| Narodziny |
1628 lub w kierunku 1628 Wenecja |
|---|---|
| Śmierć |
31 maja 1679 Wenecja |
| Czynność | Malarz |
Pietro Negri (urodzony w Wenecji w 1628 roku i zmarł w tym samym mieście dnia31 maja 1679) To włoski malarz w barokowym stylu , który należał do tzw tenebrosi ( „ciemnej” lub „dręczony”).
Pietro Negri urodził się prawdopodobnie w Wenecji. Wczesne źródła podają, że jest synem rzeźbiarza Domenico Negri, ale w niektórych dokumentach imię jego ojca to Lunardo, a w innych Francesco . Pierwsze lekcje pobierał u Matteo Ponzone, a następnie pracował z Francesco Ruschi . W jego wczesnych latach wiele jego prac Tenebrystów jest stylistycznie trudnych do odróżnienia od prac Antonio Zanchiego .
Jego pierwsze certyfikowane terminy pracy z 1658 roku, kiedy podpisał grawerowanie na fronton z Antioco poety Nicolò Minato . Przypisywane mu obrazy sprzed lat sześćdziesiątych XVII wieku zaginęły. Obraz Antoniusza i Kleopatry datowany jest na ok. 1664. W 1670 r. Wyprodukował Albero serafico dei Ordini francescani (serafickie drzewo franciszkanów ), obecnie w bazylice Santa Maria Gloriosa dei Frari . Jednym z jego najbardziej znanych dzieł jest Nerone che esamina il corpo di Agrippina (Nero badający zwłoki Agrippiny), które znajduje się w zbiorach Gemäldegalerie Alte Meister w Dreźnie .
Pietro Negri poślubił Franceschinę Marię Barbarę, z którą miał dwóch synów. Zmarła wkrótce po urodzeniu drugiego dziecka, a Negri ożenił się ponownie w 1673 roku z Angelą Caroli, wdową po kupcu.
W 1673 roku stworzył to, co wielu uważa za swoje arcydzieło: monumentalne telero (płótno przyklejone bezpośrednio do ściany) przedstawiające Marca Ewangelistę i świętego Rocha , który wstawia się za Maryją Panną, aby położyć kres zarazie. W Wenecji zainstalowano na lewej ścianie klatki schodowej Scuola Grande de San Rocco naprzeciwko przedstawienia dżumy z 1630 roku autorstwa Antonio Zanchiego.
Pietro Negri przeszkoleni również późne barokowy malarz Simone Brentana .
Pietro Negri prawdopodobnie zmarł na gruźlicę . Został pochowany na koszt wdowy w kościele św.Augustyna, zburzonym w 1873 roku.