Paul Johann Ludwig von Heyse

Paul Johann Ludwig von Heyse Obraz w Infoboksie. Paul Johann Ludwig von Heyse. Biografia
Narodziny 13 marca 1830 r lub 15 marca 1830 r
Berlin
Śmierć 2 kwietnia 1914
Monachium
Pogrzeb Monachium Waldfriedhof
Imię i nazwisko Paul Johann Ludwig von Heyse
Narodowość pruski
Trening Ren Uniwersytet Fryderyka Wilhelma w Bonn
Uniwersytet Humboldta w Berlinie
Zajęcia Poeta , dramaturg , tłumacz , powieściopisarz , pisarz , projektant
Tata Karl Wilhelm Ludwig Heyse ( w )
Dziecko Ernst Heyse ( d )
Inne informacje
Nagrody Nagroda Nobla w dziedzinie literatury (1910)
podpis Paula Johanna Ludwiga von Heyse podpis

Paul Johann Ludwig von Heyse (15 marca 1830 r, Berlin -2 kwietnia 1914, Monachium) jest pruskim pisarzem , poetą lirycznym i dramatycznym, autorem powieści, a zwłaszcza opowiadań, literacką Nagrodą Nobla w 1910 roku.

Biografia

Paul Heyse urodził się w dniu 15 marca 1830 rw Berlinie. Jego ojciec, Karl Wilhelm Ludwig Heyse, jest profesorem nadzwyczajnym filologii klasycznej i lingwistyki ogólnej. Jego matka, Julie Saarling, pochodzi z zamożnej rodziny jubilerów na pruskim dworze. Była kuzynką Lei Salomon , matki Feliksa Mendelssohna .

Paul Heyse studiował języki klasyczne i tłumaczył wielu włoskich poetów . Pisze również opowiadania i publikuje kilka powieści – najbardziej znana jest (de) Kinder der Welt („Dziecko świata”, 1873 ).

W Berlinie jest członkiem grupy poetów Tunnel über der Spree, aw Monachium - z Emanuelem Geibelem i innymi - grupy Die Krokodile ("Krokodyle").

W 1847 studiował filologię klasyczną w Berlinie. Na początku wiosny 1848 r. opublikował swój pierwszy wiersz. Nawiązuje kontakt z Jacobem Burckhardtem , Adolphem Menzelem , Theodorem Fontane i Theodorem Stormem .

W 1849 studiował historię sztuki i romanistykę na uniwersytecie w Bonn . W 1850 postanowił zostać poetą. Z powodu romansu z żoną jednego ze swoich nauczycieli musi wrócić do Berlina. W tym samym roku ukazała się jego pierwsza książka.

W maj 1852obronił pracę doktorską o chórze z poezji trubadurów. Wyjechał do Włoch, aby studiować starożytne rękopisy prowansalskie. W Bibliotece Watykańskiej jest zakazany, ponieważ robił notatki z niepublikowanych rękopisów. We Włoszech przebywał przez rok akademicki i zaprzyjaźnił się z wieloma artystami, Arnoldem Böcklinem i Josephem Victorem von Scheffelem  (de) . Heyse jest prawie tak samo popularny we Włoszech jak w Niemczech; poprzez szereg licznych przekładów rozsławił literaturę włoską w Niemczech.

W 1854 został mianowany doradcą literackim króla Bawarii Maksymiliana II , prawdziwego protektora literatury i sztuki w Monachium . Uzyskał roczną emeryturę w wysokości 1000 florenów, która miała przyczynić się do intelektualnego przebudzenia królestwa.

W 1910 otrzymał Literacką Nagrodę Nobla za bogatą działalność literacką, na którą składały się zbiory wierszy, siedem powieści, czterdzieści dramatów, ponad sto pięćdziesiąt opowiadań, przekłady włoskich poetów, wydania pieśni włoskich i hiszpańskich.

Zmarł w Monachium w 1914 roku w wieku 84 lat.

Prace przetłumaczone na język francuski

Uwagi i referencje

  1. CD AF WIRSEN, Przemówienie powitalne podczas wręczenia Literackiej Nagrody Nobla , Editions Rombaldi, przedmowa do wydania Literackiej Nagrody Nobla z 1967 roku
  2. Geneviève Bianquis, The Life and Work of Paul Heyse , Editions Rombaldi, przedmowa do wydania Nagród Nobla w dziedzinie literatury z 1967 roku

Linki zewnętrzne