Narodziny |
3 lipca 1874 r Fourchambault |
---|---|
Śmierć |
4 września 1963 r.(w wieku 89 lat) Maillebois |
Narodowość | Francuski |
Dom | Zamek Maillebois |
Czynność | Lekarz |
Członkiem |
Towarzystwo Biologiczne Narodowej Akademii Medycznej |
---|---|
Różnica | Komendant Legii Honorowej |
Paul-Félix Armand-Delille (3 lipca 1874 rw Fourchambault , Nièvre -4 września 1963 r.w Maillebois , Eure-et-Loir ) jest lekarzem, bakteriologiem, profesorem, członkiem Narodowej Akademii Medycznej i wiceprezesem Towarzystwa Biologicznego . Znany jest przede wszystkim z przypadkowego spowodowania załamania się populacji królików w dużej części Europy i poza nią w latach 50. XX wieku w celu zaszczepienia ich wirusem myksomatozy .
Urodzony w Fourchambault w środkowej Francji Paul-Félix Armand-Delille studiował medycynę i doktoryzował się w 1903 roku. Został profesorem na wydziale medycyny w Paryżu, specjalizując się w chorobach zakaźnych u dzieci.
W czasie I wojny światowej prowadził ważne prace nad malarią , za co został Komendantem Legii Honorowej .
Laureat w 1943 r. Nagrody Fabiena za traktat o służbie społecznej napisany w 1939 r., następnie został wybrany członkiem Narodowej Akademii Medycznej w 1944 r.
To właśnie po jego przejściu na emeryturę miały miejsce wydarzenia, z których zasłynął. Po sukcesie zakrojonego na szeroką skalę eksperymentu przeprowadzonego w Australii , w 1952 roku postanowił wprowadzić wirusa do 300 hektarów posiadłości swojego zamku Maillebois w Eure-et-Loir . Uważa, że miejsce to jest wystarczająco zamknięte, aby uniknąć jakiejkolwiek propagacji.
Po zaszczepieniu dwóch królików wirusami uzyskanymi z laboratorium w Lozannie , szybko udało mu się wytępić populację na swojej posiadłości, powodując 98% zgonów w ciągu zaledwie sześciu tygodni.
Jednak cztery miesiące później odkrycie zarażonego zwłok królika w odległości 50 km sugeruje, że wirus uciekł.
W następnym roku we Francji 45% dzikich królików umiera na tę chorobę, podobnie jak 35% królików domowych. Choroba rozprzestrzenia się na resztę Europy Zachodniej, niszcząc populacje królików w Holandii, Belgii, Włoszech, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii i na północy Afryki Północnej. Wpływ na populację królików we Francji jest katastrofalny. W ciągu czterech lat od rozprzestrzenienia się wirusa całkowita liczba królików poddanych ubojowi przez myśliwych zmniejsza się o 98%.
Armand-Delille zostaje następnie potępiony przez myśliwych i pogratulowany przez rolników i leśników. Ścigany przez wymiar sprawiedliwości wStyczeń 1955został uznany za winnego i skazany na grzywnę w wysokości 5000 franków . Jednak wCzerwiec 1956został odznaczony złotym medalem przez Bernarda Dufay, Honorowego Dyrektora Generalnego ds. Wody i Lasów. Medal przedstawia go z jednej strony, martwego królika z drugiej.
Choroba dotknęła również króliki drapieżne, w szczególności rysia iberyjskiego .
W 2005 r. HM Land Registry (w) , Land Registry w Wielkiej Brytanii, przeprowadził badanie na 16 000 hektarów i stwierdził potrojenie populacji Co dwa lata, wynik zwiększonej odporności genetycznej na wirusa.