Operacja Michael

Ogólne informacje

Przestarzały	21 marca 1918 - 5 kwietnia 1918
Lokalizacja	Północ Francji
Wynik	Niemiecka porażka strategiczna

Wojujący

Cesarstwo Niemieckie

Francja Wielka Brytania Australia Kanada Stany Zjednoczone

Dowódcy

Erich Ludendorff

Ferdinand Foch Douglas Haig

Zaangażowane siły

72 dywizje

26 brytyjskich dywizji plus 3 kawaleria
23 francuskie dywizje

Straty

239,800

177 739 Brytyjczyków
77 000 Francuzów
77 Amerykanów

Pierwsza wojna światowa

Bitwy

Ofensywa wiosenna :

Zachodni front Front zachodnioeuropejski

Front włoski

Front Europy Wschodniej

Front Bliskiego Wschodu

Afrykański front

Bitwa o Atlantyk

Współrzędne 49 ° 51 ′ szerokości geograficznej północnej, 3 ° 17 ′ długości geograficznej wschodniej Geolokalizacja na mapie: Aisne

Geolokalizacja na mapie: Pikardia

Geolokalizacja na mapie: Francja

Operacja Michael jest jednym z niemieckich operacji wojskowych w I wojnie światowej , które składają się na ofensywę wiosenną który rozpoczął się21 marca 1918. Operacja Michael była główną i najważniejszą operacją ofensywy, ponieważ jej celem było przebicie się przez linie aliantów, oskrzydlenie sił brytyjskich od Sommy do Morza Północnego, a tym samym zablokowanie ruchu morskiego między Francją a Anglią. Niemiecki sztab generalny miał więc nadzieję, że Francuzi będą starać się negocjować warunki zawieszenia broni, jeśli ich przedsięwzięcie zakończy się sukcesem. Inne ofensywy: Georgette , Gneisenau i Blücher-Yorck podlegały Michaelowi i miały na celu odwrócenie sił alianckich od głównej ofensywy na Sommie .

Kontekst historyczny

Rosja zostaje usunięta z konfliktu na mocy traktatu brzeskiego z dnia3 marca 1918armia niemiecka została wyzwolona z frontu wschodniego i była w stanie przenieść swoje wojska na front zachodni na wiosenną ofensywę lub bitwę cesarza, która według jego sztabu miała doprowadzić Niemcy do zwycięstwa.

Proces

Rozpoczęła się „Operacja Michael” 21 marca 1918do 4 h 40 w Pikardii , od Linii Hindenburga, gdzie armia niemiecka okopała się od 1917 r., z dość krótkim ostrzałem artyleryjskim, ale niezwykle gwałtownym, z pomocą 6200 dział. Zanim oszołomieni brytyjscy obrońcy zdążyli zareagować, z mgły i dymu wyłoniły się specjalne zespoły niemieckich oddziałów szturmowych, które atakowały lub omijały strategiczne punkty linii. O godzinie 9.40 dwieście tysięcy Niemców zaatakowało angielskie linie między Cambrai a Saint-Quentin . Zaskoczeni, przytłoczeni i przytłoczeni, obrońcy wycofali się w poprzek frontu, otworzyła się duża wyłom, pozwalając Niemcom na pokonanie ponad 50 km . Ponad 160 000 Brytyjczyków zostało wycofanych z akcji.

W Pas-de-Calais

Jednak niemiecki przełom nie powiódł się, ponieważ generał Ludendorff , szef Sztabu Generalnego , który jednak spotkał się z niewielkim oporem po swojej lewej stronie, nadal koncentrował swoje rezerwy przed Arras , gdzie brytyjski opór stał się ponadto i silniejszy. Pomimo rozpaczliwych apeli generała Haiga , dowódcy sił brytyjskich, Foch odmówił zaangażowania swoich ograniczonych rezerw. Haig musiał pilnie sprowadzić posiłki z Wielkiej Brytanii, a brytyjska kwatera główna musiała wycofać dywizje z innych teatrów działań.

W Sommie

To tylko 28 marcaże Ludendorff nagle pomyślał o możliwościach, jakie pojawiły się po stronie Sommy, by dokonać szybkiego i zdecydowanego przełomu w kierunku Paryża, ale było już za późno. Dwa dni wcześniej alianci zgodzili się przekazać generałowi Fochowi jedyne dowództwo na froncie zachodnim. Jednym z jego pierwszych aktów dowodzenia było wykorzystanie części swoich skromnych rezerw do zatkania niebezpiecznego wyłomu na Sommie. Plik9 kwietnia, ofensywa Michaela została zatrzymana w regionie Montdidier i26 kwietnia 1918przez bitwę pod Villers-Bretonneux (1918), w której wróg został zatrzymany w marszu w kierunku Amiens , środka ciężkości aliantów.

