Požega (Chorwacja)
| Požega | ||||
 Heraldyka |
Flaga |
|||
 Dzwonnica katedry św. Teresy z Ávila w Požega | ||||
| Administracja | ||||
|---|---|---|---|---|
| Kraj | Chorwacja | |||
| Hrabstwo | Požega-Slavonia | |||
|
Mandat burmistrza |
Marijan Cesarik SDP 2.005 - +2.009 |
|||
| Kod pocztowy | 34000 | |||
| Międzynarodowy kod telefoniczny | + (385) | |||
| Lokalny kod telefoniczny | (0) 34 | |||
| Demografia | ||||
| Populacja | 20 943 mieszk . (2001) | |||
| Ludność gminy | 28 201 mieszk . (2001) | |||
| Gęstość | 211 mieszk./km 2 | |||
| Geografia | ||||
| Informacje kontaktowe | 45 ° 20 ′ szerokości geograficznej północnej, 17 ° 40 ′ długości geograficznej wschodniej | |||
| Wysokość | 311 m |
|||
| Obszar gminy | 13 391 ha = 133,91 km 2 | |||
| Lokalizacja | ||||
Geolokalizacja na mapie: Europa
| ||||
| Znajomości | ||||
| Stronie internetowej | www.pozega.hr | |||
Požega to miasto i gmina położona w Slawonii w Chorwacji . Jest stolicą powiatu Požega-Slavonia . Według spisu ludności z 2001 r . Gmina liczyła 28 201 mieszkańców, z czego 91,59% stanowili Chorwaci, a 5,37% Serbowie, a samo miasto liczyło 20 943 mieszkańców.
Historia
Pierwsza wzmianka o mieście Požega (niem. Poschegg, węg.: Pozsega) została znaleziona w Hungarorum Gesta przez anonimowego notariusza Beli III (1172-1196), gdzie wspomina o zdobyciu trzech fortów w Slawonii - jako obszar między rzekami Dunaj i Sutla nazywano wówczas: Zagrzeb, Vlco (Vukovar) i Posega. Twierdza Pozega, sześciokątne wydłużone fortyfikacji na wzgórzu w obecnym centrum, powstała prawdopodobnie w XI -tego wieku, choć pierwsze dokumenty, które jasno stwierdzają Požega County datę 1210, gdy miasto Požega został po raz pierwszy udokumentowany w Karcie przez Andrzeja II na11 stycznia 1227.
Požega była pierwotnie częścią dziedzictwa majątkowego królowej chorwacko-węgierskiej i została zwolniona z władzy wicekróla i powiatu. Chociaż nie zachowały się żadne dokumenty, przywileje, którymi cieszyli się obywatele, w pełni odpowiadały przywilejom królewskiego wolnego miasta.
Nieistniejąca już twierdza i centralny rynek o nieregularnym kształcie mają charakter romański. Pozostały tylko fragmenty muru, które przypominają nam, że w przeszłości istniała twierdza. Zabytki pozostałe z tego okresu to kościół Saint-Laurent (pierwsza wzmianka w 1303 r.) I Kościół Ducha Świętego (zbudowany w 1235 r.).
Pod koniec XIV th wieku miasto zaczęło spadać z powodu niepewności gospodarczej ze względu na tureckich najazdów. W XV -go wieku mury zostały zbudowane, zastępując lukę, która istniała wcześniej. Okazało się to niewystarczającą obroną, gdy Turcy zajęli Požegę w 1537 r.
W ciągu 150 lat panowania osmańskiego Požega była siedzibą sandżaka, co nadało jej pewne znaczenie. Po znacznym upadku gospodarczym, w 1537 r., W czasie podboju osmańskiego, Požega miała 110 domów i 15 przedsiębiorstw. Jednak w 1579 r. W Požega było 160 rzemieślników, co było wynikiem większego bezpieczeństwa i wzrostu populacji.
Śmierć Beya z Sandjaka z Požegi w bitwie pod Sisakiem w 1593 r. Oznaczała pierwszą klęskę osmańską w Europie, a po latach stałego upadku rządy osmańskie osłabły, aż do ostatecznego wyzwolenia Požegi.12 marca 1688przez mieszkańców, którym przewodził brat Luka Ibrišimović. Ten dzień jest teraz obchodzony jako Dzień Miasta.
