Sprawdzanie tytułu do kamienia probierczego , czyli test touchau , to metoda sprawdzania tytułu przedmiotu ze stopu lub metalu szlachetnego w biżuterii lub monetach. Znany od starożytności test polega na pocieraniu sprawdzanej części o twardy kamień i porównywaniu reakcji kwasu na ten wynik i na śladzie wytworzonym przez metal odniesienia.
Metoda ta jest wykazana w touchau II -go wieku pne. AD , a Pliniusz Starszy odnosi się do tego w historii naturalnej . Wczesnym XIV -tego wieku , kubek Test kończy touchau testową.
W 1437 r. Pierwszy statut złotników z Vicenzy wspominał o używaniu touchau w celu zmylenia nieuczciwych handlarzy.
W XIX -tego wieku , po bardzo silnym wykorzystaniu touchau procesy ewolucji. Austro-węgierski projekt reformy złotnictwa z 1860 roku przywołuje dotyk, puchar i niedawny proces testowania srebra na mokro .
We Francji touchau jest praktykowane przez urzędy kontroli tytułu przedmiotów z metali szlachetnych.
W celu wykonania testu tester posiada kilka akcesoriów:
Osoba testująca pociera testowaną część o kamień probierczy, pozostawiając ślad. Równocześnie z tym znakiem pociera o kamień dotyk odpowiadający metalowi i tytułowi, który ma być testowany. Następnie dwie marki spryskuje się kwasem i po pozostawieniu do działania porównuje się wynik.
W przypadku złota reakcję przeprowadza się z kwasem azotowym : jeśli ślad pozostaje jaskrawożółty, stop ma prawidłowe miano. Jeśli ślad zmieni kolor na czerwono-brązowy lub jeśli metal zniknie podczas wycierania kamienia, w tytule nie ma stopu . W przypadku srebra proces jest taki sam, odczynnikiem chemicznym był roztwór siarczanu srebra , a następnie kwas chromowy .
Testy te są jednak przybliżone i wymagają pewnego doświadczenia ze strony testera (który jest odpowiedzialny), ponieważ opierają się wyłącznie na porównaniu wizualnym.