Niemiecka ofensywa została wstrzymana przez przybycie posiłków z armii francuskiej : the 56 th Dywizji Piechoty rezerwy dowodzona przez generała Demetz (w tym jego 4 elitarnych batalionów których 65-ci batalion Chasseurs Montdidier), z 133 th dywizji piechoty i 4 e Dywizji Kawalerii prowadzony przez ogólnym Mesplé oraz 22 -tego piechoty podziału i 62 th podziału piechoty z General Robillot . 163 th Dywizja Piechoty pod przewodnictwem generała Debeney bronił Moreuil .

Wróg próbował odepchnąć swoją przewagę od Sommy do Lassigny w serii zdezorientowanych, gwałtownych, ale niezdecydowanych bitew: 30 marca 1918podczas bitwy w Bois de Moreuil kanadyjska Brygada Kawalerii zaatakowała 23 Dywizję Niemiecką, która musiała ewakuować Bois de Moreuil; the31 marca : w Grivesnes , podobnie jak w Hangard , w Rollot Niemcy nie mogli się utrzymać, pozostawiając więźniów i sprzęt; the2 kwietniaNiemcy przypuścili atak na 20-kilometrowy front na odcinku Albert ; the4 kwietniaprzypuścili gwałtowne ataki na odcinku 15 kilometrów od Cantigny do Hangard. Ich celem było dotarcie do linii kolejowej Paryż-Amiens i zaangażowali w tę operację 15 dywizji, w tym 7 rezerwowych. Mailly-Raineval , Morisel , Castel , Bois de l'Arrière-Cour zostały podbite przez Niemców, podczas gdy w rejonie Villers-Bretonneux, między Avre i Sommą, z 10 dywizjami zajęli Marcelcave i Hamel . Jednakże5 kwietniamimo bardzo żywej walki, zwłaszcza w Bucquoy, Hangard oraz w lesie Sénécat (68, 90, 335 pp), wróg nie osiągnął żadnego ze swoich celów pomimo interwencji dwudziestu pięciu najlepsze podziały. Niemiecka ofensywa na Avre została zatrzymana.

W Aisne

Plik 6 kwietniaNiemcy zaatakowali wzdłuż rzeki Oise, od Manicamp do Tergnier, przez las Saint-Gobain do Anizy-le-Château , najważniejszej części armii francuskiej. Na trudnym do obrony bagnistym i zalesionym terenie wojska francuskie wycofały się 6, 7, 8 i9 kwietnia i zajął pozycję dziesięć kilometrów dalej, wzdłuż Ailette.

Ocena i konsekwencje

Chociaż Niemcy posunęli się o 65 km i zajęli obszar 3100 km 2 , żaden z ich celów strategicznych nie został osiągnięty, zwłaszcza zdobycie Amiens i Arras . Straty aliantów obejmowały ponad 75 000 jeńców brytyjskich, 1300 dział artylerii i 200 czołgów.

Niemiecka porażka została w dużej mierze wyjaśniona trudnościami w dostarczeniu wojskom na czas zapasów i sprzętu. Wszystkie ofensywy niemieckie zostały w ten sposób przerwane.

W Kwiecień 1918, niebezpieczeństwo niemieckiego przełomu minęło. Armia niemiecka poniosła ciężkie straty i nie miała już wystarczającej liczby żołnierzy, aby kontynuować ofensywę.

Z 8 sierpnia 1918, alianci byli w stanie przeprowadzić Ofensywę Stu Dni, która rozpoczęła się bitwą pod Amiens , od 8 do11 sierpnia : Generał Fayolle był w stanie zaatakować w regionie Montdidier, a generał Rawlinson , dowodząc brytyjską 4. Armią po obu stronach Somme , był w stanie zaatakować między Luce a Kotwicą .

Uwagi i odniesienia

(fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego „ Operation Michael ” ( zobacz listę autorów ) .

