Pierre Vial
| Pierre Vial | |
.png) Pierre Vial, w 2012 roku. | |
| Funkcje | |
|---|---|
| Radca Regionu z Rhone-Alpes | |
| 22 marca 1992 - 28 marca 2004 | |
| Prezydent |
Charles Millon Anne-Marie Comparini |
| Biografia | |
| Data urodzenia | 25 grudnia 1942 |
| Narodowość | Francuski |
| Partia polityczna |
MNP FN MNR Ziemia i ludzie |
| Zawód | Uniwersytet |
| Religia | Neopogaństwo |
Pierre Vial , urodzony dnia25 grudnia 1942Jest akademicki i polityk z skrajne prawe francuskim .
W 1994 roku założył ruch tożsamościowy Terre et Peuple .
Biografia
Kariera aktywisty
Pierre Vial urodził się w tradycjonalistycznej, rojalistycznej i antykomunistycznej rodzinie katolickiej . W ciągu 1960 roku , był członkiem od Dominique Venner za ruch nacjonalistyczny Progress . W 1969 r. Brał udział w powstaniu GRECE . Przewodniczy Komisji Historycznej, która zajmuje się tematem „Przykład przekazu przez określone społeczeństwo: Kościół katolicki”.
W 1975 r. Był współzałożycielem Europe-Jeunesse , następnie w kolejnym roku Editions Copernic , której został menadżerem.
W 1978 roku pod sygnaturą Michela Poniatowskiego ukazała się książka „Przyszłość jest nigdzie zapisana” , którą, jak twierdzi, napisał z Alainem de Benoistem czy Bruno Tellennem .
Latem 1979 r. Zorganizował „ Delficką przysięgę ” w ramach „ pielgrzymki do źródeł” „cywilizacji europejskiej” w Grecji , która zgromadziła około trzydziestu neo-prawicowych przedstawicieli władz .
Sekretarz generalny GRECJI w latach 1978–1984 (zastąpiony w tym dniu przez Jean-Claude Cariou), obecnie nie jest już członkiem, a jego „ rasistowskie ” stanowisko jest przeciwieństwem idei Alaina de Benoista .
Wstąpił do Frontu Narodowego w 1988 r. , Został członkiem jego Rady Naukowej w 1989 r. I został wybrany radnym miasta Villeurbanne, a następnie radnym regionu Rhône-Alpes pod tym tytułem. Przez pewien czas był wiceprzewodniczącym Komisji Kultury Rady Regionu Rodan-Alpy. Należy również do komitetu patronackiego czasopisma Identité .
Należąc do Stowarzyszenia Przyjaciół Saint-Loup , brał udział w tomie Rencontres avec Saint-Loup (1991). Uważany jest za głównego przedstawiciela swojej „tendencji neopejskiej ”. Redagował publikację La Grande Bourgogne .
W 1998 roku Pierre Vial był zwolennikiem Bruno Mégret podczas rozpadu Frontu Narodowego. Po przeniesieniu się do MNR był kandydatem w swoich barwach w wyborach europejskich w 1999 r. , A następnie opuścił partię w 2001 r . Wystąpił w wyborach kantonalnych w Villeurbanne w 2003 r. Przy wsparciu Frontu Narodowego, a następnie pomógł stworzyć na poziomie krajowym i globalnym pewną liczbę organizacji mających na celu „obronę białej rasy ”, z których: we Francji, Reprezentatywna Rada Białych Stowarzyszeń .
Prezes stowarzyszenia Terre et Peuple , które założył w 1994 roku , Pierre Vial działa we Francji, a także w Europie, u zbiegu pogaństwa i białej supremacji .
W czerwiec 2006bierze udział w Moskwie w „międzynarodowej konferencji o przyszłości białych ludzi”, która gromadzi organizacje bliskie Ziemi i Ludzi, i prowadzi do podpisania „wezwania” pod nazwą „Moskwa”.
Od 2009 roku Pierre Vial jest częścią krajowego przywództwa Nowej Prawicy Ludowej, ruchu nacjonalistycznego i tożsamościowego utworzonego wokół byłego alzackiego posła Roberta Spielera . Jest jednym z liderów Związku Prawicy Narodowej . Regularnie uczestniczy w Dniach Narodowych i Tożsamości organizowanych przez czasopismo Synthèse nationale .
Pierre Vial regularnie podpisuje również w kolumnach tygodnika Rivarol kolumnę zatytułowaną „Le Devoir d'Histoire de Pierre Vial”, w której powraca do wydarzenia z przeszłości.
Kariera akademicka
Otrzymał agregację historii , on złożony tezę na temat stanu „pogańskich przeżyć w średniowiecznego chrześcijaństwa na Zachodzie od 655 do końca IX XX wieku.”
W latach 1970-2004 był wykładowcą historii średniowiecza na Université Jean-Moulin - Lyon III , gdzie był członkiem Instytutu Studiów Indoeuropejskich.
Pracuje
- Z Jean Mabire , Les Solstices: histoire et realityité , Paryż, GRECE, 1975.
- Wikingowie, królowie burz , Paryż, Versoix, 1976.
- Reż., O kulturowym renesansie: przemawia GRECE , Copernicus editions, Paryż 1979, 287 s. - [12] s. , ( ISBN 2-85984-049-4 ) , (uwaga BnF n o FRBNF34652684 ) . - Zbiór artykułów opublikowanych w większości w kolumnach czasopisma Elements w latach 1975–1979.
