Paul-Félix Armand-Delille

Paul-Félix Armand-Delille Obraz w Infoboksie. Paul-Félix Armand-Delille Biografia
Narodziny 3 lipca 1874 r
Fourchambault
Śmierć 4 września 1963 r.(w wieku 89 lat)
Maillebois
Narodowość Francuski
Dom Zamek Maillebois
Czynność Lekarz
Inne informacje
Członkiem Towarzystwo Biologiczne Narodowej Akademii Medycznej
Różnica Komendant Legii Honorowej

Paul-Félix Armand-Delille (3 lipca 1874 rw Fourchambault , Nièvre -4 września 1963 r.w Maillebois , Eure-et-Loir ) jest lekarzem, bakteriologiem, profesorem, członkiem Narodowej Akademii Medycznej i wiceprezesem Towarzystwa Biologicznego . Znany jest przede wszystkim z przypadkowego spowodowania załamania się populacji królików w dużej części Europy i poza nią w latach 50. XX wieku w celu zaszczepienia ich wirusem myksomatozy .

Biografia

Urodzony w Fourchambault w środkowej Francji Paul-Félix Armand-Delille studiował medycynę i doktoryzował się w 1903 roku. Został profesorem na wydziale medycyny w Paryżu, specjalizując się w chorobach zakaźnych u dzieci.

W czasie I wojny światowej prowadził ważne prace nad malarią , za co został Komendantem Legii Honorowej .

Laureat w 1943 r. Nagrody Fabiena za traktat o służbie społecznej napisany w 1939 r., następnie został wybrany członkiem Narodowej Akademii Medycznej w 1944 r.

Rozpowszechnianie wirusa myksomatozy

To właśnie po jego przejściu na emeryturę miały miejsce wydarzenia, z których zasłynął. Po sukcesie zakrojonego na szeroką skalę eksperymentu przeprowadzonego w Australii , w 1952 roku postanowił wprowadzić wirusa do 300  hektarów posiadłości swojego zamku Maillebois w Eure-et-Loir . Uważa, że ​​miejsce to jest wystarczająco zamknięte, aby uniknąć jakiejkolwiek propagacji.

Po zaszczepieniu dwóch królików wirusami uzyskanymi z laboratorium w Lozannie , szybko udało mu się wytępić populację na swojej posiadłości, powodując 98% zgonów w ciągu zaledwie sześciu tygodni.

Jednak cztery miesiące później odkrycie zarażonego zwłok królika w odległości 50  km sugeruje, że wirus uciekł.

W następnym roku we Francji 45% dzikich królików umiera na tę chorobę, podobnie jak 35% królików domowych. Choroba rozprzestrzenia się na resztę Europy Zachodniej, niszcząc populacje królików w Holandii, Belgii, Włoszech, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii i na północy Afryki Północnej. Wpływ na populację królików we Francji jest katastrofalny. W ciągu czterech lat od rozprzestrzenienia się wirusa całkowita liczba królików poddanych ubojowi przez myśliwych zmniejsza się o 98%.

Armand-Delille zostaje następnie potępiony przez myśliwych i pogratulowany przez rolników i leśników. Ścigany przez wymiar sprawiedliwości wStyczeń 1955został uznany za winnego i skazany na grzywnę w wysokości 5000  franków . Jednak wCzerwiec 1956został odznaczony złotym medalem przez Bernarda Dufay, Honorowego Dyrektora Generalnego ds. Wody i Lasów. Medal przedstawia go z jednej strony, martwego królika z drugiej.

Choroba dotknęła również króliki drapieżne, w szczególności rysia iberyjskiego .

W 2005 r. HM Land Registry  (w) , Land Registry w Wielkiej Brytanii, przeprowadził badanie na 16 000  hektarów i stwierdził potrojenie populacji Co dwa lata, wynik zwiększonej odporności genetycznej na wirusa.

Uwagi i referencje

Bibliografia

  1. „  Ptak czasu: nauka i polityka ochrony przyrody  ”, Environmental Pollution , tom.  48 N O  21987, s.  163-164 ( ISSN  0269-7491 , DOI  10.1016 / 0269-7491 (87) 90098-4 , czytaj online ).
  2. „  Pandemie: to, co każdy powinien wiedzieć  ” , „ Choose Reviews Online” , tom.  51 N O  0820 marca 2014, s.  51-4475-51-4475 ( ISSN  0009-4978 i 1523-8253 , DOI  10.5860 / wybór.51-4475 , czytaj online ).

Zobacz również

Bibliografia

Link wewnętrzny

Linki zewnętrzne