Pekka Haavisto

Pekka Haavisto
Rysunek.
Pekka Haavisto w grudniu 2019 roku.
Funkcje
Fiński minister spraw zagranicznych
W biurze od 6 czerwca 2019 r
( 1 rok, 10 miesięcy i 29 dni )
Prezydent Sauli Niinistö
Premier Antti Rinne
Sanna Marin
Rząd Rinne
Marin
Poprzednik Timo Soini
Minister Współpracy Rozwojowej
17 października 2013 - 26 września 2014
( 11 miesięcy i 9 dni )
Prezydent Sauli Niinistö
Premier Jyrki Katainen
Alexander Stubb
Rząd Katainen
stubb
Poprzednik Heidi Hautala
Następca Sirpa Paatero
Minister Środowiska
13 kwietnia 1995 - 15 kwietnia 1999
( 4 lata i 2 dni )
Prezydent Martti Ahtisaari
Premier Paavo Lipponen
Rząd Lipponen I
Poprzednik Sirpa Pietikäinen
Następca Satu Hassi
Biografia
Imię urodzenia Pekka Olavi Haavisto
Data urodzenia 23 marca 1958
Miejsce urodzenia Helsinki ( Finlandia )
Narodowość fiński
Partia polityczna Vihr

Pekka Haavisto , urodzony dnia23 marca 1958w Helsinkach jest fińskim politykiem , członkiem Zielonej Ligi (Vihr).

Biografia

Tło polityczne

Był posłem do Sejmu Narodowego w okręgu helsińskim w latach 1987-1995, a od 2007 roku, a także przewodniczącym jego partii w latach 1993-1995, którą ponownie piastował.listopad 2018 w czerwiec 2019.

Wstąpił fiński rząd po raz pierwszy jako Ministra Środowiska w pierwszym rządzie z Paavo Lipponen , między 1995 a 1999 r.

Kandydat w wyborach prezydenckich w Finlandii w 2012 roku do Zielonej Ligi, zakwalifikował się do drugiej tury, ale ostatecznie został pokonany przez Sauli Niinistö .

Plik 17 października 2013, zastępuje Heidi Hautala na stanowisku ministra współpracy rozwojowej. Pozostaje na tym stanowisku do26 września 2014, data podjęcia przez jego partię decyzji o opuszczeniu rządu.

Ponownie kandydat w wyborach prezydenckich w 2018 roku uzyskał 12,4% głosów.

Plik 6 czerwca 2019 rzostaje ministrem spraw zagranicznych w rządzie, na czele którego stoi Antti Rinne .

Życie prywatne

Mieszka z Antonio Floresem, Ekwadorem mieszkającym w Finlandii, z którym założył zarejestrowany związek partnerski ( rekisteröity parisuhde ).

Uwagi i odniesienia

  1. „Dzień wyborów prezydenckich w Finlandii” , Le Point , 5 lutego 2012 r.
  2. „Finlandia: Zieloni w drugiej turze wyborów prezydenckich” , L'Express , 5 lutego 2012 r.
  3. „  Prezydent w Finlandii: były konserwatywny minister i liberalny ekolog w drugiej turze  ” , w Le Point ,5 lutego 2012
  4. „  Populizm nie wygrywa w Finlandii  ” , w Le Figaro ,5 lutego 2012.
  5. (w) „Powinniśmy zrezygnować z piekarnika lata temu” , Yle , 19 września 2014 r
  6. (w) „  Yle's przewodnikiem wyborów prezydenckich w Finlandii w 2018 roku  ” , Yle Uutiset ,14 grudnia 2017 r( czytaj online , sprawdzono 15 grudnia 2017 ).
  7. „  Finlandia: ustępujący prezydent wygodnie wybrany ponownie w pierwszej turze  ” , na Le Monde.fr (dostęp: 29 stycznia 2018 )

Linki zewnętrzne