Bibliografia

Pracuje

(en) WSC Churchill , The World Crisis , Londyn, Thornton Butterworth, 1923–1931, Odhams 1938 wyd. ( OCLC 4945014 )
(en) CRMF Cruttwell , A History of the Great War 1914–1918 , Londyn, Granada,1940( przedruk 1982) ( ISBN 0-586-08398-7 )
(en) CB Davies , JE Edmonds i RGB Maxwell-Hyslop , Military Operations France and Belgium, 1918: German March Offensive and its Preliminaries , vol. I, Londyn, HMSO, pot. „Historia Wielkiej Wojny na podstawie oficjalnych dokumentów, zgodnie z Dyrekcją Sekcji Historycznej Komitetu Obrony Cesarstwa”,1935, IWM & Battery Press 1995 wyd. ( ISBN 0-89839-219-5 )
(en) CB Davies , JE Edmonds i RGB Maxwell-Hyslop , Military Operations France and Belgium, 1918: marzec - kwiecień: Kontynuacja niemieckich ofensyw , vol. II, Londyn, Macmillan , pot. „Historia Wielkiej Wojny na podstawie oficjalnych dokumentów, zgodnie z Dyrekcją Sekcji Historycznej Komitetu Obrony Cesarstwa”,1937, IWM & Battery Press 1995 wyd. ( ISBN 0-89839-223-3 )
(en) C. Falls , The History of the 36th (Ulster) Division , Belfast, McCaw, Stevenson & Orr,1922, Constable 1996 wyd. ( ISBN 0-09-476630-4 )
(en) C. Falls , Military Operations France and Belgium 1917: The German Retreat to the Hindenburg Line and the Battles of Arras , vol. I, Londyn, HMSO, pot. „Historia Wielkiej Wojny na podstawie oficjalnych dokumentów, zgodnie z Dyrekcją Sekcji Historycznej Komitetu Obrony Cesarstwa”,1940, IWM & Battery Press 1992 wyd. ( ISBN 0-89839-180-6 )
(en) R. Grey , Kaiserschlacht 1918: Ostatnia niemiecka ofensywa , vol. 11, Londyn, Osprey, pot. „Osprey Campaign Series”,1991( ISBN 1-85532-157-2 )
(en) P. Hart , 1918: A Very British Victory , London, Weidenfeld & Nicolson ,2008, 552 pkt. ( ISBN 978-0-297-84652-9 )
(en) EA James , A Record of the Battles and Engagement of the British Armies in France and Flanders 1914-1918 , Aldershot, Gale & Polden,1924, London Stamp Exchange 1990 ed. ( ISBN 0-948130-18-0 )
(en) M. Kitchen , Niemieckie ofensywy 1918 r. , Stroud, Tempus,2001( ISBN 0-7524-1799-1 )
(en) M. Marix Evans , 1918: Rok Zwycięstw , Londyn, Arcturus,2002( ISBN 0-572-02838-5 )
(en) M. Middlebrook , Bitwa Kaisera 21 marca 1918: Pierwszy dzień niemieckiej ofensywy wiosennej , Londyn, Allen Lane,1978, Penguin 1983 wyd. ( ISBN 0-14-005278-X )
(en) GHF Nichols , 18th Division in the Great War , Londyn, Blackwood,1922, N&M Press 2004 wyd. , 536 s. ( ISBN 1-84342-866-0 )
(en) R. Prior i T. Wilson , 1918 Defining Victory: Proceedings of the Chief of Army History Conference, która odbyła się w National Convention Center, Canberra, 29 września 1998 r. , Canberra, Army History Unit,1999( ISBN 0-7317-0510-6 ) , „Winning the War”
(en) A. Roberts , A History of the English Speaking Peoples Since 1900 , London, Weidenfeld & Nicholson,2006( ISBN 0-297-85076-8 )
(en) The Encyclopedia of World War I: A Political, Social and Military History , Santa Barbara, California, ABC-CLIO ,2005, 1661 s. ( ISBN 978-1-85109-420-2 , czytaj online )
(en) EWJ Rowan , 54. Brygada Piechoty, 1914–1918; Niektóre zapisy bitwy i śmiechu we Francji , Londynie, Gale i Polden,1919( OCLC 752706407 , czytaj online )
(pl) Panie Samuels , Dowództwo czy Kontrola? Dowództwo, szkolenie i taktyka w armii brytyjskiej i niemieckiej 1888–1918 , Londyn, Frank Cass,1995( ISBN 0-7146-4214-2 )
(en) G. Sheffield , Szef: Douglas Haig and the British Army , Londyn, Aurum Press,2011, 460 pkt. ( ISBN 978-1-84513-691-8 )
(en) G. Sheffield i J. Bourne , Douglas Haig: War Diaries and Letters 1914–1918 , Londyn, Weidenfeld & Nicholson,2005, 550 s. ( ISBN 0-297-84702-3 )
(en) DT Ząbecki , Sztuka operacyjna i niemieckie ofensywy 1918 , Londyn, Routledge ,2006, Dr Cranfield University 2004 wyd. , 408 str. ( ISBN 0-415-35600-8 , czytaj online )

Zasoby cyfrowe

(en) AG Chester , „ War Diary of the 9th (North Irish Horse) Battalion, Royal Irish Fusiliers, 1 września 1917 do 9 czerwca 1919 ” , Official War Diaries (ref. WO 95/2505) , http: // www. northirishhorse.net/ww1/index.html 2003-2010 (dostępny na 1 st październik 2013 )
(en) S Fuller , „ 1918 War Diary ” , The Bedfordshire Regiment in the Great War ,2013(dostęp 2 października 2013 )

Zobacz też

Powiązane artykuły

Pierwsza bitwa pod Villers-Bretonneux (en)
Bitwa pod Villers-Bretonneux (1918)

Linki zewnętrzne

„ St Quentin: notatka z 23 marca ” , na CWVG (dostęp 17 stycznia 2016 )
„ Herts Rgt 1918 War Diary ” , na bedfordregiment.org.uk (dostęp 17 stycznia 2016 )