Skóry „skóra opatrunek” oznacza obróbce do określonego celu skóry zwierząt. Ich końcowym zastosowaniem może być produkcja obuwia , odzieży , wyrobów skórzanych , bagażu , akcesoriów modowych itp. Skóra wykorzystywana jest również w meblarstwie przez tapicerów , do dekoracji wnętrz , uprzęży dla koni, a także w różnych gałęziach przemysłu, zarówno w sprzęcie produkcyjnym, jak iw gotowych wyrobach. Niektóre skóry są odzyskiwane z ofiar złowionych podczas polowań i przetwarzane metodami domowymi lub rzemieślniczymi, ale większość działalności kaletniczej jest uprzemysłowiona i wykorzystuje jako surowiec skóry zwierząt gospodarskich poddanych ubojowi: najczęściej bydła , koni , świń , kóz , owiec itp. oraz różne i złożone procesy produkcyjne obejmujące garbarstwo skór bydlęcych, koni i świń lub garbowanie skór kozich i owiec. W przypadku skór, których sierść lub futro jest zachowane, niezależnie od tego, czy pochodzą one ze zwierząt hodowlanych, takich jak skóry norek i inne zwierzęta futerkowe , czy też ze zwierząt łownych, takich jak lisy , wilki , rysie , niedźwiedzie itp., Mówimy o futrze .
W Miar Acts , które należą do statutu uncerti temporis pochodzącym z około 1300 roku, wspominając rawhide , rękawice , pergamin i welin jako głównych obiektów handlu na Królestwo Anglii . Standardowa dostawa skóry ( ostatnia ) składała się z 20 sztych z 10 skór bydlęcych . Europejski królik i szara wiewiórka były sprzedawane i opodatkowane drewnem po 40 skór każdy. Skórki były również sprzedawane w wiązaniach po 32 lub 33 skórki każda, podczas gdy rękawice były sprzedawane w kutasach po 10 par i dziesiątki po 12 par. Pergamin i welin wymieniono na kilkanaście kożuchów, z których je wykonano.