płatek Otto

płatek Otto Biografia

Narodziny	29 października 1880 Metz
Śmierć	10 listopada 1963(w wieku 83 lat) Baden-Baden
Pogrzeb	Baden-Baden
Pseudonimy	Leo F. Kotta, Werenwag
Narodowość	Niemiecki
Działalność	Pisarz

Inne informacje

Nagrody	Komandor Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec Wielka Nagroda Literacka Bawarskiej Akademii Sztuk Pięknych (1960)

Widok na grób.

płatek Otto (29 października 1880 w Metzu - 10 listopada 1963Baden-Baden), to pisarz, eseista i publicysta niemiecki z pierwszej połowy XX -tego wieku . Przetłumaczył także wielu klasycznych autorów francuskich na język niemiecki.

Biografia

Otto Flake urodził się dnia 29 października 1880, w Metz , tętniącym życiem mieście garnizonowym w Alzacji i Lotaryngii . Studiował w Colmar, następnie studiował germanistykę , filozofię i historię sztuki w Strasburgu . W latach 1902-1903 założył wraz z René Schickele , Hansem Kochem (pisarzem) i Ernestem Stadlerem koło literacko-artystyczne Das jüngste Elsaß oraz recenzje Der Stürmer i Der Merker . Jego pierwsze zlecenia zawodowe to Paryż , potem Berlin , gdzie pracował dla przeglądu literackiego Neue Rundschau .

W czasie I wojny światowej Otto Flake pracował w administracji cywilnej w Brukseli , gdzie jego dwujęzyczność była szczególnie ceniona. W 1918 roku Otto Flake został redaktorem Deutsche Allgemeine Zeitung , nowej gazety stworzonej w Berlinie przez lotaryńskiego wydawcę Otto Karla Stollberga . W 1928 roku, po wydaleniu z Południowego Tyrolu , Otto Flake przeniósł się wraz z rodziną do Baden-Baden.

W 1933 Samuel Fischer, założyciel berlińskiego wydawnictwa S. Fischer Verlag , poprosił go o podpisanie Gelöbnis treuester Gefolgschaft , deklaracji lojalności wobec Adolfa Hitlera . Podobnie jak wielu ówczesnych niemieckich intelektualistów, Otto Flake podpisał deklarację, nie rozważając konsekwencji tego czynu. Ten podpis przyniósł mu krytykę Thomasa Manna , Bertolta Brechta i Alfreda Döblina (który mimo to otworzył drzwi swojej nowej recenzji Das Goldene Tor w 1946 roku ).

Urodzony w Lotaryngii Otto Flake połączył siły po II wojnie światowej w celu pojednania francusko-niemieckiego. Ale jego książki sprzedają się gorzej, przez co czasami jest smutny i zgorzkniały. Publikował w tym czasie pod pseudonimami „Leo F. Kotta” i „Werenwag”. W 1958 roku Bertelsmann ponownie opublikował niektóre tytuły pisarza, sprzedając około miliona egzemplarzy w ciągu 28 miesięcy.

Otto Flake zmarł dnia 10 listopada 1963, w Baden-Baden w Niemczech.

Autor ożenił się 5 razy, z 4 różnymi żonami, dwukrotnie poślubiając matkę swojej córki Evy Marii.

