Oshere

Oshere
Tytuł
Król Hwicce
przed 693 - przed 716
Biografia
Data śmierci przed 716
Rodzeństwo Osric  ?
Dzieci Æthelheard
Æthelweard
Æthelberht
Æthelric
Religia chrześcijaństwo

Oshere to król Hwicce , znany w 680 i 693. Powszechnie uważa się go za brata Osrica, z którym mógł dzielić władzę. Podobnie przypuszczalnie rządził wspólnie ze swoimi czterema synami Æthelheard , Æthelweard , Æthelberht i Æthelric .

Biografia

Oshere jest znany z dwóch dokumentów. Pierwszym z nich jest czarter przez który nazywał siebie „  rex  ” , on daje 30 skór (manentes) gruntów położonych w Ripple , Worcestershire do pewnego Frithuwald kogo mówi tekst „  monacho Uuinfridi Episcopi  ” . Karta jest bardzo zmieniona. Jest datowany na rok wcielenia 680, ale jest również opatrzony wskazówką, która wskazuje na 678 lub 693. Biskup Winfrid to niewątpliwie Wilfrid , który już jest świadkiem darowizny od Osrica w latach 675-676. Zmiana obejmuje również treść: nie dodaje się w nieokreślonym dotąd, warunki odporności anachronistic w VII -tego  wieku. W tym samym roku Æthelmod (który może być bratankiem Oshere) również podarował ziemię księdze, ale za zgodą thelreda , króla Mercji. Pozycja Æthelmoda w rządzącej grupie Hwicce jest niepewna.

Drugim dokumentem, w którym wspomniano o Oshere, jest statut z 693 r., Na mocy którego przekazuje on opacie Cuths z 15 skórami (tributarii) w Penintanham na budowę tam klasztoru. W przeciwieństwie do poprzedniego, ta karta wydaje się autentyczna. Finberg, a następnie Sims-William zaproponowali identyfikację Penintanham z Inkberrow . Jest podpisany przez czterech braci Æthelheard, Æthelweard, Æthelberht i Æthelric. Oshere nazywa to „  rex Huiccorum  ” . Nie wiadomo, kim jest Oswid, który podpisuje bezpośrednio po nich i przed biskupami. Wśród tych ostatnich, w liczbie ośmiu, znajdujemy, po arcybiskupie Canterbury Berhtwald , Wilfrid jak poprzednio i Oftfor , powitany w królestwie Hwicce przez Osrica, który zostaje tam biskupem Worcester .

Bibliografia

  1. (w) „  S 52  ” , w The Electronic Sawyer (dostęp 9 stycznia 2021 ) .
  2. (w) „  S 53  ” , on The Electronic Sawyer (dostęp 9 stycznia 2021 ) .

Bibliografia

Linki zewnętrzne