Młodzi patrioci

Młodzi patrioci Historia
Fundacja 1924
Rozpuszczenie 1936
Rama
Rodzaj Partia polityczna
Kraj  Francja
Organizacja
Założyciel Pierre Taittinger
Pozycjonowanie Skrajnie w prawo

W Ligue des Jeunesses Patriotes lub Jeunesses Patriotes (JP) , to francuski skrajnie prawicowa Liga który był aktywny podczas okresu międzywojennego .

Historyczny

Sprzeciw wobec kartelu lewicowego (1924-1926)

Jeunesses Patriotes zostały utworzone w 1924 roku przez posła bonapartystowskiego Pierre Taittingera w ramach starej Ligi Patriotów , z której oderwali się w 1926 roku.

Rok 1924 upłynął pod znakiem agitacji lig nacjonalistycznych we Francji w reakcji na zwycięstwo wyborcze kartelu lewicowego, ale także wszystkich sił prawicowych, czego dowodem było założenie przez Alexandre Milleranda Narodowej Ligi Republikańskiej . Część jej kierowników i weteranów wywodzi się z Ligi Szefów Sekcji .

JP mają niewielką głębię ideologiczną (chcą raczej silnego reżimu niż prawdziwie faszystowskiego), ale odgrywają ważną rolę w historii francuskiej skrajnej prawicy. Przede wszystkim wielu przywódców skrajnej prawicy z lat 1930-1940 przynajmniej przez jakiś czas przebywało w jej szeregach. Następnie, naśladując szwadrony włoskiego faszyzmu , JP pełnią rolę służby porządkowej dla pozostałych partii „narodowych”, w szczególności na spotkaniach kandydatów Federacji Republikańskiej . Uczestniczą także w akcjach przeciwko komunistom, a takżekwiecień 1925 19, na marginesie zebrania wyborczego, na rue Damrémont doszło do incydentów między JP a bojownikami komunistycznymi. Te ostatnie powodują cztery zgony w szeregach Młodych Patriotów.

W ten sposób JP stanowią pomost między częścią praw republikańskich i parlamentarnych a ruchami ligowymi , francuską akcją lub „faszystoidalną mgławicą”. W 1926 r. wypożyczono 65 000 członków.

Jeunesses Populaires zapewni wsparcie obok w Croix-de-feu do Komitetu przeciwko ewakuacji Nadrenii i Saary, założonego w 1929 roku przez Walne Mordacq .

Druga ofensywa JP (1932-1936)

Wraz z powrotem do władzy w latach 1926-1932, Pierre Taittinger postanowił, wbrew radom części swojej bazy, zawiesić swoją akcję. Ta taktyka miała dla niego przewagę: Jeunesses Patriotes wtopili się w krajobraz polityczny i dyskretnie przetrwali do 1932 roku.

Następnie ich działalność ożywiło zwycięstwo wyborcze Kartelu Lewicowego w 1932 r. JP brała udział w demonstracjach ulicznych w 1933 i 1934 r. oraz w agitacji Ligi. W 1934 r. osiągnęła maksymalnie 100 000 członków. Po kryzysie z 6 lutego 1934 r. utworzyła wraz z francuską Solidarnością Front Narodowy, który miał być organizacją zrzeszającą ligi pod względem propagandy i działania.

JP są rozpuszczane w grudzień 1935z innymi ligami nacjonalistycznymi. Wielu członków następnie go opuściło: Henri de Kerillis , Charles Trochu , Georges Scapini , Philippe Henriot , itd.

Grupa o tej samej nazwie zostanie utworzona we francuskiej Kanadzie w Listopad 1935. Prowadzeni przez Waltera O'Leary'ego i, w mniejszym stopniu przez jego brata Dostalera, ci Patrioci Jeunesses chcieli stworzenia niezależnego państwa nawodnionego przez inspirowany Mussolinim korporacjonizm.

Awatary JP po rozwiązaniu lig (1936-1944)

Wierni JP przekształcają się w Partię Narodowo-Społeczną , a następnie w Narodowo-Społeczną Partię Republikańską (PRNS) . Partia ta uczestniczy we Froncie Wolności, który powstał wmaj 1937z inicjatywy Jacquesa Doriota i jego Francuskiej Partii Ludowej będącej próbą zjednoczenia partii „narodowych”, do których przyłącza się Federacja Republikańska . Lokalnie jej działacze pracują w regionalnych zgromadzeniach, takich jak Rassemblement national lorrain en Lorraine.

Osobowości JP i PRNS

Uwagi i referencje

  1. Pierre Milza, Faszyzm francuski , Paryż, Flammarion, 1987, s. 112
  2. Camille Catalan , Raport sporządzony na zlecenie komisji śledczej odpowiedzialnej za badanie przyczyn i genezy wydarzeń z 6 lutego 1934 r.: przygotowanie demonstracji , Paryż, Izba Deputowanych , 17 maja 1934, s. 11.
  3. "Narodowy i Partia Republikańska społeczna", Alert, co miesiąc z narodowo-społecznej , Lyon, wrzesień 1936, s. 1.
  4. kataloński, op. cyt. , s. 29.
  5. Le Matin , 20 marca 1938, s. 5.
  6. L'Alerte, organ Narodowej i Społecznej Partii Republikańskiej oraz Młodzieży Narodowej i Społecznej , Lyon, styczeń 1939

Zobacz również

Bibliografia

O Młodzieży Patriotycznej i jej awatarach

Młodzi Patrioci w skrajnej prawicy