Pierre Boilley

Pierre Boilley Obraz w Infobox. Pierre Boilley w 2015 roku. Biografia
Narodowość Francuski
Czynność Historyk
Inne informacje
Członkiem Komitet ds. Czujności w odniesieniu do publicznego wykorzystania historii

Pierre Boilley jest francuskim historykiem , profesorem na Uniwersytecie Paris-1 Panthéon-Sorbonne , specjalistą w zakresie współczesnej Afryki Subsaharyjskiej , Sahary i Tuaregów . Był dyrektorem laboratorium „Afrykańskie mutacje w perspektywie długoterminowej” (MALD) oraz Centrum Badań nad Światami Afrykańskimi (CEMAf); odStyczeń 2014kieruje Instytutem Światów Afrykańskich (IMAF).

Biografia

Po obronie pracy magisterskiej poświęconej powstaniu Tuarega Kel Adagha w 1990 r. Pod kierunkiem Catherine Coquery-Vidrovitch został wykładowcą na Uniwersytecie Paris VII . Następnie został wybrany profesorem na Uniwersytecie Paris I, gdzie objął kierownictwo laboratorium „Długoterminowa mutacja afrykańska” (MALD). Kiedy ten ostatni dołączył do Centrum Badań Światów Afrykańskich (CEMAf) w 2006 roku, został jego dyrektorem. Pierre Boilley kierował następnie fuzją CEMAf, CEAf i CHSIM, aw 2014 r. Został dyrektorem Instytutu Światów Afrykańskich . Kierował również Naukową Grupą Interesów (GIS) „African Studies in France”, mającą zrzeszać naukowców i ośrodki pracujące o Afryce w naukach humanistycznych i społecznych.

Pierre Boilley, zaangażowany historyk, uczestniczy lub organizuje kilka reakcji po przemówieniu Nicolasa Sarkozy'ego w Dakarze . Jest również zaangażowany w konflikt w północnym Mali, przy licznych interwencjach medialnych.

Był członkiem Komitetu ds. Czujności ds. Publicznego wykorzystania historii .

Publikacje

Uwagi i odniesienia

  1. http://www.cemaf.cnrs.fr/
  2. http://imaf.cnrs.fr/
  3. http://etudes-africaines.cnrs.fr
  4. Pierre Boilley, „Francuskie wizje Afryki i Afryki”, w: Adame Ba Konaré, Krótki kurs przypominający o historii Afryki na użytek prezydenta Sarkozy'ego , Paryż, La Découverte, 2008; Pierre Boilley, Jean-Pierre Chrétien, Achille Mbembe, Ibrahima Thioub, The Africa of Sarkozy: a denial of history , Paryż, Karthala, 2008.
  5. „  Członkowie CVUH  ” , na blogspot.fr (dostęp 24 sierpnia 2020 r . ) .

Linki zewnętrzne