Pracuje

Działa w języku niemieckim

Die elsässische Frage als Kulturproblem w: März. Halbmonatsschrift für deutsche Kultur. Erster Jahrgang 1907
Strassburg und das Elsass. Mit acht Vollbildern 1908
Der französische Roman und die Novelle. Ihre Geschichte von den Anfängen bis zur Gegenwart. 1912
Schritt für Schritt. Rzymian 1912
Freitagskind. Powieść. 1913
Caramba - Erzählung. Die neue Rundschau. XXIVter Jahrgang der freien Bühne. 11. Heft, listopad 1913.
Die Prophezeiung und andere Novellen. Wdychanie: Caramba; Die Prophezeiung; Zwischen den Schlachten; Barmherzigkeit, Lehrgeld, Bruder, Momente. 1915
Pierścień rogów. Powieść. 1916
Das Logbuch Berlin 1917
Wandlung. Novelle Steegemann, Hanower 1919; wieder w: Neue deutsche Erzähler (Bd. 1) (Max Brod ua) Paul Franke, Berlin Dz.U. (1930)
Die Stadt des Hirns. Powieść. 1919 (früher experimenteller Roman; gilt als maßgeblicher expressischer Roman der deutschen Literatura)
Politisierung mehr als je , Aufsatz w: Das Ziel. Jahrbücher für geistige Politik. Hrsg. v. Kurta Hillera. Jahrbuch III, 1. Halbband, 1919
Das Ende der Revolution 1920 online na archive.org
Ulrich von Hutten. Mit 8 Bildbeigaben. 1920
Republika Niemiecka , w: Der Neue Merkur. Monatshefte. 4. Jahrgang. Heft 8 - listopad 1920.
Nein und Ja 1920 (Roman über die Zürcher Dada-Szene), Neuveröff. als Nein und Ja. Roman des Jahres 1917. Ostateczny Fassung 1923
Die fünf Hefte 1920 (worin Flake sein Verhältnis zu Expressionismus und Dadaismus beschreibt), Buchausgabe als Dinge der Zeit 1921
Das kleine Logbuch 1921 online na archive.org
Kaiserin Irena. w vier Aufzügen 1921
Pandämonium - Eine Filozofia Identischen 1921
Die moralische Idee. Eine kritische Untersuchung. 1921
Das neuantike Weltbild 1922
Die Simona (Auszug aus „Die Stadt des Hirns”) 1922
Die Romane um Ruland: Ruland (1922); Eine Kindheit ; Der gute Weg ; Willa USA (1926); Freund idzie Welt (1928)
Erzählungen 1923, Inhalt: Zwischen den Schlachten, Der Gepard, Der Knabe, Bruder, Die Kaiserin, Byk
Die Unvollendbarkeit der Welt. Eine Chemie Gottes. 1923
Die Deutschen 1923
Die zweite Jugend. Erzählung 1924
Der gute Weg. Rzymski 1924
Zum guten Europäer. Zwölf Chroniken Werrenwags. 1924
Sommerroman 1927 (Auszug daraus als Die Scheidung 1929)
Der Erkennende. Filozofia Freiwerdung. 1927
Unsere Zeit 1927
Die erotische Freiheit. 1928
Es ist Zeit ... 1929
Große Damen des Barock. Portrety historyczne. 1929
markiz de Sade . Mit einem Anhang über Restif de la Bretonne . 1930
Ausfahrt und Einkehr. Erzählungen und Reiseskizzen 1930
Christa. Ein Kinderroman. 1931
Die Geschichte Mariettas. 1931
Bilanz. Versuch einer geistigen Neuordnung. 1931
Maria im Dachgarten, und andere Märchen 1931
Montijo oder Die Suche nach der Nation , Roman 1931
Die französische Revolution 1932
Schritt für Schritt , Roman 1932
Hortense oder die Rückkehr nach Baden-Baden 1933
Der Strassburger Zuckerbeck und andere Maerchen 1933
Die Töchter Noras 1934
Die junge Monthiver 1934
Anselm und Verena 1935 (Dieses Buch war der Anlass dafür, dass seine Bücher nicht mehr in Bibliotheken aufgenommen werden durften. Zwar nicht verboten, wurde Flake doch weitgehend totgeschwiegen.)
Scherzo. 1936
Sternennächte nad Bosforem 1936
Schön Bärbel von Ottenheim. 1937
Turkenlouis. Gemälde einer Zeit. 1937
Die vier Tagus 1937
Personen und Persönchen. Powieść. 1938
Strasburgu. Geschichte einer deutschen Stadt. 1940
Der Handelsherr. Rzymski 1940
Das Quintett 1943
Nietzschego. Rückblick auf eine Philosophy. 1946
Versuch über Stendhal München 1946
Versuch über Oscar Wilde. 1946
Księcia Pücklera-Muskau. W: Karussell. Literarische Monatsschrift. 1.Jg. (1946). Waga 5.
Fortunat (In zwei Bänden: „Berge und Täler bleiben stehen”, „Menschen begegnen sich”) 1946,
Ein Mann von Welt (In zwei Bänden: „Fluctuat nec mergitur”, „Wappen von Paris”) 1947
Amadeusz. Acht Erzählungen. (= Die Erzählungen in zwei Bänden. Erster Band.) 1947
Die Söhne. Sieben Erzählungen (= Die Erzählungen in zwei Bänden. Zweiter Band.) 1947
Der Reisegefährte Erzählungen 1947
Stary człowiek 1947
Der Mann im Mond, und andere Märchen , 2. Auflage 1947
Vom Pesymismus. 1947 (unter dem Pseud. Leo F. Kotta)
Jakoba Burckhardta. 1947
Traktat vom Eros. Esej 1947 (unter dem Pseud. Leo F. Kotta)
Zuweisungen. Eseje i Aufsätze. (über Jakob Burckhardt / Pückler-Muskau / Henry Beyle / Iwan Turgenjew / Heinrich Heine / Nietzsche) 1948
Kinderland, sieben Märchen 1948
Kamili. 1948
Als die Städte noch standen. Mała Prosa 1949
Otto Flake - zum siebzigste Geburtstag 1950. Das Heft enthält einen Aufsatz über Flake von Prof. W. Drost, Tübingen, und 2 Beiträge Flakes selbst sowie eine umfangreiche zweigeteilte Bibliography.
Traktat vom Intensive. 1950 (unter dem Pseud. Leo F. Kotta)
Die Sanduhr. Powieść. 1950
Kaspara Hausera. Wstępne, wstępne, wstępne, wstępne. Der Tatsachenbericht. 1950
Die Bücher von Bodensee 1950
Die Monthiver Mädchen 1950; häufige Auflagen, einige mit Nachwort des Verf. Meine badischen Romane , dieses in drei Versionen (1936, 1947, 1959), zum Beispiel. w: Bertelsmann Lesering 1959 i Dz.U. (1975)
Zamek Ortenau 1955
Der Pianista. Erzählung. 1960
Finnische Nächte. Die Erzählungen. 1960, Vorwort von O. Sieburg
Es wird Abend. Bericht aus einem langen Leben Autobiography 1960
Über die Frauen Aphorismen. 1961
Die Versuchung des Richters (Kurzgeschichte)
Freiheitsbaum und Guillotine - Eseje aus sechs Jahrzehnten , Hrsg. R. Hochhuth u. P. Härtlinga, ca. 1969

