Pierre de Bréville

Pierre de Bréville (po lewej) i skrzypek Jacques Thibaud (po prawej), Bibliothèque nationale de France. Kluczowe dane

Imię urodzenia	Pierre Onfroy de Bréville
Narodziny	21 lutego 1861 Bar-le-Duc , Cesarstwo Francuskie
Śmierć	24 września 1949 Paryż , Francja
Podstawowa działalność	Kompozytor , nauczyciel
Dodatkowe zajęcia	krytyk muzyczny
Trening	Konserwatorium Paryskie
Mistrzowie	Théodore Dubois , César Franck
Edukacja	Schola Cantorum (1898-1902) Konserwatorium Paryskie (1914-1918)

Pierre Onfroy de Bréville to francuski kompozytor , urodzony w Bar-le-Duc na 21 lutego 1861i zmarł w Paryżu dnia24 września 1949.

Biografia

Jego rodzice chcieli, żeby był dyplomatą i studiował prawo. Ale porzucił dyplomację, aby wstąpić do Konserwatorium Paryskiego i podążał za lekcjami Théodore Dubois (1880-1882), a następnie studiował w klasie Césara Francka .

Został profesorem kontrapunktu w Schola Cantorum (1898-1902), następnie profesorem kameralistyki w Konserwatorium Paryskim (1914-1918).

Jest również bardzo aktywny w krytyce muzycznej w Mercure de France , Courrier musical i Revue blanche .

Kończy z Vincent d'Indy w szczególności , orkiestracji niedokończonej opery Ghiselle przez Césara Francka .

Eros, zwycięzca, zgodnie z argumentacją Jeana Lorraina, miał premierę w Brukseli w Théâtre de la Monnaie (z Claire Croiza w roli Erosa),7 marca 1910 r. W 1918 roku Jane Bathori dała wersję koncertową w Théâtre du Vieux Colombier . Dopiero w 1932 r . Dyrektor Salle Favart (Opéra-Comique) , Louis Masson, zaprezentował trzy akty, które ostatecznie spotkały się z dużym uznaniem.

Egipcjanie , uwertura do sztuki Maeterlincka Księżniczka Maleine i siedem księżniczek .

Szef Kenwark , scena liryczna wg Leconte de Lisle , poemat dramatyczny na wiolonczelę i orkiestrę,
Mistyczna scena Świętej Róży z Limy na chór żeński, solo i orkiestrę
Noce grudniowe i apartamenty Stamboul .

wiele utworów chóralnych
z motety na Mszy za zmarłych
cztery chóry a cappella, w tym Cedars of Lebanon
utwory fortepianowe (sonaty, sonatyny, Fantasia appassionnata )
melodie ( Le Furet ; La Forêt charmed ; Bernadette ; La Petite Ilse ; A młoda dziewczyna mówi ; Lullaby ; Epitaphe ; La Cloche fêlée ; Cœur ardent ; L'Heure mystique )
dwie kolekcje Rondels autorstwa Charlesa d' Orléansa .