Prada Marfa

Prada Marfa jest instalacja sztuka przez Elmgreen & Dragset zainaugurowana1 st październik 2005w Stanach Zjednoczonych . Prezentuje się jako butikowy minimalista pod marką Prada zagubiony na pustyni w Teksasie wzdłuż amerykańskiej Route 90 , około pięćdziesięciu kilometrów na północny zachód od miasta Marfa i jest czasami nazywany „butikowo-rzeźbą” . Pomimo tego, że oficjalne części Prady znajdują się w zamkniętym na stałe sklepie, od 2005 roku w tych miejscach nie wymieniano żadnych pieniędzy.

Historyczny

Podczas gdy Marfa ma wielu artystów od lat 70., Skandynawowie Michael Elmgreen i Ingar Dragset postanowili w 2005 roku założyć sklep Prada 45  km od miasta, na środku pustyni. Uważany za minimalistyczną rzeźbę lub minimalistyczną reprezentację sklepu , ten ma dwadzieścia obcasów, obecnie tylko lewą stopę, i sześć torebek , wszystkie pochodzące z kolekcji włoskiej marki z końca 2005 roku. To nie pierwszy raz, kiedy obaj artyści wykorzystali Pradę w jednej ze swoich kreacji, a ta otrzymuje zgodę Miuccii Prady, która ponadto dostarcza towar. Rzeźba wykonana jest z cegły, gipsu, farby, szkła, aluminium, MDF , aw środku dywan.

Pieniądze na tę pracę, 80 000  dolarów , zapewnia amerykańska fundacja Art Production Fund of Yvonne Force Villareal i Doreen Remen. Ten „sklep” z niefunkcjonalnymi, zamkniętymi drzwiami nie jest przeznaczony do konserwacji ani naprawy i musi powoli niszczeć: „Za 50 lat będzie ruiną, odzwierciedleniem czasu, w którym powstał. "

Ale zaraz po inauguracji w październiku Prada Marfa doznała wandalizmu na zewnętrznych ścianach, graffiti, po włamaniu; wszystkie torby, a także około piętnastu butów, a więc prawe stopy, są skradzione. Włącza się alarm i artystyczny duet odmalowuje ściany. W Marfie wśród wielu artystów obecnych w tym mieście jest wielu krytyków, których symbolem jest Donald Judd .

Uwagi i referencje

1. Pascal Riche, „  Pęd ku sztuce  ” , na liberation.fr , Liberation ,2 listopada 2005(dostęp 9 lutego 2014 )
2. (w) Eric Wilson , „  Mała Prada na pustyni  ” , na nytimes.com , The New York Times ,29 września 2005 r.(dostęp 9 lutego 2014 )
3. (w) Philip Jodidio (tłum .  z angielskiego), Architecture Now! , tom.  5, Słowenia, Taschen ,2007, 576  s. ( ISBN  978-3-8228-1810-7 ) , s.  202
4. (en) Barbara Novovitch, „  Wandal nienawidził sztuki, ale, och, te buty  ” , na stronie nytimes.com , The New York Times ,8 października 2005(dostęp 24 lutego 2014 r. )  :„Za  50 lat będzie to ruina, która jest odzwierciedleniem czasu, w którym powstała.  "

Linki zewnętrzne

• Marie Ottavi, „  Marfa: Prada, a potem idź?  » , Moda , na next.liberation.fr , Liberation ,18 września 2013 r.(dostęp 9 lutego 2014 )
• ( fr ) Olivia Fleming, „  Koniec Prady w Marfie?  » , na dailymail.co.uk , The Daily Mail ,20 września 2013 r.(dostęp 9 lutego 2014 )
• Isabelle Campone, „  Miasto jako stała instalacja  ” , na letemps.ch , Le Temps ,13 listopada 2013 r.(dostęp 9 lutego 2014 )

Link uzupełniający

• Stéphanie Chayet, „  Marfa, oaza artystów  ” , Style , na lemonde.fr , M, magazyn Świata ,27 lipca 2012 r.(dostęp 9 lutego 2014 )