Partia Narodowo-Bolszewicka Национал-большевистская партия | ||||||||
Oficjalny logotyp. | ||||||||
Prezentacja | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Prezydent | Edward Limonov | |||||||
Fundacja | 1 st May +1.993 | |||||||
Zanik | zakazany 7 sierpnia 2007 | |||||||
Siedzenie | Bunkier NBP, ul. Maria Ulyanova, 17, budynek 1, Moskwa , Rosja | |||||||
Założyciele |
Edward Limonov Alexander Dugin Egor Letov |
|||||||
Legalizacja | 16 sierpnia 2005 | |||||||
Gazeta | Limonka | |||||||
Hasło reklamowe |
„Rosja jest wszystkim, reszta to nic! " (Motto) " Tak, śmierć! " (Powitanie) |
|||||||
Hymn | Narodowy hymn partii bolszewickiej Dmitrija Szostakowicza | |||||||
Pozycjonowanie | Synkretyzm (hybrydyzacja między skrajną lewą a skrajną prawicą ) | |||||||
Ideologia |
Narodowy bolszewizm Rosyjski nacjonalizm Neosowietyzm Rosyjski irredentyzm Antyzachodniyzm |
|||||||
Przynależność narodowa |
Front Ocalenia Narodowego (en) (1993) Inna Rosja Marsz niezgody |
|||||||
Członkowie | ponad 56,500 (marzec 2007) | |||||||
Zabarwienie | Czerwony | |||||||
Stronie internetowej | www.eng.nbp-info.ru | |||||||
| ||||||||
Partia Narodowo-Bolszewicka ( PNB ) była rosyjską partią polityczną wyznającą ideologię narodowego bolszewizmu . Od jej powstania w 1993 r. Do 2006 r. Na czele partii stał Edward Limonov (wówczas nazywano ją Front Narodowo-Bolszewicki ). Jednak jego prawdziwym założycielem był Aleksander Dugin i to on ze względów marketingowych wezwał Limonova jako swojego rzecznika (Limonov współpracował wówczas z Władimirem Jirinovskim ).
Oficjalnym organem PBN jest gazeta Limonka (co oznacza granat będąc grą słów nawiązującą do Limonova). Sekcje PNB istnieją na Łotwie , w Mołdawii i na Ukrainie , choć ich wpływ jest słaby.
Na ostatnim kongresie, który odbył się na początku 2006 r. , PKB eksplodował. Większość wykluczała z partii Édouarda Limonova. Limonov utrzymywał swoją akcję ze swoimi zwolennikami pod tym samym tytułem, a trzecia frakcja dołączyła do Eurazjatyckiego Związku Młodzieży , młodzieżowej gałęzi partii Aleksandra Dugina .
Od tego czasu bardzo gwałtowne starcia (z użyciem broni) sprzeciwiają się zwolennikom Limonowa i Dugina. Drugi krytykuje tego pierwszego za działanie przeciwko Rosji i Zachodowi. Zanim się rozpadł, jego członkostwo szacowano na około 20 000, z komórkami regionalnymi w całej Rosji .
Przez cały okres, kiedy jej ideologiem był Aleksander Dugin, partia broniła idei stworzenia wielkiego imperium euroazjatyckiego, obejmującego całą Europę i Rosję . Partia była wówczas zdecydowanie antyamerykańska i postrzegała utworzenie imperium eurazjatyckiego jako przeciwwagi dla globalnej dominacji Ameryki . W przeszłości partia broniła stalinizmu , jednak później zrezygnowała z rozważań nad odtworzeniem takiego systemu politycznego. PBN zaprzeczył jakimkolwiek związkom z faszyzmem , argumentując, że antysemityzm , rasizm i ksenofobia są sprzeczne z zasadami partii.
Następnie Alexandre Douguine opuścił PNB wraz z innymi członkami, aby stworzyć własną partię, Partię Eurazjatycką . PKB (a przynajmniej to, co z niego zostało) ograniczyło walkę geopolityczną na rzecz bardziej narodowej i skupiało się na obronie mniejszości rosyjskich w byłych republikach ZSRR i na jej opozycji wobec obecnego reżimu politycznego. u władzy w Rosji , sprzymierzając się w tym celu z ugrupowaniami liberalnymi i opowiadając się za „pomarańczową rewolucją” w Moskwie. PNB został zakazany7 sierpnia 2007.
Następnie niektóre grupy z PNB prowadzą wspólne działania, zarówno z opozycją demokratyczną, jak i liberalną, z Komunistyczną Partią Federacji Rosyjskiej , skrajną lewicą i innymi organizacjami obywatelskimi na tematy związane z obroną praw i wolności obywatelskich i społecznych. . Zaciekle atakują rząd Władimira Putina i uważają państwo, biurokrację i policję za skorumpowanych. Chociaż na ogół używają metod pokojowych, takich jak okupowanie budynków publicznych lub rzucanie zgniłych owoców w przedstawicieli władzy, bojownicy z PNB są poddawani bardzo surowym represjom policyjnym i sądowym ze strony władzy, a wielu z nich zostało uwięzionych.
W 2016 r. Jeden z przywódców byłego PNB, pisarz Zachar Prilepine , oświadczył, że wydarzenia na Krymie i Donbasie definitywnie oddzieliły narodowych bolszewików od opozycji demokratycznej i zawarli „tymczasowy rozejm z władzą rosyjską” .