Prace przetłumaczone na język francuski

Niepętana młodość , trad. przez Guya Faroux; Paryż, wyd. du Siècle, 1932, 317pp w-12° ( Es ist Zeit, 1929)
Markiz de Sade , trad. przez Pierre'a Klossowskiego; Paryż, wyd. Bernard Grasset, 1933, 248 pp w -8 ° ( markiz de Sade , 1930)
Hortense à Baden-Baden , editions du Serpent à plumes, 2007 ( Hortense oder die Rückkehr nach Baden-Baden , 1933)

Uwagi i referencje

Autorzy w tłumaczeniu Otto Flake'a: Alain René Le Sage, Benjamin Constant, Michel de Montaigne, Mirabeau, Gédéon Tallemant des Réaux, Jean de La Bruyère, Alexandre Dumas, Honoré de Balzac, Denis Diderot, André Suarès, Honoré de Balzac, Arthur de Gobineau.
L'Express , nr 2937, od 18 do 24 października 2007 r., teczka „ Metz w 1900 ”
Eros Vicari, Spojrzenie na literaturę w Alzacji: od średniowiecza do II wojny światowej , J. Do Bentzinger, Colmar, 2007, s. 137 ( ISBN 978-2-8496-0-1112 )
Wilhelm Kühlmann (red.): Killy Literaturlexikon. Autoren und Werke des deutschsprachigen Kulturraumes , 2., vollständig überarbeitete Auflage, tom. III, Berlin - Nowy Jork, 2008 (s. 466-467)

Zobacz również

Bibliografia

Wilhelm Kühlmann (red.): Killy Literaturlexikon. Autoren und Werke des deutschsprachigen Kulturraumes , 2., vollständig überarbeitete Auflage, tom. III, Berlin - Nowy Jork, 2008 (s. 466-467);
Bruno Jahn (reż.): Die deutschsprachige Presse. Ein biographisch-bibliographisches Handbuch, KG Saur Verlag, Monachium, 2005 (s. 283);
Adrien Finck: „Otto Flake”, w Nowym słowniku biografii alzackiej , tom. 11, 1988 (s. 963);
Simone Orzechowski: Otto Flake i powieść: od buntu do mądrości , rozprawa germańska, Uniwersytet Paryski 4, 1996.

Linki zewnętrzne

Ewidencja organów :
Uwagi w ogólnych słownikach lub encyklopediach :