Po wyzwoleniu Požega przeszła pod panowanie Habsburgów, aw 1745 roku powiat Požega został odrestaurowany, a miasto wróciło pod zwierzchnictwo chorwackiego wicekróla. Požega przeżywała okres intensywnego rozwoju: w 1699 roku otwarto liceum - piąte w Chorwacji. W 1727 r. Jezuici zbudowali teatr, aw 1740 r. Pierwszą w mieście aptekę. Działało też kolegium filozoficzne dla nowicjuszy franciszkańskich - pierwsza taka instytucja w Slawonii od czasów panowania osmańskiego. Wreszcie Academia Posegana została otwarta w 1760 roku, umieszczając Požegę wraz z Zagrzebiem w Chorwacji wśród najwyższych ośrodków edukacyjnych.
W 1765 roku cesarzowa Maria Teresa nadała Požegi prawa wolnego miasta królewskiego i zapewniła budowę obecnej katedry św. Teresy z Ávila.
W 1847 roku Požega była pierwszym miastem w Chorwacji, które wprowadziło język chorwacki do oficjalnego użytku, a dzięki osiągnięciom jego wybitnych mieszkańców zyskało przydomek „Ateny Slawonii”.
Od 1941 do 1945 roku Požega była częścią Niezależnego Państwa Chorwacji . W tym okresie na Serbach i ludności żydowskiej popełniono zbrodnie wojenne , pod rządami byłego komendanta policji Milivoj Ašner
Požega w 1923 r. Zlikwidowano wraz z innymi chorwackimi okręgami, a przywrócono w 1993 r., Po uzyskaniu przez Chorwację niepodległości . Co więcej, w ślad za swoją tradycją jako centrum edukacyjnego i kościelnego, Požega stała się siedzibą diecezji w 1997 roku, a wyższa szkoła została otwarta w 1998 roku.
Osobowości związane z Požegą
- Vjekoslav Babukić (1812-1875; pierwszy sekretarz Matica Ilirska )
- Josip Buturac - (1905-1993; historyk)
- Franjo Ciraki - (1847-1912; pisarz, burmistrz Požega)
- Nenad Erić (chorwacki piłkarz) (26 maja 1982-)
- Boris Hanžeković - (1916-1945; sportowiec)
- Branko Hribar - (1930-; pisarz)
- Dubravko Jelčić - (1930-; historyk, akademik)
- Janko Jurković - (1827-1889; pisarz)
- Antun Kanižlić - (1699-1777; pisarz)
- Julije Kempf - (1864-1934; historyk, pisarz)
- Zlata Kolarić-Kišur (1894-1990; urodzony w Slavonski Brod , pisarz)
- Miroslav Kraljević (1885-1913; urodzony w Gospiću , malarz)
- Dragutin Lerman (24 sierpnia 1863 - 12 lipca 1918; pisarz, odkrywca)
- Stipe Mesić - (1934-; urodzony w Orahovicy , mieszkał w Požega, prezydent Chorwacji od 2000)
- Vilma Nožinić - (1897-1975; śpiewaczka operowa)
- Armin Pavić - (1844-1914; historyk)
- Josip Pavičić - (1895-1963; pisarz)
- Matko Peić - (1923-1999; pisarz, malarz, nauczyciel, akademik)
- Predrag Stojaković - (1977-; serbski koszykarz )
- Josip Eugen Tomić - (1843-1906; pisarz)
Miejscowości
Gmina Požega składa się z 31 miejscowości:
|
|
|
Uwagi i odniesienia
- (w) 2001 Census: " Population by Ethicality , by cities / Municipal Census 2001 " , on dzs.hr , Crostat - Central Bureau of Statistics (dostęp: 7 lipca 2008 )
- (in) " Ludność według płci i wieku według osad, spis ludności 2001 " , na dzs.hr , Crostat - Central Bureau of Statistics (dostęp: 7 lipca 2008 )
- „Nazistowscy łowcy identyfikują skazanych zbrodniarzy wojennych”, Nicholas Wood, International Herald Tribune, 28 września 2006