Osred I st | |
Tytuł | |
---|---|
Król Northumbrii | |
705/ 706 -716 | |
Poprzednik | Eadwulf |
Następca | Cenred |
Biografia | |
Data urodzenia | ok. 697 |
Data śmierci | 716 |
Tata | Aldfrith |
Matka | Cuthburh |
Rodzeństwo | Osric ? |
Lista królów Northumbrii | |
Osred I st (około 697 - 716 ) był król Northumbrii od 705 lub 706 do śmierci.
Osred jest synem Aldfritha , króla Northumbrii od 685 aż do śmierci14 grudnia 704lub 705 . Jego matką jest prawdopodobnie Cuthburh , siostra króla Ine z Wessex , jedynej znanej żony Aldfritha. Zgodnie z historią kościelną narodu angielskiego Bede Czcigodnego , Osred miał osiem lat, kiedy zmarł jego ojciec, co oznacza, że urodził się w przedziale 696-698.
Bede tego nie precyzuje, ale według Vita sancti Wilfrithi Osred nie dziedziczy bezpośrednio po swoim ojcu: pewien Eadwulf przejmuje tron po śmierci Aldfritha i utrzymuje go przez dwa miesiące, zanim zostanie wypędzony z Bamburgh przez zwolenników Osreda, w tym Biskup Wilfrid , opatka Ælfflæd i Aldorman Beorhtfrith. Te trzy postacie zachowują ważny wpływ przez cały okres panowania Osreda, który zostaje nawet adoptowanym synem Wilfrida.
W pierwszym roku panowania Osreda na brzegach Nidd odbyła się narada mająca na celu wyjaśnienie sytuacji Wilfrida. Ta ostatnia nie obejmuje swojej wielkiej biskupstwa Yorku , ale zachowuje kościoły Ripon i Hexham . Jest to jedyne znane wydarzenie z czasów panowania Osreda, poza zwycięstwem ealdormana Beorhtfritha nad Piktami w 711 roku .
Osred zginął w 716 roku , w wieku dziewiętnastu lub dwudziestu lat, w nieznanych okolicznościach. Rękopis D Kroniki Anglosaskiej podaje, że zmarł „na południe od granicy” , co może oznaczać, że zginął w ramach kampanii przeciwko Piktom. Następuje po nim pewien Cenred : to koniec uścisku potomków Æthelfritha na tronie Northumbrii.
Pośmiertny obraz Osreda jest bardzo kontrastowy: społeczność Beverley Minster pamięta go jako dobroczyńcę, podczas gdy Beda Czcigodny ubolewa nad degradacją praktyk religijnych, które miały miejsce podczas jego panowania, podobnie jak Bonifacy z Moguncji , który opisał go jako młodego rozpusta. Według wiersz IX XX wieku De Abbatibus zademonstrował brutalności ze szlachtą swego królestwa.