Pierre Loysel | |
Funkcje | |
---|---|
Członek Aisne | |
7 września 1791 - 20 września 1792 ( 1 rok i 13 dni ) |
|
Rząd | Zgromadzenie ustawodawcze |
Członek Konwentu Krajowego | |
6 września 1792 - 26 października 1795 ( 3 lata, 1 miesiąc i 20 dni ) |
|
Członek Rady Starszych | |
15 października 1795 - 23 maja 1797 ( 1 rok, 7 miesięcy i 8 dni ) |
|
Biografia | |
Data urodzenia | 5 kwietnia 1751 |
Miejsce urodzenia | Saint-James ( Manche ) |
Data śmierci | 23 czerwca 1813 |
Miejsce śmierci | Paryż |
Narodowość | Francuski |
Partia polityczna | Większość |
Zawód | Prefekt prawny |
Nagrody |
Rycerz Imperium Rycerz Legii Honorowej |
deputowani z Aisne | |
Pierre Loysel , urodzony dnia5 kwietnia 1751w Saint-James i zmarł dalej23 czerwca 1813w Paryżu jest francuskim politykiem .
Mówi się, że jest potomkiem Antoine Loysel , sam został prawnikiem w Paryżu i Saint-Gobain . Przyjął zasady rewolucji, został mianowany w 1790 r. Wiceprezesem katalogu Aisne i7 września 1791, Zastępca tego wydziału do Kancelarii Ustawodawczej , 3 e 12, 375 głosami (597 wyborców).
Pierre Loysel siedział w większości, sprzeciwiał się alienacji lasów narodowych i domagał się zburzenia bramy Saint-Denis . Wybrano ponownie6 września 1792poseł Aisne na Konwent Krajowy , próbował uratować Lavoisiera , został wysłany jako komisarz w departamencie Północy i zajmował się szczególnie na zgromadzeniu kwestiami dotyczącymi delegatów i monet; zarządził produkcję małej miedzianej monety, monet pięćdziesięciocentowych i metalowych cesjonariuszy. Powierzono mu zarządzanie fabryką Saint-Gobain .
23 Vendémiaire IV roku, Loysel przeszedł do Rady Starszych , jako zastępca La Manche , z 285 głosami na 423 wyborców, wziął udział w wielu dyskusjach dotyczących finansów, proszków i saletry, warzelni, kosztów w sprawach karnych itp.
Po odejściu z Rady, w 1798 r. Został mianowany administratorem rejestru i domeny państwowej; następnie został kolejno prefektem Maëstricht i Turynu , aw 1809 r. głównym doradcą Trybunału Obrachunkowego .
Został mianowany Rycerzem Cesarstwa w 1808 roku i był członkiem korespondentem Institut de France .
Mamy m.in. kilka jego prac dotyczących obiegu gotówki, Podręcznik odbiorcy rejestracji , Esej o sztuce szklarskiej (1800).