorem programu. Kurt Bauer (z) zakłada, że Feder miał znaczący wpływ na program, którego autorstwo jest sporne. Izraelski historyk Avraham Barkai (w) jest przekonany, że Feder „przynajmniej spełnił wymogi gospodarcze programu 1920 r.”. Reinhard Neebe opowiada o programie Feder z 1920 roku . O udziale Federu w redakcji wspominają również Hajo Holborn (en) , Robert Wistrich (en) i Wolfgang Wippermann (de) .