- Z Alainem de Benoistem , La Mort: popular traditions, histoire et realité , Le Labyrinthe , coll. „Społeczności i tradycji” n o 1, Paryż, 1983, 142 str. , [brak ISBN], (uwaga BnF n o FRBNF34729303 ) .
- Bitwa pod Vercors, 1943-1944 , Presses de la Cité, pot. „Oddziały uderzeniowe: dokument”, Paryż 1991, 303 s. - [16] str. , ( ISBN 2-258-02945-7 ) , (uwaga BnF n o FRBNF35467515 ) .
- Z Jeanem Mabire, Wikingami na całym świecie :
- Wydanie pierwsze: L'Ancre de marine, Saint-Malo, 1992, 240 str. - [24] str. , ( ISBN 2-905970-49-9 ) , (uwaga BnF n o FRBNF35695607 ) .
- Ponowne wydanie, poprawione, rozszerzone i zaktualizowane, z przedmową Pierre'a Viala: Éditions du Lore, Chevaigné, 2007, 220 s. , ( ISBN 978-2-35352-012-1 ) , (uwaga BnF n o FRBNF41191442 ) .
- Le Sang des Glières , Presses de la Cité, pot. „Dokument”, Paryż, 1993, 247 s. - [16] s. , ( ISBN 2-258-03550-3 ) , (uwaga BnF n o FRBNF35605214 ) .
- European Knighthood , CHALLENGE, pot. „Prolégomènes”, Boulogne-Billancourt, 1998, 139 str. , ( ISBN 2-912385-07-5 ) , (uwaga BnF n o FRBNF37057746 ) .
- Z Olivierem Chalmelem, Une terre, un peuple (pref. Guillaume Faye ), Paryż, Éditions Terre et Peuple, 2000.
- Reż., Wędrówki w sercu pogańskiej Europy , La Forêt, 2002 .
- Wyd., Pagan Anthology , La Forêt, 2004 ( ISBN 978-2-9516-8123-1 ) .
- Reż., Pogańskie święta czterech pór roku , La Forêt, 2008 ( ISBN 978-2-9516812-8-6 ) .
- Vincenot , Pardès, pot. „Kim jestem?”, Grez-sur-Loing, 2009.
- Rytuały pogańskie od kołyski do grobu , La Forêt, 2014.
Uwagi i odniesienia
- Duranton-Crabol 1988 , s. 139.
- Camus i Monzat 1992 , str. 266.
- Duranton-Crabol 1988 , s. 188.
- Philippe Lamy (pod redakcją Claude Dargent), Le Club de l'horloge (1974-2002): ewolucja i mutacja laboratorium ideologicznego (praca doktorska z socjologii), Paryż, Uniwersytet Paris-VIII,2016, 701 str. ( SUDOC 197696295 , czytaj online ) , s. 571.
- Anne-Marie Duranton-Crabol , Faces of the New Right: GRECJA i jej historia (praca doktorska w zrewidowanej historii), Paryż, Presses de la Fondation nationale des sciences politiques ,1988, 267 s. ( ISBN 2-7246-0561-6 ) , str. 35.
- Duranton-Crabol 1988 , s. 224.
- Jeśli chodzi o ideologiczne różnice między GRECJĄ a Terre et Peuple (ruch kierowany przez Pierre'a Viala), przeczytamy Charlesa Champetiera, „Une terre, un peuple… et après?” », Elementy n O 99.
- Jean-Francis Billion , „ Pierre Vial: Kultura Rodanu-Alp w ujściu Saint-Loup! », Federalist Press ,30 września 2017 r( czytaj online , sprawdzono 30 września 2017 r. )
- http://reflexes.samizdat.net/quand-lextreme-droite-se-met-en-culture-2/ .
- Stéphane François (reż. Christian-Marie Wallon-Leducq), Pogaństwa nowej prawicy (1980-2004) , Lille, University Lille-II,2005( czytaj online ) , s. 95.
- Jean-Yves Camus i René Monzat , National and Radical Rights in France: Critical Directory , Lyon, University Press of Lyon,1992, 526 s. ( ISBN 2-7297-0416-7 ) , str. 68.
- Benoit Marpeau, „ From Viking to Heimdal ”, Annales de Normandie , vol. 43, n o 3,1993, s. 234 ( czytaj online ).
- „A. STRONY REPREZENTOWANE W PE LUB STOWARZYSZONE W JEDNEJ Z GRUP / STRON OBECNIE REPREZENTOWANE W PE LUB POWIĄZANE Z JEDNĄ Z GRUP” , europarl.europa.eu.
- Stéphane François ( pref. Laurent Olivier), Poza wiatrem północy: francuska skrajna prawica, biegun północny i indoeuropejczycy , Lyon, University Press of Lyon,2014, 319 s. ( ISBN 978-2-7297-0874-0 ) , str. 229.
- Duranton-Crabol 1988 , s. 140.
- Akta kaczki 1998 .
Załączniki
Bibliografia
- Pierre Vial, guru Ziemi i ludzi (artykuł krytyczny)
- „Z poprzedniego fachos” w Mégret, facho avant: powstanie małego brązu, który chce skóry wielkiego blondyna , Paryż, Le Canard enchaîné, coll. "Les Dokumentacja du Canard" ( N O 69)1998(Dodatek BNF n O FRBNF3717482 ) , str. 73.
- „Pierre Vial” , w Erwan Lecœur (red.), Słownik skrajnej prawicy , Paryż, Larousse, wyd . " Teraz ",2007( ISBN 978-2-03-582622-0 ).