Petauroides volans

Petauroides volans Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej duży szybowiec Klasyfikacja
Królować Animalia
Klasa Mammalia
Podklasa Marsupialia
Zamówienie Diprotodontia
Rodzina Pseudocheiridae

Uprzejmy

Petauroides
Thomas , 1888

Gatunki

Petauroides volans
( Kerr , 1792)

Stan ochrony IUCN

(VU)
VU A2bc + 3bc + 4bc: zagrożony

Większa latający falanga ( volans Petauroides ) jest obecnie jedynym gatunkiem w rodzaju Petauroides, z australijskiego oposa . Jest bardzo podobny do lemura Phalanger (Hemibelideus lemuroides), z którym tworzy podrodzinę Hemibelideinae .

Opis

Mierzy 40 cm od głowy do ogona z ogonem 50 cm przy wadze 1,5 kg. Jest to zwierzę wielkości kota o czarnej, brązowej lub szarej sierści z białym lub kremowym brzuchem. Podobnie jak wszystkie „szybowce”, posiada on membranę ze skóry, która w jego przypadku rozciąga się od łokcia do kostki i pozwala mu przesuwać się z drzewa na drzewo. Jego ogon nie jest chwytny ale jego palce są przeciwstawny.

Dystrybucja i siedlisko

Występuje w lasach twardolistnych od Mossman w stanie Queensland po Daylesford w stanie Wiktoria .

jedzenie

Żywi się głównie liśćmi eukaliptusa i sporadycznie kwiatami.

Droga życia

Jest to nadrzewne, nocne, samotne zwierzę, zaznaczające swoje terytorium gruczołami odbytowymi i ścigające każdego intruza.

Reprodukcja

Krycie następuje między marcem a czerwcem; najczęściej występuje jedno młode (jeśli są dwa, przeżywa tylko jedno), które spędzi cztery miesiące w torbie swojej matki i zostanie z nią do dziewiątego miesiąca życia przed uzyskaniem niezależności

Wymarłe gatunki Petauroides

Petauroides ayamaruensis , Aplin i wsp., 1999

Zobacz też

Bibliografia

  1. Larousse Editions , „  Larousse Encyclopedia online - koala  ” , na www.larousse.fr (dostęp 26 marca 2017 )
  2. "  Arkusz gatunków | Planet'Mammifères  ” , na www.planet-mammiferes.org (dostęp 26 marca 2017 )
  3. „  AICIM> Fiche  ” , na www.aicim.be (dostęp 26 marca 2017 )
  4. IUCN , konsultowany podczas aktualizacji zewnętrznego łącza
  5. "  Nowy rodzaj i gatunki wymarłych mioceńskich oposobników  " ,2007

Bibliografia

Linki zewnętrzne