Rodzaj | Pałac Królewski |
---|---|
Część | Rezydencje rodziny królewskiej Sabaudii |
Style | Architektura klasycystyczna , barokowa |
Architekci | Ascanio Vittozzi , Carlo di Castellamonte ( we ) |
Budowa | XVII th wieku |
Otwarcie | 1948 |
Powierzchnia | 185,800 m 2 |
Dziedzictwo | Część miejsca światowego dziedzictwa UNESCO ( d ) (1997) |
Stronie internetowej | www.ilpalazzorealeditorino.it |
Nazwa Użytkownika | 823-001A |
---|
Kraj | Włochy |
---|---|
Region | Podgórski |
Metropolia | Turyn |
Gmina | Turyn |
Informacje kontaktowe | 45 ° 04 ′ 22 ″ N, 7 ° 41 ′ 10 ″ E |
---|
Pałac Królewski w Turynie (w języku włoskim , Palazzo Reale di Torino ), to zabytkowy włoski budynek w mieście Turyn w Piemoncie . Jest częścią kompleksu rezydencji rodziny królewskiej Sabaudii , sklasyfikowanych jako światowe dziedzictwo od 1997 roku.
Pałac wznosi się w centrum Turynu, naprzeciw Placu Zamkowego.
W 1562 r. Turyn stał się stolicą stanu Sabaudia, zastępując Chambéry . Książę Emmanuel-Philibert zainstalował dwór w pałacu arcybiskupów Turynu, który przekształcił w pałac książęcy. Następnie w 1584 roku książę Karol Emmanuel I jako pierwszy nakazał budowę nowego budynku według planów zmarłego w 1615 roku architekta Ascanio Vitozziego .
Oblężenie miasta w 1640 r. Poważnie uszkodziło budynek, co skłoniło księżną Krystynę Francji , regentkę stanów Sabaudii, do kontynuowania prac powierzonych architektom Carlo (it) i jego synowi Amedeo di Castellamonte .
W XVII -tego wieku, wielka galeria królewska jest ozdobiona freskami Daniel Seitera . Apartamenty na parterze, zwane Madame Félicité , zostały udekorowane przez malarza Bartolomeo Guidobono . W tym samym czasie André Le Nôtre zaprojektował i uruchomił ogrody pałacowe.
W XVIII -tego wieku, architekt Filippo Juvara zrealizować „schody” i nożyczki chińską firmę. Benedetto Alfieri powierza malowanie fresków Francesco de Mura i Gregorio Guglielmi .